อย่าคิดไปไกลNc
1105 คำ
ตอนที่5
เหมันต์ไม่ถูกใจลูกสาวเพื่อนแม่อย่างจัง หรือเพราะปาลิตาเลยทำให้เขาไม่อยากเปิดใจก็ไม่รู้
“ทำไม่เร็วจังเลยคะ ใช้เวลาแค่ยี่สิบนาทีเอง”
พิยดาที่อาสาขับรถให้เจ้านายหันมาถามเขาเพียงเสี้ยวหน้า ซึ่งเธอก็เห็นว่าเขาไม่ได้ชอบเดทครั้งนี้
“ครั้งหน้าบอกปัดเธอไปเลย ว่าผมยุ่งหรืออะไรก็ได้”
“คุณอุษาท่านขอดูตารางงานของคุณเหมน่ะสิคะ พายไม่รู้จะช่วยบอสยังไงเลยค่ะ”
“บอกให้แม่มาคุยกับผม ไม่รู้คิดอะไรถึงอยากนัดผู้หญิงมาให้”
“ท่านคงอยากให้คุณเหมมีครอบครัวตามคุณคิมมั้งคะ”
“เหอะ”
ร่างบางลอบยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าไม่ชอบใจของเขา ออกจากคุณปิ่นก็ไม่มีใครถูกใจเขาอีกแล้วมั้ง
“แวะคอนโด”
“คะ?”
“ผมมีธุระต้องไปทำกับคุณ”
หญิงสาวผู้รู้ทันคนได้เร็วอย่างพิยดารู้ได้ทันทีว่าธุระที่ว่านั่นคืออะไร พาลทำให้สติในการขับรถเธอลดน้อยลงกว่าจะถึงคอนโดทำเอาเธอใจหายครั้งแล้วครั้งเล่า
“ดูไม่มีสติเลยนะคุณพาย”
“เปล่าค่ะ พาย... ขอโทษค่ะบอส”
เหมันต์ไม่ได้ตำหนิอะไรเธอจริงจัง เขาลงจากรถก่อนเธอหญิงสาวจึงรีบลงตามเขาไปเพราะเขาต้องรอพาเธอเข้าไปพร้อมกัน ก็คนนอกห้ามเข้านี่นา
หัวใจของพิยดาคล้ายจะกระเด็นออกมาเสียให้ได้ เมื่อเข้าใกล้ห้องพักของเขาเข้าไปทุกที ถ้าธุระที่ว่านั่นเข้าใจตรงกัน ก็คือเธอกับเขากำลังจะมีสัมพันทางร่างกายกันอีกครั้ง แต่เธอได้เงินจากเขาอย่าคิดไปไกลนะพาย
“ถอดเสื้อให้ผมหน่อยสิ”
“คะ?”
“ดูเหมือนช่วงนี้คุณไม่ค่อยมีสมาธิเลยนะครับ”
“พายมีสมาธิค่ะบอส แต่บอสจะให้พายถอดเสื้อให้จริงๆ หรอคะ”
“ใครถอดก็เหมือนกัน แต่วันนี้ผมอยากให้คุณถอดให้”
สีหน้าเขานิ่งเรียบแต่แววตากลับไม่ใช่เลย มันระยิบระยับจนเธอมองมันไม่ไหวกลัวจะละลายอยู่ตรงนี้
“คุณพาย คุณไม่กล้าหรอ”
พิยดายกมือที่สั่นเทาของเธอขึ้นถอดเสื้อตัวนอกออกให้เขา ปกติไม่เคยยุ่งกับเสื้อผ้าของเขามากกว่าเน็กไท แต่เขาชิงถอดมันออกไปก่อนเธอเสียแล้ว
“ถอดให้หมดสิ”
“บอสคะ พาย... พายไม่กล้าค่ะ”
“ไม่เริ่มแล้วจะกล้าได้ยังไง”
เหมันต์จับข้อมือของหญิงสาวให้ถอดพันธนาการจากร่างกายของเขา แต่เลขาผู้ไม่เกรงกลัวสิ่งใดกลับกลัวเรือนกายที่เปลือยเพียงแผงอกของเขาเสียอย่างนั้น
“บอส...”
พิยดาเรียกเจ้านายเสียงอ่อยเมื่อมือของเธอถูกจับไปวางที่ขอบกางเกงของเขา เธอไม่กล้า ใครไหวไปก่อนเลย
“อื้ออออ”
เลขาสาวชักช้าขัดกับไฟที่ลุกโชนในอารมณ์ของคนใจเย็น เหมันต์คว้าหญิงสาวร่างบางเข้ามาบดจูบจนเธอตัวอ่อนเป็นเหล็กลนไฟ และเวลาเพียงเสี้ยวนาทีเธอก็เหลือเพียงเสื้อชั้นใน กับท่อนล่างเหมือนกันกับเขา
“คุณสวยนะ ทำไมซ่อนมันไว้ล่ะ”
“พายกลัวคนมองไม่ดีค่ะ เจ้านายพายเป็นผู้ชายนี่คะ”
“ก็จริง ผมชอบความคิดคุณนะ”
หัวใจของหญิงสาวเต้นโครมครามอีกแล้ว เขาจะรู้ไหมว่าเขานั้นดึงดูดเพศตรงข้ามมากขนาดไหน แต่แล้วทุกอย่างก็เหมือนละลายหายไปในชั่วพริบตา
“คุณห้ามท้องกับผมเด็ดขาด และคุณต้องป้องกัน”
“บอสจะไม่... เอ่อ ใช้ถุงยางหรอคะ”
“ทุกครั้งผมป้องกันตัวเองอย่างดี แต่ในเมื่อคุณสะอาด และคืนก่อนที่ผมสดกับคุณ มันทำให้ผมชอบแบบนั้นซะแล้วสิ”
พิยดากลายเป็นคนประมวลผลช้ากว่าปกติ ทันทีที่เสื้อชั้นในของเธอหลุดออกจากตัวเขาก็ก้มลงฉกชิมมันราวกับเป็นของอร่อยที่เขาเพิ่งค้นพบ
“อ๊ะส์ อ๊าาาส์ บอสคะ”
“นี่ไม่ใช่เวลางาน”
“คะ.. คุณเหม”
“ผมชอบปากของคุณจัง”
นิ้วหัวแม่มือของชายหนุ่มลูบไล้ที่เรียวปากอมชมพูของเลขาสาวด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าเขาชอบมันจริงๆ คนโดนสัมผัสร้อนวูบวาบไปทั่งร่างอรชรเมื่อถูกเขาชักนำจนมาหยุดอยู่ที่เตียง
“คุณจะใช้ปากกับผมได้มั้ย”
“ชะ.. ใช้ปาก ยังไงหรอคะ”
“คุณไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยหรอ คุณพาย”
“บอส.. คุณเหมจะให้พาย...”
สายตาของหญิงสาวไล่มองลงต่ำตั้งแต่หน้าท้องที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามจนถึงส่วนที่พองขยายภายในกางเกง มันแทบจะปริออกมาอยู่แล้วนั่น
“คุณทำออรัลเซ็กซ์ให้ผมที”
แล้วใครจะทนกับน้ำเสียงกระเส่าแกมอ้อนวอนนั่นไหว คนหลงทางอย่างพิยดายอมเขาหมดทุกอย่าง เจ้านายของเธอปลดกางเกงลงจนส่วนนั้นดีดผึงออกมาต่อหน้าของเธอ ใหญ่กว่าข้อมือเธออีก มันเอาเข้าปากได้จริงๆ หรือ
“คุณเลียที่หัวก่อน แล้วค่อยอม พยายามอย่าให้ฟันโดนของผมก็พอ”
มือของเหมันต์จิกกับเตียงนอนราคาแพงแน่น เลขาสาวหลับตาปี๋ก่อนจะทำตามที่เขาบอก เธอส่งเรียวลิ้นช่วงชิมที่ส่วนปลายพร้อมกับความสั่นเทาไปทั้งตัว
“ซี๊ดดด อ่าส์ ลืมตาสิคุณ”
“บอส...”
พิยดาหยุดชะงัก รู้สึกเหมือนตัวเองจะเป็นลมขึ้นมาเสียให้ได้
“คุณทำได้อยู่แล้ว ไม่มีอะไรที่คุณทำไม่ได้ จริงมั้ย?”
เมื่อเขาให้กำลังใจเชิงหลอกล่อหญิงสาวก็ฮึดสู้อ้าปากอมที่ส่วนปลายของเขา แต่แค่นี้เธอก็อ้าปากกว้างเต็มที่แล้วนะ ถ้าเอาเข้ามาอีกมันจะได้เหรอ
“อ้าาาส์ คุณเก่งมาก อื้อออ”
เสียงครางกระเส่าของเขาเปรียบเสมือนน้ำมันเติมเชื้อไฟให้หญิงสาว เธอกล้าที่จะเอาแก่นกาบของเขาเข้าลึกในโพรงปาก และเมื่อมันยิ่งเข้ามาได้ลึก เขายิ่งครางออกมา
“อื้มม อ๊าาาส์”
เหมันต์รีบดึงแก่นกายออกมาปลดปล่อยน้ำกามข้นหนืดกลางร่องอกอวบของร่างบางแต่หน้าอกไม่บางอย่างที่ควรจะเป็น พิยดาขนลุกเกรียวไปทั้งตัวเมื่อก้มมองน้ำรักอุ่นร้อนที่อกอวบของตัวเอง
“คุณเก่งจัง”
- ผู้เขียน
