“ฉันจะไปห้องน้ำ อีกอย่าง ฉันก็หิวมาก ยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า” เธอบอกเขา สกัดกลั้นน้ำเสียงโมโหเอาไว้อย่างเต็มที่ อย่างไรเธอก็ยังเสียเปรียบอยู่วันยังค่ำ “คุณยังไม่ได้กินอะไรเลยหรือ” เขาถามน้ำเสียงดูเป็นห่วง ก่อนจะรีบลุกขึ้นนั่ง “ขอผ้าเช็ดตัวให้ผมสักผืนซิ” เขาเอ่ยปาก เธอมองหน้าเขาอย่างระอา จำใจพาร่างที่เปล่าเปลือยเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวของเธอขึ้นมาห่อตัวเอง ก่อนจะรื้อหาอีกผืนที่พับเก็บเอาไว้อย่างดีในตู้เสื้อผ้าออกมาให้ “ขอบใจจ้ะที่รัก” คำพูดของเขาทำให้เธอมองหน้าเขาตาเขียวปั๊ด “ฉันว่าคุณอาบน้ำให้เสร็จ ก็รีบกลับ ๆ ไปเสียเถอะ” เธอหมุนตัวเองเข้าไปหาเขา ใช้อีกมือดึงแขนเขาให้ลุกขึ้นจากที่นอน ก่อนจะผลักหลังเขาเบา ๆ ให้เดินไปเข้าห้องน้ำ และปิดประตูให้ พอเธอหันมาทั้งตัว ภาพที่นอนประหนึ่งดังสมรภูมิรบ ทำให้เธอรู้สึกอายเป็นที่สุด รีบจัดแจ