ราชินีพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ นางหันไปมองนกอสูรผู้เป็นทูต แล้วหันมาบอกราชาให้นางกำนัลพาราชาที่กำลังหอบแรงหายใจติดขัดไปพักผ่อนก่อน อาสาตัวเป็นคนเจรจาเอง พอนางกำนัลพาราชาออกไปจากห้องนั้น ราชินีก็โบกมือให้ทหารองครักษ์ออกไปรอนอกห้อง ปิดประตูลงเพื่อเจรจาเป็นการส่วนตัวสองต่อสองกับนกอสูรตนนั้น
“ข้าเป็นราชินีวิหค ข้าขอเจรจากับท่านแทนราชาวิหคเอง ท่านมีข้อเสนออย่างอื่นนอกจากข้อเสนอแรกหรือไม่ ข้าอยากให้ท่านช่วยเกลี้ยกล่อมหัวหน้าของท่าน ให้ยกทัพกลับไป พวกข้ายินดีทำทุกอย่างหากเขาจะไม่รุกรานดินแดนวิหคแห่งนี้”
ราชินีพูดจาด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน พยายามอ่อนข้อให้อีกฝ่ายเห็นใจ โดยให้ข้อเสนออื่นทดแทนสิ่งที่เสนอมา
“เจ้าคือราชินีวิหคหรือเนี่ย ยังงดงามไม่เปลี่ยนเลย”
นกอสูรมองร่างงดงามของราชินีด้วยแววตาโลมเลีย มันขยับเข้ามาหานางด้วยท่าทีหื่นกระหาย
“เจ้าจำข้าได้ไหมราชินี เราเคยสมสู่กันครั้งหนึ่ง ตอนนั้นเจ้าร่
