ตอนที่28 กลัวแม่ของลูกเปิดใจ
“คุณเหม วันนี้วันจันทร์แล้วนะคะ”
“วันจันทร์ผมมาหาลูกไม่ได้เหรอ”
ร่างสูงตอบแม่ของลูกเสียงเรียบพร้อมกับปลายตามองเพื่อนบ้านของเธอที่เล่นตัวต่ออยู่กับน้ำหนาวในคอกกั้นเด็ก
“ปะ ป๊าาา”
พิยดามองชายร่างสูงใหญ่สองคนในคอกกั้นเด็กขนาดหกฟุต น้ำหนาวก็คลานหาคนนู้นทีตนนี้ทีอย่างสนุกสนานแต่ทว่าปราศจากรอยยิ้มกันทั้งคู่จนกระทั่งภาวัตเป็นฝ่ายเดินออกมา
“เราว่าจะไปซื้อกาแฟอะ เธอกินมั้ย”
“ซื้อลาเต้เย็นมาฝากเราแก้วนึง”
“อืม”
อีกคนเดินออกไปทำให้ทั้งบ้านเหลือเพียงสามคนพ่อแม่ลูกที่คนแม่ยืนห่างออกมา เธอพยายามไม่อยู่ใกล้พ่อของลูกแบบนี้มาตลอดหนึ่งปี
“แม่!”
”แม่!”
สุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหวต้องเดินไปหาลูกน้อยที่เรียกแม่เสียงดังฟังชัดทั้งที่ยังนั่งอยู่บนตักของพ่อตัวเอง
“เรียกแม่มาทำไมคะ”
น้ำหนาวจิ้มหน้าจิ้มตาของพิยดาด้วยความอยากรู้อยากลองในขณะที่เหมันต์ก็มองหน้าเธอไม่วางตา
“ทำไมถึงให
