Devil Bride 1 กระชาก
982 คำ
วันต่อมา...
ห้างสรรพสินค้า
สัปดาห์นี้ยังไม่สัปดาห์แห่งการเรียนเพราะงั้นฉันเลยมาที่ห้างเพื่อซื้อของใช้ที่จำเป็นก่อน ตอนนี้ที่ห้องของฉันแทบไม่มีอะไรเลยนอกจากเฟอร์นิเจอร์ที่ทางคอนโดจัดเตรียมไว้ให้เพราะงั้นวันนี้ฉันเลยต้องมาเลือกของใช้เข้าบ้านหน่อย เพื่อไม่ให้มันโล่งจนเกินไป
“สวัสดีค่ะรับอะไรดีคะ?” ฉันเดินเข้ามาในร้านของตกแต่งโบราณก็มีพนักงานตอนรับอย่างดีแล้วเธอก็เป็นปีศาจด้วย แต่ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปทั้งนั้นเพราะมันไม่ใช่เรื่องของฉันยังไงล่ะ
“ของเดินดูก่อนนะคะ” ฉันพูดและยิ้มให้นิดหน่อยก่อนจะเดินดูของภายในร้าน
ร้านนี้เป็นร้านของเก่าโบราณมีทั้งของโลกปกติและมาจากโลกปีศาจและสวรรค์เจ้าของร้านนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
“ถ้าสนใจชิ้นไหนบอกได้เลยนะคะ” พนักงานบอกแบบนั้นก่อนจะเดินเพื่อปล่อยให้ฉันได้เลือกของตามใจ ดีเหมือนกันฉันไม่ชอบให้ใครมาเดินตามหลังเท่าไหร่นัก
เดินชมไปสักพักฉันก็พบตู้ไม้อันหนึ่งมันสวยมากและน่าค้นหาแต่มันชิ้นใหญ่มากน่ะสิแล้วมันจะขึ้นไปอยู่ที่ห้องของฉันได้ไหมเนี่ย ฉันมองดูก่อนใช้มือลูบไปที่ประตูของตูเหมือนว่าจะเป็นโลกปีศาจนะงั้นฉันไม่ยุ่งดีกว่าไม่อยากเอาข้าวของอะไรที่เกี่ยวกับปีศาจหรือสวรรค์ไปไว้ที่ห้องทั้งนั้น
“ถ้าสนใจเรามีบริการจัดส่งนะคะ” พนักงานคนเดิมมายืนข้างฉัน
“แต่ฉันอยู่คอนโดน่ะค่ะมันอาจจะค้นย้ายลำบาก...”
“ไม่เป็นไรเลยค่ะ แค่ลูกค้าสนใจเราพร้อมจัดส่งและติดตั้งให้ฟรีตู้ชิ้นนี้มีเพียงตู้เดียวในโลกค่ะถ้าคุณลูกค้าได้ไปต้องดีอย่างแน่นอนค่ะ” ใช่...มันเป็นตู้เดียวในโลกมนุษย์ยังไงละ
มือของฉันยังคงลูบและจับตู้ไม่ปล่อยมันมีแรงดึงดูดบางอย่างให้ฉันเลือกมันสินะ
“งั้นก็ได้ค่ะ” สุดท้ายก็ตกลง
คงไม่เป็นไรหรอกมั้งเพราะคงมีมนุษย์ที่ซื้อของปีศาจไปไว้บ้านเยอะแยะอยู่แล้ว
“ได้ค่ะ รบกวนคุณลูกค้าเขียนที่อยู่ให้เราหน่อยนะคะจะได้นำไปจัดส่งถูก”
“ค่ะ” ฉันเดินไปที่เคาท์เตอร์จ่ายเงินและเขียนที่อยู่ไว้ให้พนักงานนำไปจัดส่ง
“เรียบร้อยจะให้เราจัดการให้วันไหนดีคะ?”
“วันนี้เลยก็ได้ค่ะไปเลยก็ดีนะคะ^^” ฉันยิ้มก่อนจะเดินออกจากร้าน เพราะว่าฉันจะยังไม่กลับคอนโดตอนนี้ไงให้ไปส่งเลยจะใช้วิธีไหนส่งจะได้สะดวก
ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
แกร๊ด!!
“เก็บเงินด้วยค่ะ” เมื่อทานอาหารเสร็จแล้วฉันก็เรียกเงินหลังจากออกมาจากร้านของโบราณฉันก็เดินซื้อของนิดหน่อยก่อนจะมาทานข้าวเพื่อรอเวลาให้พวกนั้นเอาตู้ไปส่งให้เสร็จเรียบร้อยก่อน เดินไปเดินมา นั่งไปนั่งมาตอนนี้ท้องฟ้าก็มืดซะแล้ว
“ทั้ง 2,300 บิลค่ะ” บิลเป็นค่าเงินของที่นี่น่ะ
“นี่ค่ะ” เมื่อจ่ายเงินรับทอนเงินเรียบร้อยฉันก็ออกจากร้านทันทีแต่เหมือนว่าโชคจะไม่เข้าข้างฉันเท่าไหร่เพราะว่าฝนดันเทลงมาน่ะสิ
ซ่าาาา~
“จะตกอะไรตอนนี้เนี่ย?” ฉันบ่นนิดหน่อยก่อนจะเลี่ยง ๆ ไปตามหลังคาและพยายามมองหาแท็กซี่เพื่อกลับคอนโด
แต่เวลาแบบนี้และฝนตกหนักขนาดนี้จะไปมีรถได้ยังไง เฮ้ออ~
เพราะงั้นฉันเลยเดินไปที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อร่มเพื่อกางไปก่อนระหว่างทางเจอแท็กซี่ก็ค่อยเรียกแล้วกัน
ตึก..ตึก..ตึก..
แต่ว่าเดินมาสักพักแล้วไม่มีวี่แววของรถเลยแหะ แถมผู้คนก็ไม่ค่อยมีด้วยเนื่องจากฝนตกใครมันจะมาเดินกันละ
“หนาวชะมัดเลย...” และสายตาของฉันก็เห็นว่ามีรถแท็กซี่กำลังมาพอดีและกำลังโบกมือเรียก
หมับ!!
“กรี๊ดดด!!!อุ๊บ!!!” ฉันโดนใครบางคนกระชากเข้าซอกตึกอย่างไม่ทันตั้งตัว ฉันพยายามดิ้นให้หลุดออกจากพันธนาการ
พรึ่บ!!เมื่อหลุดฉันก็หมุนตัวและผลักคนนั้นเข้ากำแพงอย่างแรง ฉันอยู่มา 1000 ปีมีทักษะการต่อสู้ทุกแบบนั้นแหละ
“นายต้องการอะไร?”
“แฮ่ ๆ ๆ” เขาไม่ยอมพูดและหายใจหอบแรง ฉันก่อนจะพบว่าเขาไม่ใช่มนุษย์แต่เป็น
‘แวมไพร์...’ ฉันพูดในใจ
ปีศาจในโลกนี้มีมากมายเต็มไปหมดแต่ว่าแวมไพร์คือสิ่งที่หายากมากและเจอได้ไม่บ่อยเท่าไหร่นักแต่วันนี้ฉันกลับเจอเนี่ยนะ จะโดนกินเลือดหาเปล่าเนี่ย
“เลือด...” นั่นไงว่าแล้วเชียว
“เลือดหมูหรือเลือดหมาละ?” ฉันถามอย่างกวน ๆ
“เลือด...เธอ” หมับ!!และจังหวะนั้นเขาก็กระชากคอของฉันเข้าไปและกัดลงทันที
กึก!! ไอ้บ้านี่มันอาศัยจังหวะฉันเผลอเขาฝั่งเขี้ยวลงมาที่ซอกคอของฉันก่อนจะพยายามดูดเลือดออกไป
“อ๊ะ!!พะพอแล้ว” ถ้าเป็นปีศาจตัวอื่นพอสู้ได้แต่นี่แวมไพร์นะทั้งพละกำลังทั้งความเร็วและการเคลื่อนไหวฉันสู้ไม่ได้อยู่แล้วน่ะสิ
“อ่าส์!!!หวานเลือดหวาน...”
“พะพอแล้ว”
“เลือดแบบนี้กินเท่าไหร่ก็ไม่พอหรอก” เขายังคงก้มหน้าดูดเลือดของฉันออกไปไม่อยู่ร่างกายของฉันเริ่มหมดเรี่ยวแรง ตัวเย็นไปหมดหรือว่านี่ฉันกำลังจะตายแล้วนะ??
ดีสิ...
ตายตอนนี้เลย
ตุบ!!
- ผู้เขียน
