บทที่9.การจากลาที่มีความหมาย........

1571 คำ

“โอ้ยป้า...ฉันรู้หรอกน่า ก็แค่ฝัน แต่หากคุณเขาอยากลองของแปลก ฉันก็พร้อมเสมอนะป้า...พ่อคุณเอ๋ย...รูปหล่อกล้ามใหญ่ ได้สักทีคงถึงสวรรค์” ปิ่นเอ่ยคำพูดก๋ากั่น หล่อนยกมือขึ้นประสานที่กลางอก พร้อมกับพริ้มเปลือกตาลง ทำท่าทางเคลิ้มฝัน โครม!! กระบวยในมือกันยาเหวี่ยงไปที่สาวใช้ตัวแสบ หล่อนกระโจนหลบ กระบวยอันใหญ่จึงหล่นลงบนพื้น “ป้า...แค่ฝันก็ไม่ได้เหรอ?” ปิ่นกะพริบเปลือกตารัวๆ ทำท่าทางล้อเลียนแม่ครัววัยกลางคน “มึงฝันทะลึ่งนะสิ...อีนี่ โตจนหมาเลียตูดไม่ถึง แบบนี้...จะมีผัวได้ยังไง หมื่นทะลึ่งแบบนี้ใครจะเอาวะ” กันยายังไม่วายเหน็บ นางเดินไปหยิบกระบวย เอาไปทำความสะอาด บ่นสาวใช้ตัวแสบเสียงขรม “ไม่มีใครเอาฉัน ระวังพี่แดงไว้นะป้า เกิดหน้ามืดขึ้นมา ฉันจะมอมเหล้ามัน จับทำผัวซะเลย” ปิ่นลอยหน้าตอบ เมื่อคว้าดอกฟ้าไม่ได้ ดอกหญ้าใกล้มือก็น่าสนใจ “แหมๆ กูขอเถอะอีปิ่น สงสารไอ้แดงมัน” กันยาตาเหลือก นางหันมาพ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม