หลายวันต่อมา
@มหาวิทยาลัย
"ณดา!"
เสียงเรียกชื่อของณดาดังลั่น แต่ก็ไม่ได้ทำให้เจ้าของชื่อหลุดออกจากภวังค์ความคิดที่กำลังเหม่อลอยได้เลย จนคนที่เอ่ยเรียกอย่างเคทต้องเข้ามาสะกิด แล้วเรียกเธออีกครั้งเสียงดังไม่แพ้ครั้งแรก
"ณดา!!"
"ห๊ะ! อะไรเนี่ย อยู่ใกล้แค่นี้แกจะตะโกนทำไมเคท" ณดาที่เพิ่งจะสะดุ้งหลุดออกจากภวังค์ หันมองเคทด้วยความงุนงง ที่อยู่ ๆ เพื่อนก็เรียกชื่อเธอเสียงดังลั่นแบบนั้น
"ก็ฉันเรียกตั้งนานแล้วย่ะ! แกนั่นแหละเหม่ออะไรอยู่ไม่ทราบ" เคทตอบพลางกลอกตามองบนใส่
"อ้าวเหรอ โทษทีพอดีมีเรื่องให้คิดนิดหน่อยน่ะ" ณดาถึงกับส่งยิ้มแห้ง ๆ ไปให้เพื่อนทันที เมื่อรู้ว่าตัวเองนั้นเหม่อลอยจนไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเลยสักนิด ทั้งที่เพื่อนเรียกตั้งนานแล้ว
"ไปชอปปิ้งกันอาจารย์ยกคลาสแล้ว" เคทเอ่ยชวนอีกครั้ง จากที่ก่อนหน้านี้ชวนไปแล้วรอบหนึ่ง แต่ดูเหมือนว่าณดาจะไม่ได้ยินอะไรเลย
"คือว่า..." คำว่าชอปปิ้งจ
