บทที่ 9/3 เริ่มชินกับการมีเธอ

1013 คำ

“ไม่กลัวหรือคะ” “กลัวอะไรเล่า ฉันไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ หลับสบายจะตาย กลางคืนบรรยากาศดีมาก ก่อไฟไล่ยุงสักหน่อย โอ๊ย...นึกถึงตอนเรียนลูกเสือเลย” หญิงสาวทำหน้าประหลาด คนรวยนี่ก็มีความสุขง่ายดีนะ แค่ได้ทำอะไรที่แตกต่างไปจากสิ่งที่ทำอยู่ทุกวันก็ทำให้พวกเขามีความสุขได้ “เดี๋ยวลดาจะแวะไปดูแล้วกัน” ชายหนุ่มยิ้มให้สาวน้อย เฝ้ามองใบหน้าเล็กเรียวท่ามกลางแสงสลัว ก่อนที่ไฟรอบๆ ตัวเรือนจะถูกเปิดให้สว่าง หนูเกลวิ่งขึ้นเรือน สองสาวมากวัยใต้ร่มดอกลำดวนเร้นกายไปจากตรงนั้น จะเหลือก็เพียงตัวเขากับลดา “ขึ้นเรือนเถอะค่ะ เดี๋ยวยุงกัด” สาวน้อยแนะแล้วชวนชัชชลขึ้นเรือน เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ นึกเสียดายที่โกมินทร์มาเร็วไป เขาเลยยังไม่ได้คุยอะไรกับมาลุลีเลย ตกกลางคืน ฟึ่บ! เสียงเบียร์กระป๋องถูกเปิดแล้วส่งให้คนที่อ่อนกว่า โกมินทร์แสดงน้ำใจเล็กน้อยด้วยการเปิดฝาเบียร์ให้ญาติผู้น้อง ทั้งสองนั่งอยู่บนแคร่หลังใหญ่ใต้ต้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม