“พูดเล่นที่ไหน พูดจริงต่างหาก” ฉันกลอกตาไปมาจนเขาหัวเราะ สักพักประตูห้องก็ถูกเปิดออก พร้อมกับร่างสูงของคนที่ฉันไม่ชอบขี้หน้า โซลมองฉันด้วยสีหน้าหงุดหงิด ก่อนจะดึงเก้าอี้ข้างฉันและนั่งลงไขว่ห้างมองพี่ขุนทัพ
“นายมีอะไรโซล?”
“ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมงานที่ได้ดาร์ลิ่งไปถ่าย ถึงไม่มีผมล่ะ?”
“ก็แบรนด์ชุดชั้นในผู้หญิง นายจะถ่ายได้ไง หรือจะเอา... สวมทูพีซ วันพีซ เอาไหมอะ” น้ำเสียงขำขันของฉันเล็ดลอดออกมาทันทีที่พี่ขุนทัพพูดจบ โซลหันมามองค้อนฉันแต่มีเหรอว่าฉันจะสนใจ
“พี่ขุนทัพ งั้นแม็กขอตัวก่อนนะคะ พรุ่งนี้เจอกัน”
“อืม” ฉันลุกขึ้นและไม่ลืมหยิบเอกสารตารางงานติดมือมาด้วย เมื่อมาถึงห้องฉันก็เปิดรายละเอียดของงานดูก็พบว่าเป็นงานโปรโมทชุดชั้นว่ายน้ำที่ตอนนี้อากาศกำลังแปรปรวน เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวหนาว และช่วงนี้ก็ร้อนจนตับจะแตก ฉันนั่งจดรายละเอียดและธีมในการถ่ายไว้ก่อน ไปถึงจะได้จัดสถานที่ไว้ถ่าย
