27 หนูไม่ได้บ้า

1009 คำ

“หล่อนนี้มันปดคำโต ใครกันจะเป็นคุณทวดของหล่อน คุณพระนายทองน่ะแก่กว่าพ่อพร้อมไม่กี่ปีเท่านั้นเอง ทั้งเพิ่งจะแต่งงานกับแม่หนูลูกจันทร์แท้ๆ จะไปมีหลานมีเหลนตัวเท่าหล่อนได้อย่างไร” “ก็หนูเรียนคุณหญิงแล้ว ว่าหนูมาจากอนาคต ตั้งจินเถาเป็นบ้านของหนูจริงๆ คุณทวดทองก็เป็นคุณทวดของหนูจริงๆ” “อย่ามาปด! ขืนหล่อนพูดจาเพ้อเจ้อปั้นน้ำเป็นตัวอีก ฉันจะส่งหล่อนไปโรงหมอ เข้าใจรึไม่!” “แต่หนูพูดความจริงนะคะ” “ฉันบอกว่าให้หล่อนหยุดพูด พี่อ้อยพาหล่อนขึ้นเรือนไป ฉันไม่อยากเห็นหน้า” แม่พิศนั่งจิบยาหอมที่บ่าวชงมาให้เพราะลมสว้านตีกลับพลางปรายตามองป้าอ้อยที่ประคองแม่นุชขึ้นเรือนไป ทั้งที่อยากจะโกรธที่แม่นุชปดคำโต แต่ร่างแบบบางที่ร้องไห้สั่นสะอื้นนั้นก็น่าเวทนานัก วันพรุ่งพ่อพร้อมกลับมา หล่อนต้องคุยกับลูกชายให้รู้เรื่อง แม่นุชนั้นวิปลาสไปแล้วอย่างแท้จริง พ่อพร้อมควรพาหล่อนไปรักษาที่ศิริราชโดยด่วน! ขืนให้อยู่ที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม