EP.9 มูฟออน
1091 คำ
EP.9 มูฟออน
แน่นอนว่าจะปล่อยทิ้งไว้หน้าห้องมันก็คงดูใจจืดใจดำเกินไป และจะให้อุ้มไปส่งแผนกฉุกเฉิน ยายนี่ก็คงไม่มีเงินจ่ายค่ารักษาแน่ ๆ
ฟุ่บ! ร่างสูงวางเธอลงบนเตียงในห้องพักส่วนตัวของเขา ซีแอลสัมผัสได้ในทันทีเลยว่าเสื้อผ้าของเธอมันยังเปียกหมาด ๆ ซึ่งด้านนอกหน้าต่างห้องพักของเขา ฝนก็ยังคงเทกระหน่ำ
ฝ่ามือหนาค่อย ๆ ปล่อยมือออกจากเรือนร่างของคนตัวเล็ก ร่างสูงลอบกลืนน้ำลายลงคอเล็กน้อย
ใช่เขาคือหมอ และหมอที่ผ่านการเรียนเรื่องกายวิภาค ศึกษาอนาโตมี่ของมนุษย์มานับครั้งไม่ถ้วน แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ยังเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ไวต่อความรู้สึกทางกายภาพ
"ไม่เอาน่าแอล ยัยนี่ของแปลกเลยนะ" หมอซีแอลส่ายหน้าเบา ๆ พร้อมกับพ่นลมหายใจร้อนออกมาอย่างช้า ๆ
เขามองดูชุดนอนสีชมพูอ่อนลายการ์ตูนของเธออย่างชั่งใจอยู่พักใหญ่ ๆ เพราะถ้าปล่อยให้นอนไปทั้งเปียก ๆ แบบนี้มีหวังปอดบวมหรือไม่ก็ไข้ขึ้นหนักกว่าเดิมอีกแน่ ๆ
ร่างสูงตัดสินใจเดินไปหยิบชุดคนไข้ พร้อมกับตามพยาบาลเวรดึก มาช่วยเปลี่ยนชุดให้กับปลายฝน แต่คนที่มาช่วยดันเป็นถึงหัวหน้าพยาบาล อย่างคุณพยาบาลยุพิน
"คนนี้แฟนหมอแอลเหรอคะ" พยาบาลสาวรุ่นใหญ่เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยหลังจากที่เธอติดกระดุมเสื้อให้ปลายฝนเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"เออ...คุย ๆ กันอยู่น่ะครับ" ซีแอลตอบกลับพยาบาลคนนั้นไป
"อ๋อ...เธอหน้าตาน่ารักดีจังเลยนะคะ" พยาบาลยุพินก็ยิ้ม ๆ และมองที่ปลายฝนอีกครั้งอย่างละเอียดยิบทุกซอกทุกมุม
"ครับ น่ารัก...มาก" เขาพยักหน้ารับก่อนจะเดินเนียน ๆ
"งั้นเชิญหมอซีแอลตามสบายเลยนะคะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็เรียกได้เลยค่ะ" เธอพยักหน้ารับพลางยิ้มกรุ้มกริ่ม ๆ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องพักส่วนตัวของเขา
หมอซีแอลเดินตามไปส่ง ก่อนจะหยิบหูฟังแพทย์ขึ้นมาแตะไปที่ประตูห้องเพื่อ แอบฟังบทสนทนาของพยาบาลยุพินกับใครอีกคน
‘สวัสดีค่ะ คุณหญิง ดิฉันพยาบาลยุพินนะคะ’ พยาบาลยุพินโทรหาใครบางคนในทันที
"แม่นะแม่" ซีแอลส่ายหน้าเบา ๆ แน่นอนว่าคุณหญิงที่เธอคุยด้วยก็คงไม่ใช่ใครอื่น นอกจากคุณหญิงอิงอร แม่ของเขานั่นเอง
‘ใช่ค่ะ ๆ ต้องขออภัยที่โทรมารายงานข่าวด่วนตอนดึก ๆ นะคะ’
‘ค่ะ ๆ วันนี้ดิฉันเจอหมอแอลพาผู้หญิงแปลกหน้าคนใหม่เข้ามานอนพักในห้องพักแพทย์ค่ะ เห็นหมอบอกว่าเป็นคนที่กำลังคุยๆ กันอยู่’
‘ดังนั้นคุณหญิงอรวางใจได้เลยนะคะ ตอนนี้คุณหมอแอลของเราน่าจะมูฟออนได้แล้ว 100% เลยค่ะ’
‘ได้ค่ะ ๆ ถ้ายุพินมีข่าวดีเพิ่มเติมอะไร ยุพินจะรีบแจ้งไปทันทีเลยนะคะ’
"มูฟออน" หมอซีแอลถึงกับต้องกลั้นขำเล็กน้อย กับคำศัพท์ทันสมัยของพยาบาลรุ่นใหญ่คนสนิทของแม่
แม้ว่าตอนนี้เขายังไม่ได้เป็นหมอเต็มตัว แต่ก็ถือเป็น นิสิตนักศึกษาแพทย์ปี 4 ที่คอยเป็นผู้ช่วยหมอ คอยสังเกตการณ์การผ่าตัด และออกตรวจพร้อมกับอาจารย์หมอทุกอย่าง ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้รับอนุญาตให้รักษาอย่างเต็มตัว แต่เรื่องทำแผล เย็บแผล ฉีดยา หรือปฐมพยาบาลเบื้องต้น ถือเป็นความรู้พื้นฐานที่นักเรียนแพทย์ทุกคนสามารถทำได้
เดิมทีซีแอลไม่ได้ตั้งใจที่จะเข้าเรียนในคณะแพทย์ เพราะเพื่อนสนิทของเขาส่วนใหญ่ ไม่เลือกเรียนบริหาร ก็เลือกเข้าวิศวะกันหมด
แต่ด้วยความที่เขาเป็นทายาทคนเดียวของโรงพยาบาล ROMI โรงพยาบาลสัญชาติไทย-อังกฤษ แห่งแรกในไทย ที่ทุ่มทุนสร้างขึ้นมารองรับการรักษาในแบบ Inter National มากที่สุด ทั้งเครื่องมือทางการแพทย์ชั้นนำ ทั้งหมอและพยาบาลที่มีประสิทธิภาพ ทั้งทางด้านการรักษาและการบริการ
ทั้งนี้โรงพยาบาล ROMI ยังเข้าร่วมประกันชั้นนำของทุกประเทศ รองรับครอบครัวมหาเศรษฐีจากทั่วทุกมุมโลก
ครอบครัวของซีแอลก็สืบทอดคำว่านายแพทย์มารุ่นสู่รุ่นมาโดยตลอด โดยฝั่งพ่อของเขาเป็นชาวอังกฤษที่เข้ามาร่วมลงทุนในประเทศไทย และแม่ของเขาก็คือลูกสาวของอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขเมื่อหลายปีก่อน
ทั้งนี้คุณปู่ คุณพ่อ แม้แต่อาของซีแอล ก็ล้วนแต่เป็นแพทย์มือหนึ่งในประเทศไทย แน่นอนว่าถึงเขาอยากจะเรียนบริหาร หรือวิศวะมากแค่ไหน ท้ายที่สุดเขาก็เลือกเรียนตามที่ตัวเองชอบไม่ได้อยู่ดี
ต้องยอมรับว่าซีแอลอาจจะไม่ใช่นิสิตแพทย์ในอุดมคติของหลาย ๆ คน และแม้ว่าการเรียนในคณะแพทย์มันจะไม่ใช่ทางที่เขาชอบสักเท่าไร แต่เขาก็ทำมันได้ดีมาก ๆ
ผลการเรียนของเขาจัดอยู่ในเกณฑ์ที่ดีมาก ๆ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่นิสิตแพทย์สายเนิร์ดแบบที่แพทย์ควรจะเป็น แต่เขาก็สามารถวินิจฉัยโรคได้อย่างแม่นยำ
หมอซีแอลเดินมาเตรียมเข็มฉีดยาอันใหม่ สำลีชุบแอลกอฮอล์ พร้อมกับพลาสเตอร์ปิดแผล
"งึก ๆ ๆ อื้อ.." ปลายฝนยังคงนอนหนาวจับไข้อยู่บนเตียงของเขา
ปลายเข็มฉีดยาแหลมเฟี้ยวชูขึ้นพร้อมกับยาที่กระเด็นออกมาเล็กน้อยจากแรงดัน ร่างสูงกดปลายเข็มจ่อเข้าไปที่ต้นแขนด้านซ้ายของเธอ แม้ว่าเขาจะมือเบาแต่ทว่าปลายเข็มที่ิทิ่มเข้าไปใต้ผิวหนังมันก็ทำให้ปลายฝนสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมาทันที
"โอ๊ย...เจ็บ ๆ...นี่ทำอะไรฉันอะ" คนตัวเล็กลืมตาขึ้นมาได้ก็โวยวายออกมาทันที
"ฉีดยาไง" หมอซีแอลตอบไปด้วยใบหน้านิ่ง ๆ ก่อนจะออกแรงดันตัวยาเข้าไปในตัวของเธอต่อ
"ไม่อื้อ..เจ็บ อื้อ...อะ...เบา ๆ หน่อยได้ไหม" ปลายฝนร้องลั่นห้องพัก
"ยัยบ้าเอ๊ย!!" ซีแอลเบิกตาโตขึ้นทันที เขารีบเอาผ้าก๊อซพันแผลที่พอจะคว้าทันยัดใส่ปากของหญิงสาวไปทันที
- ผู้เขียน
