รุ่งเช้า ไศลทิพย์ตื่นมาหุงข้าวแต่เช้า ทำอาหารคาวอีกสองอย่าง ก่อนจะตักใส่ปิ่นโต
“ทำอะไรไปใส่บาตรมั่ง” คุณยายถาม
“ไก่ผัดเปรี้ยวหวาน กับปลาทอดเครื่องค่ะ”
“อือ...”
“คอปเตอร์เร็วครับ” เธอเรียกเด็กชายให้ขึ้นรถ คอปเตอร์หวีผมเสียเรียบแปล้ คุณยายหัวเราะทันทีที่เห็นใบหน้าของหนุ่มน้อย
“นี่ถ้าโจกับโจ้มารวมกับคอปเตอร์ได้ก็คงสนุกเนอะ”
“คุณยายว่าอย่างนั้นเหรอคะ”
“ยายว่าบ้านเราเงียบไปหน่อย ถ้ามีเด็กเล็ก ๆ ก็คงดี”
คุณยายเมียงมองไปยังบ้านที่รั้วติดกัน
“ขึ้นรถสิคะคุณยาย” นิกกี้เร่งเร้า
“เอ่อ...อย่าเพิ่งไป ยายโทรตามหมอโป้งก่อน”
“หื้อ...” ไศลทิพย์ตกใจ เพราะคุณยายไม่เห็นบอกว่าคุณหมอหนุ่มจะไปด้วย แต่ยังไม่ทันที่ท่านจะได้โทรตาม พี่หมอก็มุดรั้วข้าง ๆ เข้ามายืนยิ้มอยู่ที่ข้างรถแล้ว
“ให้พี่ขับให้นะ” เขาอาสา
เธอยิ้มแห้ง ๆ หันไปมองคุณยายที่เจ้ากี้เจ้าการเปิดประตูเข้าไปนั่งกับคอปเตอร์เรียบร้อยแล้ว หญิงสาว
