“นี่คงเป็นต้นนารีผลสินะ”
พ่อมดหนุ่มแหงนหน้าขึ้นมองเหล่าผลไม้สาว เพ่งพิศดูแต่ละผลอย่างตื่นตาตื่นใจ พวกนางมีรูปร่างเหมือนหญิงสาววัยกำดัดทั่วไป บางผลก็เหมือนเด็กหญิงแรกรุ่น บางผลก็ยังเป็นเด็กน้อย ถ้าเทียบกับผลไม้คงจะแก่อ่อนตามอายุการเจริญเติบโตเลยโตไม่เท่ากัน
“นับว่าเป็นต้นไม้มหัศจรรย์ แปลกเหลือเกิน”
เขาเหาะขึ้นไปบนอากาศเพื่อดูผลไม้สาวใกล้ๆ แต่ละผลที่โตเต็มที่มีรูปร่างอวบอัด ผิวกายขาวผุดผ่องอมชมพู ทรวงอวบงามขนาดเท่าลูกส้มโอ น่าฟัด น่ากินจนน้ำลายสอแทบกลืนน้ำลายไม่ลงคอ
“ท่านเป็นใคร อย่าทำอะไรพวกเราเลยนะ กรี๊ดดดด”
นางผลไม้สาวพากันกรีดร้องด้วยความกลัว ก่อนหน้านี้พวกนางถูกปีศาจกามารมณ์เด็ดไปกินหลายผล กว่ามันจะอิ่มหนำก็กินไปถึงห้าผล บรรดานางนารีผลที่เหลือรอดยังคงหวาดกลัวไม่หาย ชีวิตของพวกนางเลือกเกิดไม่ได้ แต่ก็รักตัวกลัวตายกันทั้งสิ้น แม้โอกาสรอดพ้นจากคมเขี้ยวของผู้หิวโหยแทบไม่มีเลย
“อย่ากลัวข้าเลยนางผลไม้แสนสวย ข้าคือพ่อมดคีออสจากดินแดนเวทมนตร์ ข้ามาเพื่อกำจัดปีศาจและสัตว์ร้ายที่กำลังคุกคามดินแดนหรรษาแห่งนี้ พูดให้เข้าใจง่ายๆ ข้าคือผู้พิทักษ์ ไม่ใช่ศัตรูของพวกเจ้า” พ่อมดคีออสยิ้มให้พวกนาง
“ท่านเป็นพ่อมด ท่านมาเพื่อปกป้องพวกเราจากพวกปีศาจและสัตว์ร้ายใช่ไหม”
พวกนางนารีผลคลายความหวาดกลัวลง ต่างพากันเมียงมองพ่อมดหนุ่มรูปหล่อด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น ตั้งแต่กำเนิดมาในดินแดนแห่งนี้ ไม่เคยพบเจอสัตว์หรือมนุษย์ผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาแบบนี้มาก่อน มีแต่พวกสัตว์ร้ายและปีศาจกามารมณ์หน้าตาน่าเกลียดน่ากลัว ก่อนหน้านั้นมีพวกเคร์เท่นที่รูปงามเหมือนเทพบุตรมาเก็บพวกนางไป แต่ตอนนี้เคร์เท่นสูญพันธุ์ไปหมดสิ้น เหลือเพียงพวกสัตว์ร้ายกับปีศาจเท่านั้นที่ยังคงมาเด็ดพวกนางไปกินเป็นเหยื่ออยู่บ่อยครั้ง ทุกวันเหล่านารีผลจึงอยู่ด้วยความหวาดผวา รอคอยเวลาที่จะโดนเด็ดไปกินอย่างไร้ความหวัง
“เล่าให้ข้าฟังหน่อยสิว่าพวกสัตว์ร้ายและปีศาจกามารมณ์ มันเป็นยังไงและอาศัยอยู่ที่ไหนบ้าง” เขาเอ่ยถามเพื่อหาข้อมูล
“ได้สิ พวกข้ายินดีเล่าให้ท่านฟัง หากท่านช่วยปกป้องพวกเราจากพวกมัน” นางนารีผลนางหนึ่งอาสาเป็นคนเล่า
“เยี่ยมมาก ข้าสัญญาว่าจะปกป้องพวกเจ้า จากพวกสัตว์ร้ายและปีศาจกามารมณ์”
พ่อมดคีออสเหาะไปมามองสำรวจใบหน้าของพวกนางทีละผล แล้วพบว่าหน้าตาของพวกนางละม้ายคล้ายกันไปหมด คงจะเหมือนผลแอปเปิ้ลที่ลักษณะเหมือนกัน
“ทุกวันนี้พวกเราถูกปีศาจกามารมณ์เด็ดไปกินเป็นอาหาร และยังมีนกอสูรอีกตัวที่พากันบินมาเป็นฝูงเพื่อเด็ดเราไปกินเป็นเหยื่อ พวกมันทั้งสองตัวน่ากลัวมาก มันมีพิษร้ายในตัวมันที่ทำให้เหยื่อไม่สามารถขัดขืนได้ ตอนนี้พวกมันขยายพันธุ์จนมีมากมายกว่าเมื่อก่อน ไม่มีใครกำจัดมันได้เลย พวกข้าอยู่กันอย่างหวาดกลัว แต่ไม่มีใครช่วยพวกข้าได้”
นางผลไม้สาวเล่าด้วยน้ำเสียงเศร้า มองใบหน้าของพ่อมดหนุ่มด้วยแววตาอ้อนวอน
“ได้โปรดช่วยพวกเราด้วยเถิด พวกเราไม่อยากตกเป็นเหยื่อของพวกมันอีก” นางหลั่งน้ำตาออกมาน่าสงสารเหลือเกิน
“ข้าจะช่วยพวกเจ้าเอง ไม่ต้องกลัว”
พ่อมดหนุ่มเหาะมาตรงหน้าคนเล่า เขาทาบมือบนแก้มนวลพลางยื่นหน้ามาแตะริมฝีปากจูบซับน้ำตาให้นางอย่างอ่อนโยน กลิ่นหอมๆ จากผิวเนื้อของนางทำให้พ่อมดคีออสเฝ้าเวียนจูบไปทั่วใบหน้างาม เรื่อยเลยมายังริมฝีปากอิ่ม เขาดูดริมฝีปากนุ่มของนางอย่างดูดดื่ม รสชาติหวานหอมอวลอยู่บนลิ้นทำให้พ่อมดรู้สึกวาบหวามในกายจนแทบไม่อยากผละห่าง
“อืม เจ้าหวานมากนางผลไม้แสนสวยของข้า”
เขาผละริมฝีปากออกอย่างเสียดาย หันไปมองนางผลไม้นางอื่นบนต้น พวกนางมองการกระทำของเขาตาแป๋ว ทุกนางจ้องมองเขาด้วยแววตาหยาดเยิ้ม คล้ายรอคอยให้เขาสัมผัสนางแบบที่ทำกับเพื่อนบ้าง พวกนางก็น่ากินทุกผลจนเขาอยากเด็ดออกมาลองชิมดูว่า รสชาติจะยอดเยี่ยมเหมือนรสชาติของเบลล่าอดีตนางนารีผลที่กลายเป็นแม่มดหรือเปล่า แค่คิดกลางกายก็ร้อนผ่าวแข็งชันจนปวดร้าวไปหมด แม้จะร่วมเสพสมกับนางวิหคนารีมาตลอดทั้งคืน แต่ไม่ทำให้ร่างกายของเขาหมดสิ้นแรงปรารถนาเลย พวกพ่อมดเช่นเขายิ่งได้ดื่มกินรสสวาทมากเท่าไหร่ ยิ่งแข็งแรง แข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น สามารถเอาได้ตลอดเวลาไม่รู้เหน็ดเหนื่อย ไม่อ่อนล้าอ่อนแรง เหมือนพวกอื่นๆ
‘ตามกฎห้ามพ่อมดเสพสมกับมนุษย์ผู้หญิงเท่านั้น เมื่อวานข้าก็เสพสมกับนางวิหคนารีมาแล้ว วันนี้หากข้าเสพสมกับนางนารีผลก็คงทำได้เช่นกัน’
พ่อมดคีออสคิดเข้าข้างตัวเอง เมื่อทบทวนดูกฎข้อห้ามต่างๆ ของพ่อมดแล้ว พบว่าไม่มีข้อใดห้ามเสพสมกับนารีผล เขาอยากลองเสพรสผลไม้สาวแบบต้นตำหรับสักครั้ง แต่จะเด็ดพวกนางลงมาจากต้นมันจะสร้างปัญหาให้หรือเปล่า
“ข้าไม่ได้คิดเอานางนารีผลมาเป็นคู่ครองสักหน่อย จะคิดมากให้ปวดหัวทำไม”
พ่อมดหนุ่มยักไหล่ไม่สนใจโลก เขาเป็นพ่อมดคงไม่อาจครองคู่กับนางนารีผลได้ ผลไม้สาวเองก็มีอายุขัยแค่ปีเดียว การเสพสมกันใช่ว่าจะต้องครองคู่กันเสมอไป ดินแดนเวทมนตร์ไม่มีข้อบังคับเรื่องนี้
แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก !!!
เสียงร้องของตัวอะไรสักตัวดังก้องขึ้นบนฟ้า ทำให้พ่อมดหนุ่มแหงนหน้าขึ้นมองแล้วพบกับฝูงนกอสูรนับสิบตัว พวกมันเป็นครึ่งอสูรครึ่งนกส่วนบนมีรูปร่างเหมือนอสูรแต่ลำตัวท่อนล่างเป็นนก พวกมันพากันบินมายังต้นนารีผลเพื่อนำนางนารีผลไปเป็นเหยื่อเหมือนเช่นทุกครั้ง แต่คราวนี้กลับได้พบกับพ่อมดคีออสขัดขวางไว้
“กรี๊ด พวกนกอสูรมาแล้ว ช่วยพวกเราด้วยท่านพ่อมด กรี๊ดดดด”
นางนารีผลส่งเสียงร้องด้วยความหวาดกลัว พากันดิ้นไปมาจนกิ่งก้านส่ายไหว
“พวกนกอสูร พวกมันคงมากัดกินนารีผลสินะ”
พ่อมดหนุ่มเสกคฑามาถือไว้ เตรียมตัวกำจัดสัตว์ร้ายที่เป็นภัยกับต้นนารีผล นอกจากปีศาจกามารมณ์แล้วนกอสูรคือหนึ่งสัตว์ร้ายที่เขาต้องกำจัดทิ้ง พวกมันมากันเป็นฝูงร่วมสิบตัว ยากนักจะกำจัดได้โดยง่าย
“แกร๊ก เจ้าเป็นใคร ไปให้พ้นนะ อย่ามายุ่งกับอาหารของพวกข้า”
หัวหน้านกอสูรตวาดไล่คนแปลกหน้า มันจ้องมองพ่อมดหนุ่มด้วยสายตาไม่เป็นมิตร มันหันมาสบสายตากับพวกนกอสูรในฝูง ส่งสัญญาณให้เตรียมพร้อมปะทะกับผู้บุกรุก
“ข้าคือพ่อมดคีออสแห่งดินแดนเวทมนตร์”
พ่อมดคีออสกระตุกยิ้มหยัน มองดูพวกนกอสูรด้วยสายตานิ่งสงบ ขณะร่ายเวทย์เพิ่มพลังอำนาจให้คฑาวิเศษหากจะกำจัดพวกมัน ต้องใช้พลังมากเขาต้องรอบคอบเพื่อชัยชนะ
“พวกพ่อมด เหอะ เจ้ามาแค่คนเดียว นึกเหรอว่าพวกข้าจะกลัวเจ้า พวกเราจัดการมันเลย!”
สิ้นเสียงฝูงนกอสูรก็กรูกันเข้ามารุมทำร้ายพ่อมดหนุ่ม พวกมันบินกันเป็นวงกลมล้อมกรอบร่างของเขาไว้ตรงกลาง แล้วบินถลาเข้ามาจิกตี พ่อมดคีออสฟาดคฑาวิเศษเข้าใส่ลำแสงสีเขียวกระแทกร่างของนกอสูรเสียงดัง
เปรี๊ยง อ๊าคซ์ เปรี้ยง อ๊าคซ์ !!!
ร่างของนกอสูรสองตัวโดนลำแสงซัดเข้าใส่จนร่วงตกลงพื้น อีกห้าตัวกรูกันเข้ามารุมทำร้ายพ่อมดหนุ่มด้วยความโกรธแค้น แต่ถูกลำแสงจากคฑาวิเศษฟาดใส่จนร่วงกราวลงไปนอนดิ้นบนพื้น พ่อมดคีออสหันมาจะฟาดคฑาใส่อีกสามตัวที่เหลือ ทว่าหัวหน้าฝูงอาศัยช่วงจังหวะที่เขายังไม่ทันตั้งตัวบินโฉบด้วยความเร็วสูง แล้วใช้จะงอยปีกปักลงกลางหลังปล่อยพิษร้ายเข้าไปในร่างของเขา
“โอ๊ย ไอ้นกชั่ว บังอาจทำร้ายข้า ตายเสียเถอะ!”
พ่อมดคีออสร้องลั่นด้วยความเจ็บ หันกลับมาตวัดคฑาวิเศษในมือ ซัดพลังเวทย์เพลิงเข้าใส่ร่างของหัวหน้านกอสูร ลูกบอลเพลิงพุ่งเข้าเผาร่างของมันจนไฟลุกท่วมร่าง ส่งเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด