คีธตีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด กระนั้นก็ไม่ยอมหลุดปากเอ่ยบอกเหตุผลที่ตนเองสั่งห้ามราฟาล ชายหนุ่มต้องการปกปิดเรื่องเหล่านี้ให้อยู่ในใจของตนแต่เพียงผู้เดียว แม้แต่ราฟาลและหญิงที่รักซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้า เขาก็ไม่อยากให้ล่วงรู้ในเรื่องเหล่านี้
และเพื่อเป็นการเลี่ยงตอบคำถามในสิ่งที่ตนเองไม่อย่างพูด คีธจึงเอื้อมมือไปปลดชุดอยู่บ้านของธัญพิชชาออกซะดื้อๆ พร้อมกับเอ่ยปฏิเสธและบอกถึงความต้องการของตนเอง ที่กำลังพุ่งพรวดลุกโชนขึ้นทุกขณะจิตแล้ว
“ผมยังไม่อยากพูดถึงเรื่องของราเชลในตอนนี้ ผมอยากจะทวงสัญญาที่เราเจรจาธุรกิจกันไว้เมื่อตอนเช้า”
“คุณคีธ...ไม่เป็นห่วงลูกหรือยังไงคะ”
ธัญพิชชาตำหนิเสียงขุ่น ซัดลงไปหนักๆ บนฝ่ามือใหญ่ที่กำลังจะปลดบราเซียร์ผ้าลูกไม้ของเธอออกให้พ้นทาง
“ห่วงสิครับ ใครจะไม่ห่วงลูกของตัวเอง แต่ผมยังไม่อยากเข้าไปพูดให้ราฟาลเสียใจไปมากกว่านี้ ปล่อยแกไปสักพัก เดี๋ยวพรุ่งนี้ราฟ
