ตอนที่ 6
1160 คำ
หมูกระทะช่วยเยียวยาทุกอย่างได้ดีเสมอถึงแม้ว่าตอนแรกบรรยากาศจะตึงมากพอสมควรเพราะเกือบจะทะเลาะกันด้วยเรื่องไร้สาระ หยก แก้ว และไวท์จะกลับบ้านทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ส่วนเธอที่พ่อแม่ทำงานต่างประเทศนั่นก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านหรอกเพราะขี้เกียจจะเดินทางหลายชั่วโมงกว่าจะถึง อีกอย่างคือการได้อยู่คนเดียวแบบนี้ก็ชินแล้วด้วย
ตอนนี้หนึ่งทุ่มสี่สิบห้านาทีเสี่ยเบลยังไม่มาเลย เธอคิดว่าจะเรียกวินมอเตอร์ไซค์กลับหอพักที่อยู่อีกฝั่งของถนนแทนการเดินข้ามถนนไปเองแล้วค่อยโทรบอกเขาแต่ยังไม่ทันได้ยกมือเรียกก็มีรถมอเตอร์ไซค์เข้ามาจอด
นี่คืออ๋อมเพื่อนห้องทับสามนี่
“ให้เราไปส่งไหม?”
“ไม่หรอก เดี๋ยวเราก็มีคนมารับแล้ว”
“นี่เอยคือว่าเราก็ไม่อยากจะยุ่งเรื่องส่วนตัวของเธอหรอกนะ แต่คนที่มันจีบเธออยู่น่ะโคตรเจ้าชู้เลยนะ พี่สาวเราเป็นผู้จัดการที่ผับยังแอบมานินทาให้ฟังเลยว่าเปลี่ยนสาวไม่ซ้ำหน้า เราไม่อยากให้เธอถูกหลอกฟันนะ”
“จริงเหรอ?”
“เราไม่โกหกหรอกน่า เธอขึ้นรถมาสิเดี๋ยวจะไปส่งที่หอแล้วอยากรู้อะไรเกี่ยวกับเสี่ยเบลถามเราได้นะ เราพอรู้มาบ้าง”
“เอ่อ…เสี่ยเบลอยู่ข้างหลังเธอน่ะอ๋อม” เธอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความรู้สึกกลัวมากๆเพราะแววตาดุที่มองกับมือที่กำแน่นคล้ายว่าจะมีเรื่องกัน อ๋อมก็หน้าเหว่อแล้วหันกลับไปมองจากนั้นก็บิดมอเตอร์ไซค์หนีไปเลย
ทิ้งระเบิดลูกโตไว้ให้เธอคนเดียวเลย!
“หลบหน้าเสี่ยเพราะแบบนี้เหรอ?”
“คือหนูไม่ได้เชื่อนะ”
“อย่าโกหก!”
“เสี่ยเบลอย่าดุหนูนักสิ!”
“ขึ้นรถแล้วมีอะไรค่อยคุยกันระหว่างทาง” เขาคว้าข้อมือเล็กเดินไปขึ้นรถที่จอดอยู่ใกล้ๆกัน ในตอนนี้รู้แล้วว่ามีคนมาเป่าหูเธอจนเข้าใจผิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วก็ไม่มั่นใจ แต่การที่หลบหน้ากันมาเกือบอาทิตย์ก็บอกได้ดีว่าเธอเชื่อมันไปแล้ว
นี่เขาไม่มีเซ็กซ์มาหลายเดือนแล้ว!!
“เสี่ยไม่มีใครตั้งแต่ก่อนที่จะเริ่มจีบหนูซะอีก”
“เหรอคะ?”
“ตั้งแต่จีบหนูเสี่ยก็ไม่ได้เอากับใครเลย ไม่เคยเลี้ยงเด็ก ไม่เคยสะสมอะไรทั้งนั้นมันไร้สาระ ลำพังแค่ทำงานเสี่ยก็ยุ่งมากพอแล้วเลยไม่อยากจะเอาปัญหาแบบนั้นมาใส่ตัว”
“ถ้ายุ่งแล้วมาจีบหนูทำไม?”
“แล้วจะต้องรออีกนานขนาดไหนกว่าจะเจอคนถูกใจถ้าพลาดจากหนูไปละ เสี่ยเคยมีแฟนแต่เลิกกันไปห้าปีหลังจากนั้นก็ไม่รู้สึกว่าอยากคบกับใครจนกระทั่งเจอหนูนี่แหละ แล้วเราก็เดตกันด้วยถึงเสี่ยจะเมาหน่อยๆก็เถอะแต่จำได้ทุกอย่างนะ สมมุติว่าถ้าเสี่ยยอมปล่อยหนูไปแล้วก็ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาอีกนานขนาดไหนกว่าที่จะกว่าเจอคนที่ชอบอีกครั้งหรือต้องรออีกนานขนาดไหนกว่าจะเปิดใจได้”
“อ้วกแตกขนาดนั้นเอาเวลาไหนมาชอบ!”
“คงตอนที่หนูลูบหลังให้มั้ง!”
“รู้ไหมว่าที่โรงเรียนลือกันว่าหนูมีเสี่ยเลี้ยง บางคนก็บอกว่าหนูถูกหลอกฟันแล้วก็อีกสารพัดตั้งแต่ที่เสี่ยเบลเริ่มมารับหนูจนเมื่อตอนเย็นเกือบทะเลาะกับเพื่อนเพราะเรื่องนี้ด้วย หนูว่าเรา…”
“ก็คบกับเสี่ยเลยสิ”
“ห๋า…?”
“หนูคบกับเสี่ยนะเอย”
“ถ้าเสี่ยเบลมีแฟนละ?”
“นี่กำลังหึงตัวเองเหรอ? ตอนนี้ก็หนูไงเป็นแฟนเสี่ย”
“หนูยังไม่ได้ตกลงคบเลยซะหน่อย”
“เสี่ยก็กำลังขอคบนี่ไง”
“ก็ได้ หนูคบกับเสี่ยเบลแล้วก็ได้”
“ต่อจากนี้ถ้าใครถามนะก็บอกไปเลยว่าคบกับเสี่ยแล้วส่วนเรื่องข่าวลืออะไรน่ะอย่าไปเชื่อให้มากเพราะไม่มีใครรู้จักเสี่ยดีขนาดนั้นหรอก ส่วนเรื่องที่พูดกันปากต่อปากแบบนี้เขาก็ใส่สีตีไข่ทั้งนั้นแหละเผลอๆอาจจะไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวความจริงด้วยซ้ำ เสี่ยเป็นเจ้าของผับบาร์ร้านเหล้าภาพลักษณ์ที่ออกมาก็ดูแบดบอยเป็นธรรมดาอยู่แล้วที่คนอื่นจะคิดกันไปไกล แต่เสี่ยไม่ใช่คนเจ้าชู้หรอกนะ”
“เสี่ยเบลเลยหอหนูแล้ว!”
“เสี่ยก็ไม่ได้พากลับหอซะหน่อย” น้ำเสียงเบาสบายไม่เร่งรีบอะไรขับรถไปอย่างช้าๆในเส้นทางที่คุ้นเคยดีแล้วแอบขำท่าทีหวาดหวั่นใจของเด็กน้อยข้างตัว
รถแล่นเข้าไปจอดที่ด้านหลังของผับที่มาเป็นประจำเนื่องจากทำงานที่นี่เกือบทุกคืน เบลลงจากรถแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูให้เด็กสาวที่ทำหน้าตื่นตกใจให้ลงมาจากนั้นจับมือเล็กเอาไว้ไม่ให้รู้สึกกลัวจนเกินไปที่อยู่ในสถานอโคจรเต็มไปด้วยคนที่สติไม่เต็มร้อยเพราะถูกแอลกอฮอร์มอมเมา
ลูกน้องที่มีดูแลผับแอบมองอยู่เงียบๆไม่ต้องถามก็น่าจะรู้ดีว่าเอยเป็นใครถึงได้เดินโอบไหล่มา จนกระทั่งเดินมาเจอกับผู้จัดการผับแล้วหรี่ตามองเล็กน้อยนึกถึงคำพูดของเด็กเวรที่เป่าหูเธอซะเกือบจะหนีหน้าเขาได้สำเร็จถึงได้พาเด็กน้อยเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัวพร้อมทั้งสั่งห้ามใครเข้าพบถ้าไม่ได้รับคำสั่ง
เขาแค่อยากให้เธออยู่ในสายตาตลอดเวลา
ถ้าเผลอเดี๋ยวหนีอีก!
“ที่นี่?”
“ผับของเสี่ยไง เสี่ยทำงานอยู่ทุกคืน”
“แล้วเสี่ยเบลต้องออกไปดื่มข้างนอกไหมคะ?”
“ส่วนใหญ่จะออกไปดูความเรียบร้อยไม่ค่อยนั่งดื่มหรอกแต่ถ้าเพื่อนมาเสี่ยก็จะไปนั่งดื่มกับมันข้างนอกแหละ คืนนี้หนูอยู่กับเสี่ยนะ”
“ทำอย่างกับว่าหนูกลับได้”
“รู้ก็ดี หนูดื่มเหล้าเป็นรึเปล่า?”
“เป็นค่ะแต่หนูคออ่อนมากเลยนะ”
ก็ไม่ได้คิดจะมอมเหล้าเพียงแต่จะสั่งน้ำมาให้ดื่มรอเฉยๆ คืนนี้เขาคงจะอยู่ไม่นานหรอกเพราะเดี๋ยวจะเอาเธอกลับไปนอนที่บ้านแทนการไปที่หอพัก แล้ววันพรุ่งนี้จะใช้เวลาอยู่ด้วยทั้งวันทั้งคืนจนกว่าจะถึงเช้าวันจันทร์ที่เธอต้องไปเรียนถึงมาส่งถึงหน้าประตูโรงเรียนสยบข่าวลือให้หมด
ถึงยังไงก็จะล่อลวงมาเป็นเมียให้ได้
หนูไม่รอดมือเสี่ยแน่!!
- ผู้เขียน
