12

1487 คำ

“ไม่รู้ละเพคะ เจ้าพี่ต้องรับผิดชอบราร่า เพื่อนรักของน้อง และนับต่อจากนี้ไป เจ้าพี่ก็ห้ามไปนอนกับผู้หญิงคนไหนอีก” “แล้วถ้าพี่อยากนอนกับผู้หญิงขึ้นมาจะทำยังไง ถ้านอนกับใครไม่ได้ งั้นนอนกับเพื่อนของเจ้าก็คงไม่ผิดใช่ไหม” “เจ้าพี่ ถ้าต้องการมากก็ช่วยตัวเองไปสิเพคะ ทำไมพวกผู้ชายถึงได้มีความคิดแบบนี้กันนะ” นาดาสะบัดค้อนใจพี่ชาย “แก่แดดนัก” ชามิลเข่นเขี้ยวเมื่อได้ยินประโยคของน้องสาว ก่อนจะตบหน้าผากจนอีกฝ่ายหน้ามุ่ย “อะไรที่บอกว่าน้องแก่แดดเล่าเพคะเจ้าพี่ ก็เจ้าพี่ทรงจะปัดความรับผิดชอบ เป็นถึงชีคผู้ครองรัฐแต่ข่มเหงคนอื่นและปัดความรับผิดชอบเช่นนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน สิ่งที่น้องพูดเพราะเจ้าพี่เริ่มก่อน แล้วยังมาหาว่าน้องแก่แดดอีก ถึงจะแก่แดดจริงๆ ก็ดีกว่าตามไม่ทันความคิดเจ้าเล่ห์ของเจ้าพี่” นาดากอดอกพูดฉะฉาน “แล้วใครบอกเจ้าว่าพี่จะปัดความรับผิดชอบเล่า เพื่อนของเจ้าเองต่างหากที่ไม่ยอมรับสิ่งที่พี่เส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม