บทที่ 14 งานประจำปี (3)

1013 คำ

ดวงตาคมกริบ นัยน์ตาสีดำสนิทแฝงความซับซ้อนคล้ายกับมีความคิดอะไรบางอย่าง ทอดมองแผ่นหลังบอบบางของคนที่เดินห่างจากเขาไม่มาก ก่อนจะหยุดฝีเท้ายืนอยู่กับที่ หรี่ตาลงมองรอยยิ้มสวยปรากฏบนในหน้าหวาน แล้วต้องระบายลมหายใจยืดยาว “เอาโค้กแก้วหนึ่งค่ะป้า” กนกขวัญรับแก้วน้ำมาถือไว้ ริมฝีปากบางดูดน้ำอัดลมเย็นๆ ให้ชื่นใจ ใบหน้าหวานหันมองหน้าเจ้านายหนุ่ม ก่อนจะหมุนตัวเดินกลับไปยืนตรงหน้าเขา แล้วชูแก้วน้ำอัดลมในมือไปตรงหน้า “น้ำไหมคะ” “กินน้ำแก้วเดียวกัน หลอดเดียวกันเนี่ยนะ” พอเสียงทุ้มตอบรับ เธอก็เบะปากคว่ำ กลอกตามองบน “หนูถามเป็นมารยาทเถอะค่ะ ไม่ได้จะให้กินจริงๆ” คนชวนตามมารยาทจีบปากจีบคอว่า ทว่าพอจะดึงแก้วน้ำกลับ มือข้างที่ถือแก้วน้ำก็ถูกมือหนาทาบทับลงจับไว้อย่างไม่ทันได้ตั้งตัว “อุ๊ย!” เสียงหวานร้องอุทานเบาๆ ด้วยความตกใจที่ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงมาดูดน้ำจากหลอดเดียวกันกับเธอ ดวงตาคมกริบเหลือบมองมาด้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม