"เฮ้ย! ใจเย็นๆสิวะไอ้สิงห์!" สารวัตรคฑากรแทรกเข้าตรงกลางระหว่างสองหนุ่ม โชคดีที่ขันเงินพอจะมีสติอยู่บ้างเขาจึงไม่โต้ตอบสิงห์เพราะเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นคนใจร้อนและไร้เหตุผล
"ออกไปจากบ้านกูเดี๋ยวนี้เลยนะ! ไอ้กรมึงไม่ต้องพาผู้ชายคนนี้มาเหยียบที่นี่อีก แล้วก็ไม่ต้องมาหากับเมียกูอีก" สิงห์ประกาศเสียงดังออกไปจนถึงหน้าบ้าน คฑากรจึงรีบดึงแขนขันเงินออกจากบ้านไปทันที
"บ้าเอ๊ย!" พ่อเลี้ยงหนุ่มสบถเสียงดังพลันตวัดสายตาขึ้นไปยังชั้นสอง ร่างสูงกำยำเดินพรวดพราดตรงดิ่งกลับขึ้นไปบนห้องนอนเพื่อพูดคุยกับภรรยาสาวด้วยอารมณ์ร้อนรุ่ม
"มาประกาศจะเอาเมียกูไปอย่างนั้นหรอ ฝันไปเถอะ!" สิงห์สบถเสียงต่ำหงุดหงิด
มือหนาหมุนลูกบิดประตูเปิดเข้ามาในห้องนอนจึงเห็นว่ารสากำลังเตรียมชุดนอนให้ตนอยู่ เขาตรงดิ่งเข้าไปกระชากแขนเล็กจนร่างบางเสียหลักเกือบล้มลง แต่ทว่าวงแขนกำยำกอดรั้งเอวบางไว้เสียก่อน
"คุณสิงห์ ทำอะไรคะ ปล่อยฉันเดี๋ยว
