“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้ชอบคุณ แต่เราจะลองคบกันดูไหมครับ ถ้าคุณเป็นแฟนกับผม รับรองว่าผมจะดูแลคุณอย่างดีในฐานะคนรัก หากวันไหนคุณพร้อมและเราเข้ากันได้ดี เราก็แต่งงานกัน” เขาคิดไปถึงเรื่องแต่งงาน ในขณะที่เธอไม่ได้คิดอะไรขนาดนั้นเลย
“ท่านประธานจะลองคบกับวาจริงๆ เหรอคะ”
“ใช่ครับ ผมเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ถึงเจอหน้ากันครั้งแรกเราจะไม่ค่อยชอบขี้หน้ากันก็ตามที แต่เราก็น่าจะปรับตัวปรับใจ พัฒนาความสัมพันธ์กันไปในทางที่ดีได้”
“ก็ได้ค่ะ” เธอตอบรับเขาออกไปด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่เขาเอื้อมมือมากุมมือน้อยของเธอเอาไว้
“ทานอาหารเช้ากันดีกว่าครับ แล้วคุณก็พักผ่อนได้ตามอัธยาศัยเลยนะครับ”
“ฉันไม่นอนหรอกค่ะ” เธอตอบออกไป เด่นคุณก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง เด่นคุณนั่งมองเลขาสาวที่หลับสนิทอยู่บนเตียงนอนหนานุ่ม เขาก้มลงไปจุมพิตหน้าผากนูนเกลี้ยงของเธอเบาๆ ก่อนจะยิ้มออกมา
เธอหลับปุ๋ยไปแล้วคงจ
