มุมปากงามพลันกระตุกเหยียดยิ้มให้นางยิ่งหล่อเหลาเกินบรรยาย ขนาดบุรุษด้วยกันยังตกหลุมของคุณชายน้อยที่แต่งกายหาได้โดดเด่น แต่เพราะผิวพรรณกับสง่าราศีนั้นมากล้น ไม่จำเป็นต้องสวมอาภรณ์ชั้นดีก็มากเสน่ห์อยู่ดี
“มิคาดว่าคุณหนูสี่พอแต่งกายเป็นบุรุษเช่นนี้จะหล่อเหลา จนบุรุษแท้จริงยังต้องอายม้วนเสื่อกลับจวนไปหลายคนเช่นนี้”
ซ่งจินหันไปกระซิบกระซาบกับสหายเช่นไป๋ลู่ แต่ก็ยังดังไปถึงหูของท่านอ๋องแปดหลี่ปิงเฉิงอยู่ดี เมื่อครั้งนางปีนออกมาจากจวนถานไท่เว่ยนั้นมืดนัก จึงมองไม่ชัด พอพบพานในหอชุนอวี่เช่นนี้เขาเองก็ต้องยอมรับจากใจว่า ‘ภรรยา’ ของตนเองไม่ว่าจะเป็นสตรีหรือบุรุษ ถานเมิ่งจีผู้นี้กลับรูปโฉมงดงามไม่แตกต่าง
“ระวังอย่าให้ผู้ใดรังแกนางได้”
เพราะสำหรับเขาแล้วนับจากราตรีนั้น ถานเมิ่งจีก็นับเป็นคนของตนไปแล้ว ที่มีสิทธิ์รังแกนางได้จึงมีเพียงเขาเท่านั้นและราตรีนี้ก็ออกจะขัดใจพอสมควรที่นางบุกเดี่ยวม
