00 : 20 น.
ร่างบางของณดาขยับตัวเบา ๆ เพื่อลุกออกจากอ้อมกอดของอลันด้วยความแผ่วเบา เพราะกลัวว่าคนที่กำลังหลับสนิทจะตื่นขึ้นมาดุเธอเอาได้ ที่รบกวนเวลานอนของเขาแบบนี้
หมับ!
"จะไปไหน" มือหนาของอลันคว้าหมับเข้าที่ท่อนแขนของเธอ ก่อนที่เธอจะได้ก้าวขาลงจากเตียงไป
"ไป..ไปเข้าห้องน้ำค่ะ" เสียงหวานเอ่ยตอบเสียงแผ่ว
"ทำไมไม่เรียกฉัน" น้ำเสียงเรียบนิ่งของเขาเอ่ยออกมาพลางลุกขึ้นนั่งบนเตียงภายใต้แสงไฟสลัว
"ฉันไปเองได้ค่ะ อยู่แค่นี้เอง" จะให้เธอเรียกแล้วบอกให้เขาพาไปงั้นเหรอ เขาคงจะใจดีพาเธอไปอยู่หรอก อีกอย่างเธอไปเองได้ เธอทำทุกอย่างเองได้ แล้วทำไมเธอถึงต้องปลุกให้เขาพาไปด้วยล่ะ
ร่างสูงของอลันตวัดขาลงจากเตียงทันทีที่เธอพูดมาแบบนั้น ก่อนจะโน้มตัวลงมาช้อนอุ้มร่างบางบนเตียงขึ้นสู่อ้อมกอด โดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนจะพาเดินไปยังห้องน้ำทันที แต่ก็ไม่ลืมที่จะถือเอากระปุกน้ำเกลือของเธอไปด้วย
"เอ่อ..
