เทมป์ยังทำอ้อยอิ่งอยู่ใกล้ ๆ แม่ของดอกไม้ ก่อนจะใช้มือแตะที่ข้อศอกของน้าพวงที่ยังนั่งเหม่อมองภาพสามีอยู่ตรงนั้น คุณพวงรัตน์หันหน้ามองเขายิ้มอ่อน ๆ มองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างเต็มตา เขายังเป็นคนแปลกหน้าอยู่ดีสำหรับคุณแม่ ตรินัยยกมือไหว้คุณพวงรัตน์อีกครั้ง
“อ๋อ ไหว้พระเถอะค่ะ เป็นเพื่อนกับดอกไม้เหรอจ๊ะ” คุณแม่ทักไปเพราะดูท่าทางชายหนุ่มไม่ใช่คนแถว ๆ นี้
“ผม เอ่อ... ครับเป็นเพื่อนกันครับ” เขารับคำ และตอนนี้ตรินัยได้ยื่นซองสีขาวที่เตรียมมาส่งให้คุณพวงรัตน์
“ผมร่วมทำบุญครับคุณแม่” ชายหนุ่มเอ่ย
พวงรัตน์รับเอาไปถือก่อนจะไหว้ตอบเขา
“ขอบใจนะ” นางเอ่ยขึ้นน้ำเสียงเนือย ๆ
“พักผ่อนบ้างนะครับคุณแม่” เขาเอ่ยปลอบใจ เพราะตอนนี้เห็นน้ำตาเอ่อขึ้นมาในดวงตาของพวงรัตน์เล็กน้อย
“จ้ะ ขอบใจมาก ไปหาอะไรดื่มกินกันก่อนนะคุณนะ”
“
