นับจากวันนั้นเราสองคนก็ไม่ได้เจอ ไม่ได้คุยกันอีกเลย สิ่งหนึ่งที่ภีมพลไม่เคยรู้เลยคือหล่อนยังคงรอคอยการขอโทษจากเขา รอคอยให้เขามาง้อ แม้มันจะเป็นแค่ความหวังลมๆ แล้งๆ เพราะตอนนี้เขากำลังติดใจน้ำส้ม หลายวันก่อนเห็นหลังไวๆ ของน้ำส้มเดินจากตึกคณะไปขึ้นรถเบนซ์ป้ายทะเบียนคุ้นเคย หึงมาก หวงมาก แต่ทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากหลบมุมไปร้องไห้ เริ่มต้นการสอบไฟนอลวันแรกก็เจอวิชาเอกสุดโหดสุดหิน นักศึกษาหลายคนบ่นเป็นเสียงเดียวกันว่ายาก ฟ้าใสเป็นคนเก่งทำเสร็จคนแรกๆ ของห้องออกไปนั่งรอข้างนอกแล้ว อารยาทำเสร็จเป็นกลุ่มเกือบสุดท้ายเก็บดินสอ ปากกาใส่กระเป๋าเดินออกจากห้องสอบลงฝีเท้าให้เงียบมากที่สุดเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนเพื่อนคนอื่น มือเล็กกระพุ่มไหว้อาจารย์คุมสอบก่อนผลักประตูออกไป หลังจากวันที่ทะเลาะกับเขาคนนั้นก็ผ่านไปร่วมสัปดาห์ แผลบนฝ่ามือดีขึ้นมากแล้ว ต้องขอบคุณพี่หมอแม็กซ์ที่ช่วยดูแล ทำแผลให้ทุกวันจนหาย ฟังแค