ผู้มีพระคุณ NC18+

1238 คำ
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์เข้า ฉันผละจากหน้าคอม ควานมือรับสาย ไม่ได้ดูหรอกว่าเบอร์ใคร เพราะปกติไม่มีใครโทรมานักหรอกเบอร์ฉัน พ่อ แม่ อีปราง มีแค่นั้นแหละ เออลืม นิติของคอนโดก็มีโทรมาบ้าง “ค่ะ” “อียูมิ หายหัวเลยนะมึงอ่ะ” “เออ ปราง กูลืมโทรหามึงเลย” “อีชั่ว ได้ผู้ชายแล้วลืมกูเลยรึ” “เปล่าๆ กูยุ่งๆน่ะ พึ่งอัพนิยายไป ตอนนี้โอเคละคุยได้” “เออ งั้นมึงออกมาเจอกู” “ไม่เอาง่ะ คุยผ่านมือถือก็ได้นี่” “โอ๊ย อีนี่ กูบอกให้ออกมาก็ออกมาสิ” “มึงก็รู้ว่าใครก็สั่งกูไม่ได้” “ยูมิ ขอร้อง ออกมาเจอกูหน่อยเถอะ นะ นะ” “อะไรของมึงวะปราง มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบออกข้างนอก” “เออ ทีให้หาผู้ชายกูยังหาให้ เรียกออกมาแค่นี้ไม่ได้ กูจะจำมึงไว้ กูจะไม่รับสายมึง บล๊อกเบอร์มึง บล๊อกเฟส ไอจี” “ก่อนบล๊อกก็โอนเงินที่ยืมกูคืนมาก่อนละกันนะ” “อีชั่ว กูให้มึงง้อกู” “อ้าวหรอ” “ออกมาเถอะยูมิ กูขอร้อง” “เออๆ อัพตอนนี้เสร็จก่อน เจอที่ไหน” “ผับเดิม” “ทำไมต้องผับ กูอยากนั่งชิล เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง” “เออ บอกให้มาก็มาเถอะ แต่งตัวสวยๆนะ ไม่งั้นกูอายเค้า” “เออๆ” “อีมะปรางมาไม้ไหนวะนี่ ชั่งเถอะ ถือว่าติดค้างมัน ไปเลี้ยงมันสักมื้อละกัน” . . “นั่นแหละค่ะ เพื่อนฉันคนนี้ มันไม่ค่อยชอบออกจากห้องค่ะ ต้องแทบกราบอ้อนวอนมัน มันถึงจะยอมมา” “งั้นหรอ แล้วทำไมวันก่อนยอมมาล่ะ” โชนถามมะปราง “ไม่รู้ผีตัวไหนเข้าสิงเหมือนกัน” “งั้นหรอ ขอบใจมากนะมาปราง” คริสเตียนยิ้มให้เธอ จนทำให้เธอเขิน “แล้วทำไมคริสถึงอยากเจอยัยนั่นละคะ” คริสเตียนทำหน้าไม่พอใจใส่มะปรางที่ถามคำถามไม่เข้าเรื่อง และเขาก็เลือกที่จะไม่ตอบ จนมะปรางไม่กล้าถามต่อ . (Talk คริสเตียน) นั่นไงเธอเดินมาแล้ว วันนี้เดรสแดงงั้นหรอ แค่มองผมยังถึงกับเผลอกัดปากตัวเอง ยูมิ เธอนี่มันน่าฟัดชะมัด วันนี้ปล่อยผมงั้นหรอ แล้วส้นสูงนั่นอีก ไปเรียนเดินแบบมาหรือไงว่ะ ถึงได้เดินสับยังกะอยู่บนเวทีขนาดนั้น แล้วชุดนั่น จะแหวกสูงไปไหนก่อน เดินผ่านกี่โต๊ะกี่มีแต่คนเหลียวมอง “ปราาง” เธอเรียกเจ้าของร่างอวบอัด อรชรตรงหน้า “ยูมิ” มะปรางก็ดูดีใจที่ได้เจอเธอวันนี้ เธอสตั้นนิดหน่อยเมื่อเห็นหน้าผม จริงๆก็น่าจะเห็นมาตั้งแต่ไกลๆแล้วนะ หรือเธอตาไม่ค่อยดี “อะ เอ่อ สวัสดีค่ะ คุณโชน คุณเซน คุณดินแดน คุณคริสเตียน” “แหม ไม่ต้องมาคงมาคุณหรอก เรียกง่ายๆกันเองก็พอ” ไอ้โชนเริ่มเปิดประเด็น “ค่ะ” เธอยิ้มน้อยๆ “แล้วทานอะไรมาหรือยังครับหิวไหม” ไอ้ดินแดน มึงนี่ปากหวานกับสาวตลอด “ทานมาแล้วค่ะ” เธอยิ้มอีกแล้ว ผมรู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อยที่รอยยิ้มนั้นไม่ได้ส่งมาหาผม “ปรางๆๆ ออกมาคุยกับกูดิ” เธอสะกิดเพื่อนเพื่อออกไปคุย “อะไรกันครับ ไม่คิดจะทักทายคู่นอนคนนี้หน่อยหรอ ยูมิจัง” ผมแหย่เธอจนหน้าเธอแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ทำใจดีสู้เสือตอบออกมา “ฮ่าๆๆ คิดว่าคุณคงไม่อยากคุยกับฉันซะอีก ได้ข่าวว่าไม่ชอบนอนกับคนซ้ำหน้า” “อย่ามายั่วโมโหนะ” ผมลุกกระชากแขนเธอจนคนอื่นมองทั้งโต๊ะ เธอตกใจมาก แต่เธอผิดนะที่ยั่วโมโหผม “จะ ทำอะไรคะ คริสเตียน” สีหน้าเธอถอดออกมาอย่างเห็นได้ชัด แต่มันก็ยังน่ารักอยู่ดี ผมฉุนแขนเธอออกมาทั้งอย่างนั้นเลยจนเจ้าพวกนั้นเอ๋อกันหมด แต่ใครสนล่ะ ผมอยากได้เธอ ถ้าเป็นไปได้ผมอยากจับเธอกระแทกซะตรงนี้เลย (Talk ยูมิ) เขากระชากแขนฉันแล้วลากฉันขึ้นมาบนรถหรูคันเดิมของเขา ยัดหัวฉันลงเบาะข้างคนขับ แล้วเข้าตามฉันมาปิดประตู “จะทำอะไรคริสเตียน” ฉันถามเขาออกไปน้ำเสียงเจือไปด้วยความกลัวหน่อยๆ “ทำอะไร ก็เอากันไง ถามโง่ๆ” เขากระแทกเสียงมาอย่างไม่พอใจนัก นี่ฉันไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือยังไงนะ “ตะ แต่ว่า ตรงนี้เล…ว้ายยย” เขาจับขาฉันสองข้างยกขึ้นแล้วถอดกางเกงในตัวจิ๋วออกมา เอานิ้วแหย่เข้าไปในร่องแคบ ทันทีที่เขาทำแบบนั้นคำถามที่มีทั้งหมดถูกเป่ากระเจิดกระเจิงไปหมด มีแต่ความเสียวซ่านที่เขามอบให้เท่านั้นที่อยู่ในหัวฉันตอนนี้ “อ๊ะ อ๊ะ อ๊างงง ซี๊ดดดส์ คริสเตียน” ฉันร้องครางตามจังหวะนิ้วของเขา “เธอแฉะหมดแล้วนี่ แฉะเพราะฉันหรือเปล่า” ฉันไม่ตอบเพียงแต่เบือนหน้าหนี ใครจะกล้าพูดล่ะ “ฉันถามว่าแฉะเพราะฉันหรือเปล่า” เขาถามเสียงดุแรงๆ “ชะ ใช่ค่ะ” ฉันตอบไปแบบเขินมากๆ “อืม ดีมาก” เหมือนคนตัวโตจะชอบใจกับคำตอบของฉันและตอบสนองให้ฉันตามที่ใจอยาก แล้วเขาก็ตวัดลิ้นโลมเลีย ขึ้นลง ไม่พอเขายังใช้นิ้วแหวกกลีบฉ่ำของฉัน แล้วตวัดไปมาอยู่แบบนั้น “อ๊ะ อ๊ะ อ๊าางง ซี๊ดดดส์ คริสเตียน..ฉันไม่ไหวแล้วค่ะ ฉัน..จะ..เสร็จค่ะ” เขาเร่งและดูดเลียอยู่ตรงนั้นนับครั้งไม่ถ้วน จนสุดท้าย อ๊าาาส์∼ ฉันร้องครางกระตุกเกร็งเชิดหน้าต่อหน้าเขา เขายิ้มเยาะอย่างพอใจเหมือนผู้กำชัยชนะ . . เขาปลดล๊อกหัวเข็มขัด รูดซิบกางเกง จับฉันลุกขึ้นแล้วมานั่งแทนที่ฉัน “ใส่ลงมา” เขาสั่งแบบดุดัน “คะ ค่ะ” ฉันทำตามอย่างว่าง่าย “อ๊ะ อื้ออ มันยังเจ็บอยู่เลยค่ะ คริสเตียน..” ฉันเรียกเขาเสียงกระเส่า แล้วปฏิกิริยาเขาก็ไวมาก กดเอวฉันลงแบบไม่รอช้า “เวลาเธอครางชื่อฉันมันน่าฟังที่สุดเลย ยูมิ ซี๊ดดดส์…อ่าาาส์… แน่นชิบ” เขาขยับเอวฉันไม่หยุด แล้วเอาหน้าซุกมาตรงนมแล้วดูดมันอยู่แบบนั้น เขาดูดและกัดจนฉันมีแต่รอยแดง เขาเร่งจังหวะมากขึ้นจนฉันเสียวซ่านไม่หยุด “อ๊ะ อ๊ะ อ่าาาส์ คริสเตียนคะ ไม่ไหวแล้วค่ะ” ฉันครวนครางเหมือนคนบ้า “อืม โยกมาเลยฉันก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อ่าาาส์..ซี๊ดดดส์ ของเธอตอดมาก ยิ่งตอนเธอใกล้จะเสร็จ มันดูดหัวฉันมากยูมิ” “อ๊าาา คริสเตียนค่ะ ซี๊ดดดส์” ฉันขย่มไม่หยุด จนรถสั่นไหวไปหมด อื้มมม/อร้ายยย . . “แต่งตัว แล้วกลับเข้าไปกัน” “ค่ะ” ฉันรับปากเขาอย่างว่าง่าย ฉันทำตามทุกอย่างที่เขาสั่ง ทำไมนะหรอ เพราะเขาเป็นผู้มีพระคุณในการช่วยฉันหาประสบการณ์ ฉันคิดแบบนั้นจริงๆ .
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม