TWO TWINS (PATRY & MAX)
10
พรุ่งนี้ฉันก็กลับแล้วก็เลยกำลังเก็บของลงกระเป๋า แต่ทว่าตั้งแต่เย็นจนถึงตอนนี้เพทายก็ยังไม่กลับมาถึงห้อง ฉันเลยเก็บของของเพทายไปด้วย แต่เมื่อจะกลับไปแล้ว เรื่องที่จะคุยกันก็ทำให้ฉันรู้สึกกังวลไม่น้อย ถ้าต้องอยู่ห่างจากเพทาย หกปีที่อยู่ด้วยกันมา ไม่มีวันไหนเลยที่ฉันกับมันไม่เคยเจอหน้ากัน แต่พรุ่งนี้มันจะไม่มีอีกแล้ว หกปีที่อยู่ด้วยกันมาจะจบลง
ปัง
“อ้าวมาแล้วเหรอเพทแก...”
“เก็บของให้แล้วใช่ปะ ดีเลย ฉันกลับล่ะดาร์ลิ่งอยากกลับแล้ว” เพทายหยิบกระเป๋ามาถือไว้และมองฉันที่พยักหน้ารับอย่างเจ็บนิดๆ
“พรุ่งนี้แกอยู่คอนโดนะ เรื่องที่แกอยากรู้แกจะได้รู้”
“อือ ถ้าไม่สำคัญนะ แกเตรียมตัวโดนได้เลย!” ฉันพยักหน้ารับก่อนจะมองร่างสูงที่เดินออกจากห้องไป แต่ทว่าก็ชะงักและหันกลับมามองฉันอีกครั้ง
“กับไอ้ขุนทัพ แม่งชอบมันใช่ปะ?”
“ฉันไม่รู้”
“หึ โคตรหงุดหงิดเลยว่ะ! รู้ไหมว่าถ้าแกตอบ
