“มามี๊ไปนอนน่ะครับ เดี๋ยวราฟล์กับเรนนี่จะปกป้องมามี๊เองครับ”
“ใช่ค่ะ มามี๊”
แม้ยังเป็นเด็กอยู่ แต่ความคิดความอ่านของราฟล์และเรนนี่ก็ชาญฉลาดไม่ต่างจากเด็กโตแล้ว
“มาให้มามี๊หอมแก้มก่อนลูก”
นาขวัญกวักมือเรียกลูกๆ พอร่างเล็กของฝาแฝดโผเข้ามาสวมกอด ก็หอมแก้มลูกคนละฟอดใหญ่ และให้ลูกๆ หอมแก้มเธอกลับคืนด้วย ก่อนจะผละออกเดินเข้าไปในห้องนอน เพราะเธอปวดหัวจริงๆ อยากนอนพักชั่วครู่เผื่อว่าอาการจะดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่
เมื่อมารดาเข้าไปพักผ่อนแล้ว ฝาแฝดทั้งสองก็วางแผนเพื่อเตรียมรับมือกับอาคันตุกะที่จะมาเยือนในวันนี้อย่างแน่นอน
“ราฟล์...เรนนี่ยังไม่ได้เอาไข่เน่าที่คุณแม่บอกให้เอาไปทิ้งตั้งแต่เมื่อวาน ไปทิ้งที่ถังขยะเลย เราเอาไข่เน่าไว้ปาใส่ลุงรอสส์ดีไหม”
แฝดน้องถามความเห็น ไข่หลายใบที่ดูท่าจะเน่าเสียแล้ว และมารดาสั่งให้เอาไปทิ้งขยะ แต่ตนเองลืมเสียสนิท กำลังจะกลายเป็นอาวุธสำคัญในการปกป้องมารดา
