ตอนที่ 8.
1514 คำ
“ท่านพ่อมด จูบข้าบ้างสิ ข้าอยากให้ท่านจูบข้า”
เสียงของพวกนางผลไม้สาวดังเซ็งแซ่ไปหมด พ่อมดคีออสก็สนองความปรารถนาของพวกนางด้วยการเหาะไปจูบพวกนางผลไม้สาวจนครบทุกนาง เว้นไว้เพียงนางผลไม้เด็กน้อยที่เขาไม่ทำอะไรมากกว่าลูบศีรษะเล่น เขารู้สึกมีความสุขเหมือนตัวเองเป็นราชาอยู่ท่ามกลางนางบำเรอในฮาเร็ม อยากจะเสพสมกับนางผลไม้นางไหนก็ทำได้ตามใจปรารถนา พวกนางยินดีและเต็มใจรับใช้เขา แต่เขาไม่อยากเด็ดพวกนางลงมาจากต้นให้เหี่ยวเฉาแบบที่เกิดขึ้นกับนางนารีผลตนแรก
“นางผลไม้ของข้า ข้าไม่อยากให้พวกเจ้าสิ้นอายุขัยแห้งเหี่ยวลงเลย ข้าอยากเสพสมกับพวกเจ้า แต่ไม่อยากทำให้เจ้าต้องตาย” เขาถอนหายใจแรง มองร่างงามยั่วสวาทอย่างเสียดาย
“พวกเราก็อยากรับใช้ท่าน อยากให้ท่านเชยชมร่างกายของพวกเรา ดูสิ พวกเราพร้อมจะปรนเปรอรสเสน่หาให้ท่านได้เสพสุขแล้ว อ๊าซ์ ท่านพ่อมดขา พวกเราอยากให้ท่านเสพสมกับพวกเรา”
บรรดานางผลไม้สาวต่างพากันบิดกายไปมา พวกนางแบะขาออกกว้างเผยให้เห็นกุหลาบสาวฉ่ำเยิ้มพร้อมพรั่ง รอคอยให้ภมรหนุ่มเช่นเขาไปดื่มกินน้ำหวาน ความงดงามของพวกนางยั่วยวนราคะคนมองจนเร่าร้อนไปทั้งกาย พ่อมดหนุ่มมองร่างงามบนต้นไม้ด้วยแววตาหื่นกระหาย รสชาติของนางผลไม้ที่เขาได้ลิ้มรสมันช่างวิเศษนัก กลิ่นหอมๆ จากกายของพวกนางรวมถึงน้ำหวานเลิศรสของพวกนางยากจะหาสิ่งใดเปรียบ ใครจะโชคดีเหมือนเขาบ้าง ที่ได้พบกับหญิงงามนับร้อยนางพร้อมให้เขาเสพสมอย่างไม่มีข้อแม้ อยากจะทำอะไรก็ทำได้ แต่ติดตรงที่เขาไม่อยากทำลายชีวิตของพวกนางให้แตกดับลงไป เขาอยากเสพร่างงามๆ ของพวกนางโดยที่ไม่ทำให้พวกนางเป็นอันตราย พ่อมดคีออสมองร่างของนางผลไม้สาวพลางใช้ความคิดอย่างหนัก ก่อนจะคิดอะไรบางอย่างออก เขากระตุกยิ้มด้วยความดีใจ
“อา... ข้าคิดออกแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
พ่อมดรีบสลัดเสื้อผ้าออกจากกาย เหาะเข้าไปหานางผลไม้สาวนางหนึ่งที่อยู่ใกล้ที่สุด เขาคว้าร่างของนางมากอดไว้แล้วร่ายเวทย์เสกพรมวิเศษลอยได้มารองรับร่างของนางไม่ให้หลุดร่วงออกจากขั้ว จากนั้นก็จัดการกับร่างของนางทั้งที่ยังไม่ปลิดออกจากต้น
“อืม นางผลไม้ของข้า มามะ เรามาเสพสุขกันบนต้นไม้นี่แหละ ข้าจะเสพสมกับพวกเจ้าโดยไม่ปลิดออกจากต้น พวกเจ้าจะได้ไม่ต้องสิ้นอายุขัย”
พ่อมดหนุ่มชอบใจกับความคิดนี้ของตน พวกนางสิ้นอายุขัยลงหลังหลุดออกจากต้นหนึ่งปี หากเขาไม่เด็ดนางออกมา พวกนางก็ยังมีชีวิตต่อไปได้สินะ
“ท่านพ่อมด ท่านช่างฉลาดนัก พวกข้าไม่เคยนึกถึงวิธีนี้เลย โอ้ว ท่านพ่อมดขามาเสพสมกายข้าเถอะ ข้าพร้อมแล้ว”
นางผลไม้สาวกอดรัดร่างหนาของเขา อ้าปากรอรับรสจูบดุดันจากพ่อมดหนุ่มด้วยความตื่นเต้น นางใช้เท้าเหยียบบนพรมวิเศษแอ่นกายให้เขาเข้ามาแนบชิด สองมือคล้องคอเขาไว้เป็นที่ยึดขณะที่ร่างหนาแทรกกายพาตัวตนใหญ่โตสอดเสียบเข้ามาในกายสาว โดยช้อนแขนใต้ข้อพับเข่าข้างหนึ่งของนางไว้ แล้วกระแทกกายแกร่งเข้าลึก ตอกอัดโยกขยับเข้าหาแรงๆ จนเสียงเนื้อกระทบกันลั่นอากาศ
ตั่บ ตั่บ ตั่บ !!!
ร่างงามแอ่นตัวโย้ไปมาตามแรงกระแทก พยายามเหนี่ยวบ่าเขาไว้ไม่ให้ส่วนขั้วบนศีรษะของตนหลุดออกจากกิ่งของต้นไม้ ขณะที่ภายในกายสาวก็ตอดรัดความใหญ่โตนั้นหนุบหนับด้วยความเสียวซ่าน
“โอ้ว แน่นมากนางผลไม้แสนสวยของข้า ฮึบ ฮึบ ฮึบ”
พ่อมดหนุ่มเร่งตอกอัดเข้าใส่ถี่รัว เขารู้ว่าร่องรักของนางสามารถรับความใหญ่ยาวของเขาได้สุดลำกาย กระแทกอัดเขาไปเท่าไหร่ก็ไม่ฉีกขาดมีแต่จะยิ่งฟิตกระชับแน่น ให้ความรู้สึกเสียวแบบสุดๆ เขากระทุ้งกายเข้าออกแรงๆ แบบไม่ถนอมด้วยรู้ดีว่านางเองก็ชื่นชอบความมันส์สะใจแบบนี้เช่นกัน ดูจากเสียงร้องครวญครางที่ดังกระหึ่มไม่ขาดสาย เขาหันไปมองนางผลไม้นางอื่นบนต้นแล้วอมยิ้มเมื่อเห็นพวกนางพากันบิดตัวไปมา บางนางก็เอานิ้วแหย่แยงเข้าไปในช่องสวาทด้วยความกระสัน คงรอคอยให้เขาไปมอบความสุขให้สินะ คิดได้แบบนั้นเขาจึงเร่งกระแทกกายเข้าออก จนนางผลไม้สาวกรีดร้องด้วยความเสียวซ่าน ร่างงามเกร็งกระตุกไปแตะวิมานสายรุ้ง จึงถอดถอนกายออกทั้งที่ยังไม่ได้ปลดปล่อย
“ท่านพ่อมด ข้ามีความสุขเหลือเกิน...”
นางผลไม้สาวหอบหายใจแรง ตาหวานเยิ้มด้วยความสุขสมครั้งแรกในชีวิต ในกายสาวหลั่งน้ำหวานออกมาจนโชกชุ่ม ปรารถนาให้เขาทำแบบนี้กับนางอีกครั้ง แต่พ่อมดหนุ่มเหาะจากไปหานางผลไม้นางอื่นเสียแล้ว จำต้องตัดใจเพราะต้องแบ่งความสุขนี้ให้เพื่อนร่วมต้นได้ลิ้มรสบ้าง
“กรี๊ดดด ท่านพ่อมดขา ข้าเสียวเหลือเกิน อร๊ายยยย”
เสียงกรีดร้องครวญครางของนางผลไม้สาวดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อพ่อมดคีออสได้มอบความสุขให้นางได้ลิ้มลอง พ่อมดหนุ่มเหาะไปมาไล่เสพสมกับนางนารีผลบนต้นทีละนางจนผ่านไปหลายสิบนาง เขาถึงได้หยุดพักเหนื่อย น้ำอมฤตในกายหลั่งออกไปหลายต่อหลายครั้ง แต่ยังไม่หมดความปรารถนาเสียที เขามองร่างโสภาที่ห้อยอยู่บนกิ่งไม้แต่ละกิ่งอย่างหื่นโหย นางผลไม้สาวยิ่งเสพก็ยิ่งติดใจ อยากเสพซ้ำๆ ไม่อาจหยุดความปรารถนาได้
“ท่านพ่อมดขา มาหาข้าเถอะ ข้าต้องการท่าน”
เสียงเรียกของนางนารีผลตนที่ยังไม่ถูกเสพสมเร่งเร้าให้พ่อมดหนุ่ม ต้องพาตัวเองเหาะขึ้นไปบนต้นอีกครั้ง เขาตรงไปยังร่างงามของผลไม้สาวนางหนึ่งแล้วเริ่มบรรเลงบทเพลงกามาอีกครั้ง ท่อนกายชายผลุบหายเข้าไปในร่างสาวซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงกรีดร้องครวญครางด้วยแรงตัณหาดังก้องไปทั่วผืนป่า เสียงนั้นทำให้เหล่าสรรพสัตว์ที่ได้ยินต่างเกิดความต้องการ พากันจับคู่สมสู่กัน บางตัวที่ยังหาคู่ไม่ได้ ก็ไล่จิกตีคู่ของตัวอื่นเพื่อแย่งตัวเมีย พวกตัวเมียก็พากันออกมาล่อตัวผู้ให้เข้ามาสมสู่ด้วย กลิ่นน้ำหวานของพวกนางนารีผลกำจายไปตามสายลม ทำให้ปีศาจกามารมณ์และนกอสูรงุ่นง่านด้วยความปรารถนา พวกมันพากันตรงดิ่งมายังต้นนารีผล ด้วยอำนาจของพลังเวทย์ทำให้พวกมันไม่สามารถข้ามเขตแดนเข้ามาถึงต้นผลไม้สาวได้ พวกมันพากันร้องด้วยความโมโห ต่างหาทางฝ่าเกราะป้องกันเข้ามา แต่ไม่สามารถเข้ามาได้ จึงพากันวนเวียนอยู่รอบๆ บริเวณนั้นด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่าน บางตัวก็พากันไล่จับสัตว์ตัวเมียที่อยู่แถวนั้นเอามากัดกินประทังความหิว จนเวลาผ่านไปถึงเช้าอีกวันพวกมันจึงแยกย้ายกันไปหากินที่อื่น ความสงบจึงมาเยือนอีกครั้ง
ภาพเหตุการณ์ในดินแดนหรรษาปรากฏขึ้นบนกระจกวิเศษในห้องบรรทมของราชาพ่อมด ราชากับราชินีพากันมองดูเหตุการณ์แล้วหันมาสบตากันด้วยความระอาใจ
“พ่อมดคีออสนี่ช่างบ้ากามอย่างหนัก ไม่แพ้เพื่อนของเขาเลย เฮ้อ ข้าส่งเสือเข้าไปในฝูงกวางหรือไร ดูสิ พ่อมดคีออสจัดการนางนารีผลจนหมดทั้งต้น เหลือแค่ผลที่ยังไม่โตเต็มที่ ไม่อย่างนั้นมันคงฟาดไม่เหลือหลอ” ราชาพ่อมดส่ายหน้าไปมา
“พ่อมดในดินแดนนี้ล้วนบ้ากามเหมือนท่านนั่นแหละ ราชาของพวกเขาเป็นเช่นไร พวกเขาย่อมเป็นเช่นเดียวกัน”
ราชินีแม่มดเหน็บแนมคนข้างกาย ราชาพ่อมดเป็นต้นตำหรับความบ้ากาม ไม่แปลกอะไรหากพ่อมดในดินแดนเวทมนตร์จะมีนิสัยแบบเดียวกัน พ่อมดคาไลน์ถูกส่งไปดินแดนภูติก็เสพสมกับนางภูติทุกเผ่าจนเกลี้ยง พ่อมดไคทัสเองก็จัดการกับนางไซเรนและนางพรายน้ำจนอิ่มเอม พ่อมดคีออสก็คงอีหรอบเดียวกับเพื่อนทั้งสอง สัตว์สาวผลไม้สาวในดินแดนหรรษามีกี่ชนิดเขาคงลิ้มลองรสชาติหมดทุกชนิด กว่าภารกิจจะเสร็จคงจะสำเริงสำราญกายเต็มที่
- ผู้เขียน
