chapter 1
“มึงจะทำอย่างนั้นจริง ๆ เหรอดาว คิดผิดคิดใหม่ได้นะมึง”
พันดาวมองหน้าคนพูดที่มีใบหน้าเคร่งเครียดด้วยกังวลและเป็นห่วงเป็นใยในตัวเธอก่อนจะยิ้มอย่างเศร้าหมอง
เธอก็อยากจะคิดทบทวนใหม่อีกครั้งเหมือนกัน...แต่ผ่านกระบวนการคิดมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว สุดท้ายคำตอบที่ได้ก็คือเธอควรจะหยุด...ยุติความสัมพันธ์ที่มีกับชายคนนั้นไว้เพียงแค่นี้ ก่อนที่เธอจะยังถลำรักเขาลึกจนเจ็บปวดใจมากไปกว่านี้ เพราะคนที่เธอรักเขาไม่ได้รักเธอเลย
ไม่ใช่สิ...เขาคนนั้นนะเกลียดเธออยู่แล้ว มีแต่เธอนี่แหละที่ดื้อรั้นดันทุรังรักเขาอย่างไม่ลืมหูลืมตา รักจนลืมแม้กระทั่งรักตัวเอง
“ถ้าไม่ทำอย่างนี้ แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ เดินหน้าต่อไปทั้งที่เขาไม่เคยสนใจ ผลักไสไล่ส่ง ไม่ยอมพบหน้านะเหรอ” พันดาวถามกลับพร้อมกับเหยียดยิ้มอย่างข่มขื่น ขอบตาร้อนผ่าวขึ้นมาเมื่อคิดถึงเขาคนนั้นที่ไม่ใช่เป็นเพียงแค่เจ้าของหัวใจหากเป็นเจ้าของร่างกายไปแล้วด้วย
ขอบตาพันดาวร้อนผ่าว น้ำตาเอ่อล้นคลอหน่วยตา มันเป็นความคิดโง่ ๆ ของเธอที่คิดว่าเมื่อตกเป็นของกันและกันแล้วเขาจะยอมรับเธอเป็นเมีย ในวันนั้นเมื่อมีโอกาส เห็นเขาเมาจนครองสติไม่อยู่ ด้วยความหวัง เมื่อเป็นของเขาแล้วทุกอย่างจะเปลี่ยนไป เธอรีบพาตัวเข้าไปใกล้ชิด...
“พี่เหนือ” พันดาวลองร้องเรียกชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ตรงหน้าที่ดูเหมือนว่าจะเมามายไม่น้อย มือเล็กยื่นไปแตะแขนกำยำอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ เมื่อเห็นว่าแดนเหนือไม่ผลักไสเหมือนทุกที ใจก็ชื้นขึ้นมา เลยกล้าที่จะขยับกายไปใกล้เขาอีกนิด
“หือ...ใครนะเรา” แดนเหนือโน้มกายลงมาเล็กน้อย ดวงตาเข้มดุหรี่ลงเพื่อเพ่งมองสาวน้อยตรงหน้าให้ชัดเจนสักหน่อย เพราะดูเหมือนว่าคนตรงหน้าจะ... “ฉันคุ้นหน้าเธอจังเลย เหมือนยายเด็กนั่นจังเลยแงะ”
เสียงบ่นงึมงำที่ดังมาทำให้พันดาวตกใจจนเผลอสาวเท้าก้าวถอยไปด้านหลัง ตอนนี้ให้แดนเหนือรู้ไม่ได้ว่าเธอเป็นใคร แต่หลักจากนี้...ไม่เป็นไร
“เอ่อ...”
“แต่ไม่น่าจะใช่หรอก” ศีรษะทุยส่ายสะบัดเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและเชื่องช้าเพราะความมึนงงที่มี “ถึงเด็กนั่นจะชอบตามตื้อ แต่ก็ยังเป็นเด็กดีอยู่นิดหน่อยที่ไม่ค่อยชอบเที่ยวกลางคืน”
ได้ยินอีกฝ่ายพูดมาแบบนี้ พันดาวอดที่จะยิ้มไม่ได้ ความจริงแล้วเธอก็ไม่ได้คิดจะมาที่นี่หรอกนะ แต่พอได้ยินกลุ่มเพื่อน ๆ ของแดนเหนือนัดแนะกันว่าจะมาเที่ยวกัน เธอก็เกิดอยากรู้ขึ้นมา เขาจะดื่มไปเยอะหรือเปล่า แล้วเขาจะเมาจนครองสติอยู่ไหม ระหว่างนั้นจะมีผู้หญิงมาเกาะแกะหรือเปล่า แล้วก็มีจริง ๆ แต่ดีหน่อยที่แดนเหนือยังไม่มีทีท่าสนใจจะสานต่อความสัมพันธ์เกินเลยบนเตียงกับใคร
เมื่อเห็นว่าแดนเหนือสนใจเพียงแค่นั่งดื่มและสนทนากับเพื่อน ๆ ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจผู้หญิงที่เข้าหาหวังจะสานความสัมพันธ์ด้วย อีกทั้งนี่ก็ดึกมากแล้วด้วย กลับบ้านไปนอนดีกว่า แต่เอาเข้าจริงเท้ากลับพาเธอเดินตามร่างหนาแกร่งที่บอกกับเพื่อนว่าจะไปห้องน้ำแทนอย่างไม่ทันจะรู้ตัว
“ว่าแต่...มาคนเดียวเหรอ”
“ค่ะ มาคนเดียว นี่ก็คิดว่าจะกลับแล้ว พี่...คุณละคะ” พันดาวรีบเปลี่ยนคำร้องเรียกแทบไม่ทัน เมื่อสังเกตุเห็นว่าคิ้วของแดนเหนือเลิกขึ้น “จะไปไหน เมาอย่างนี้ระวังจะเดินไปสะดุดเท้าใครเข้านะคะ โดนเขาเอาคืนจนเจ็บตัวไป ฉันไม่ช่วยนะ” หญิงสาวทำใจกล้ากระเซ้าเสียงหวานใส ก่อนแอบเบือนหน้าพร้อมกับผ่อนลมหายใจออกจากปอดแผ่วเบาเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้สงสัยอะไร
แดนเหนือเผลอหลุดเสียงหัวเราะออกไป “จะไม่ช่วยจริงเหรอ...ถ้าผมล้มลงไป คุณจะไม่ยอมกอดช่วยผมจริง ๆ เหรอ”
พันดาวได้แต่อ้าปากค้าง ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ยิ่งเมื่อแดนเหนือยกมือขึ้นทาบบนแก้มเนียนใส ปลายนิ้วลูบไล้ผิวเนื้อเนียนนุ่มก็ยิ่งทำให้หัวใจของเต้นแรงแข่งกับเสียงของดนตรีที่ดังกระหึ่มอยู่บนเวทีด้วยคาดไม่ถึงว่า...แดนเหนือจะจับแก้มของตนเอง
“ช่วย...มั้งคะ” พันดาวตอบเสียงแผ่วเบาอย่างคนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“น่ารักจัง...น่ารักแล้วก็น่าจูบด้วย”
พันดาวได้แต่กะพริบตามองแดนเหนือปริบ ๆ เธอคิดว่า... ‘พี่เหนือคงจะเมามากแล้ว ถึงได้พูดออกมาแบบนี้’ และคงจะเป็นเธอเองนี่แหละที่บ้ามากที่ตอบเขาไปว่า “แล้วคุณอยากจะ...ลองจูบฉันดูไหมละคะ”
“น่ารักอย่างนี้กลัวว่าจะไม่ได้หยุดที่จูบนะสิ”
พันดาวยิ้มหวานขณะเอียงคอเล็กน้อย “ถ้าเป็นที่นี่ คงจะหยุดแค่จูบจริง ๆ นั่นแหละ แต่ถ้าที่อื่นก็...ไม่แน่นะคะ คุณอาจจะได้มากกว่ากอด...จูบ” ในเมื่อมีโอกาสใกล้ชิดกับแดนเหนือถึงขนาดนี้แล้วจะให้เธอปล่อยโอกาสดี ๆ นี้ให้หลุดมือไปนะเหรอ...ไม่มีทาง! “ก็ได้นะคะ”
“น่าสนใจจังเลย” นิ้วยาวของแดนเหนือนวดคลึงริมฝีปากอิ่มนุ่ม “แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณคนน่ารักจะกล้าตามผมไปไหมล่ะ เพราะว่าผมนะ...ไม่อยากแค่กอดกับจูบคุณจริง ๆ นั่นแหละ ผมอยาก..” แดนเหนือไม่ทันจะได้บอกว่าเขาต้องการสิ่งใดก็ต้องรีบตวัดแขนกอดกระชับร่างเล็กเพรียวมาแนบชิด เพราะมีบางคนเดินมาแล้วกระแทกจนหญิงสาวเกือบจะล้มลงไป
ความใกล้ชิดทำให้แดนเหนือได้สัมผัสกับกลิ่นกายหอมละมุนที่มันทำให้เขาเผลอทาบมือไปบนแก้มนุ่ม ปลายนิ้วไล้คลึงเคล้นกลีบปากอิ่ม ก่อนจะถือโอกาสกดปากและจมูกลงไปบนแก้มใส ขบเม้มไปถึงใบหูเล็กแล้วก็กระซิบบอกกับหญิงสาวไปว่า
“ผมอยากเป็นคนเอาเสื้อผ้าคุณออก ได้กอด ได้หอม ได้สัมผัสผิวเนื้อเนียนนุ่มหอมขอบคุณ ทุกซอก...ทุกมุม”
อื้อ...พี่เหนือจะพูดออกมาแบบนี้ไม่ได้นะ...อย่านะ
“ปากนี้...” นิ้วยาวนวดคลึงริมฝีปากอิ่ม “คงจะต้องหวานมากแน่เลย ถ้าได้จูบหลาย ๆ ครั้งก็คงจะดี”
“แล้วทำไมถึงไม่ทำอย่างที่ต้องการละคะ ฉันก็ไม่ได้ห้ามสักหน่อย” พันดาวยังใจกล้าจับเอาแขนแกร่งมาโอบรัดรอบกายให้มือหนาวางบนสะโพก ยอมให้เขาแดนเหนือกดคลึงลงไปโดยไม่สนใจว่าจะมีคนมองมาด้วยซ้ำ แต่ก็ยังโชคดีหน่อยที่ร้านอาหารกึ่งพับแห่งนี้แสงสว่างมีน้อย ถ้าอยู่ไกลกันก็ไม่มีเห็นว่าเธอกับแดนเหนือทำอะไรกัน
“อยากกอด...จูบ ตรงไหนก็ทำได้นะคะ” พันดาวทำใจกล้าลูบไล้ลำตัวแดนเหนือ แต่ก็เสียดายที่ชายหนุ่มใส่เสื้อถึงสองตัว...เสื้อเชิ้ตแขนขาวทับเสื้อยืดตัวในที่ยังจะเอาชายเสื้อใส่ไว้ในกางเกงยีนด้วย ทำให้เธออดได้สัมผัสกับลอนกล้ามเนื้อบึกบึนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่นปึก
“ฮื่อ...อย่ายั่วสิ แค่นี้ก็จะไม่ไหวอยู่แล้วนะ”