Episode 2
1186 คำ
Episode 2
“ฮึกกกก ฮืออออออออ” ฉันร้องไห้ออกมายกใหญ่หลังจากที่เข้ามาในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกายที่แสนสกปรกและโสมมของตัวเอง
เฮ้อ~ พอใส่เดรสปาดไหล่แบบนี้แล้วเด่นเป็นบ้า ไม่ใช่ใส่แล้วสวยจนเด่นสะดุดตาหรอก แต่เด่นตรงที่รอยแดงเนี่ยแหละ
“ฮึกกกก ฉันทำอะไรแบบนั้นกับไอ้หมอนั่นจริงๆสินะ” ฉันบ่นพึมพำออกมาอย่างหดหู่สุดๆ จะไม่ให้ฉันรู้สึกรู้สาเลยก็คงทำไม่ได้ กะ...ก็ฉันเพิ่งจะมีประสบการณ์ครั้งแรกกับเขาอย่างไม่ทันได้รู้ตัวและไม่เต็มใจ!
“ฮืออออ แล้วรอยพวกนี้จะลบออกไปได้ไงเนี่ย” ฉันร้องไห้ออกมาอย่างหนักอีกครั้ง เมื่อจ้องมองตัวเองในกระจกแล้วก็ยิ่งรู้สึกแย่จนอยากจะตายเข้าไปใหญ่
ฮือ~ ก็มองดูสิ ในกระจกตอนนี้ฉายภาพของตัวฉันที่ยืนร้องห่มร้องไห้อยู่ แถมต้นคอ ไหปลาร้า และหน้าอกของฉันก็มีรอยแดงๆ คล้ายกับว่าโดนขบกัดมาอย่างรุนแรงและดุดัน ทำให้มันมีรอยเฉกเช่นนี้ปรากฏอยู่บนร่างกายของฉัน ยิ่งพูดก็ยิ่งเศร้าชะมัด!
“นี่เธอ จะเข้าห้องน้ำอีกนานแค่ไหน ออกมาได้แล้ว ฉันปวดฉี่!” ไรเฟิลเพื่อนสนิทพี่ชายของฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้มือทุลประตูห้องน้ำอย่างแรง
“แปปนึงสิ!!!” ฉันตะโกนบอก ขอเวลาทำใจในห้องน้ำสักนิดนึงไม่ได้เลยรึไง ฉันยังรับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้เลยนะ
ประสบการณ์บนเตียงครั้งแรกของฉัน... เกิดขึ้นกับคนที่ฉันไม่ได้รัก ฮือออ~ คิดแล้วก็เสียใจอะ แต่ไม่เป็นไรยังไงก็ต้องเสียมันไปสักวัน แค่เสียเร็วไปกว่าปกติเท่านั้นเอง
ปัง ปัง ปัง
“จะราดแล้วว! ออกมาสักทีดิว่ะ!” ไรเฟิลทุบประตูแรงขึ้นกว่าเดิม จนทำให้ฉันที่กำลังร้องไห้อยู่ต้องเช็ดน้ำตาแล้วเดินออกมาอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร ฮึก ลูกผู้หญิงอย่าร้องไห้ให้เห็นความอ่อนแอ พี่สาวฉันเคยสอนไว้
“กว่าจะเปิดออกมาได้นะ ” เขามองฉันแว๊บหนึ่งก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที
“ฟู่วววว~ ค่อยยังชั่วหน่อย” ไรเฟิลเอ่ยออกมาอย่างอารมณ์ดีเมื่อเขาเข้าห้องน้ำทันเวลา
“นี่... ฉันขอถามนายหน่อยดิ” ฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงมี่จริงจังมาก ไรเฟิลเลิกคิ้วมองฉันอย่างงงๆ
“อะไรอะ?”
“ฉันกับนาย... เรามีอะไรกันไปแล้วจริงๆเหรอ???”
“ไม่รู้สิ ฉันก็จำไม่ได้เหมือนกัน... แต่เราก็นอนเปลือยกันทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ ” เขาเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าที่งงๆ ก่อนจะเกาหัวเเก้เก้อ
“นะ...นั่นสินะ ” ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ เฮ้อ~ ขอโทษนะความบริสุทธิ์ของฉันที่มอบไว้ให้กับคนที่รักไม่ได้ ต้องมาเสียให้กับผู้ชายที่รู้จักกันแค่ไม่กี่ชั่วโมง
“ขอโทษนะ...เรื่องเมื่อคืน...” ไรเฟิลเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เขินอายและรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันไม่คิดมาก” ฉันบอกออกมา คิดมากไปก็ปวดหัวเปล่าๆ อยากจะร้องไห้จัง
“ว่าแต่เธอไม่ซิงก่อนหน้านี้แล้วใช่ปะ ” เขาถามฉันออกมาเหมือนต้องการความมั่นใจอะไรบางอย่าง
แล้วฉันจะตอบเขาว่าอะไรดีเนี่ย ตอบตามความจริงไปละกัน! ฉันเป็นสาวใสยังโสดเพิ่มเติมคือซิงอะซองอยู่จ้า
“ฉันซิงอยู่ ”
“เห้ย! จริงดิ... งั้นฉันก็เป็นคนแรกของเธออะดิ!” เขาดูตกใจไม่น้อยที่ฉันพูดออกไปแบบนั้น
“อืม ก็ใช่ แต่อย่าคิดมากเลย ฉันจะพยายามไม่คิดมาก” ฉันบอกออกมาอย่างปลงใจ
“ไม่ได้ ฉันต้องรับผิดชอบ!!!” เขาเอ่ยเสียงเข้ม เอ่อ... รับผิดชอบเหรอ จะรับผิดชอบฉันยังไงละเนี่ย ไม่ต้องการซะด้วยสิ
“ไม่ต้องหรอก มันก็แค่ข้ามคืนเอง แถมจำอะไรกันไม่ได้ด้วย” ฉันบอกออกมาตามตรง ก่อนจะเหลือบมองเห็นอะไ
บางอย่างที่พื้น
“นี่อะไรอะ?” ฉันถามไรเฟิลก่อนจะชี้ไปยังซองที่ตกอยู่ตรงเตียง ไรเฟิลหยิบขึ้นมาดูก่อนจะชะงักเล็กน้อย
“ถุงยาง... ค่อยยังชั่ว” ไรเฟิลเอ่ยพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ดีว่าฉันยังมีสติใช้ถุงยาง...ถ้าไม่งั้นเธอก็อาจท้องได้” เขาบอกออกมาด้วยเสียงที่ซีเรียส เอ่อ... จริงสิ! ถ้าฉันทำกับเขาแบบไม่ใส่ถุงยางฉันก็ท้อง
“นะ...นายใช้ถุงยางฉันจะไม่ท้องจริงๆใช่มั้ย?” ฉันถามออกมาอย่างต้องการความแน่ใจ ฉันยังเป็นเด็กนักเรียนจะให้อนาคตดับเพราะเรื่องแบบนี้ได้ไง แถมฉันก็มีคนที่ชอบแล้วด้วย
“อืม ก็ใช่”
“งั้นก็สบายใจได้ละ นายก็ไปอาบน้ำเถอะ” ฉันบอกเขาพลางเหลือบมองเขาที่สวมแค่กางเกงยีนส์ตัวเดียว
“เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป” ไรเฟิลจับมือฉันไว้ทันทีขณะที่ฉันกำลังก้าวขาจะเดินไปหน้าประตูห้องเพื่อออกไปข้างนอก ถ้าเกิดมีใครเห็นว่าฉันกับเขาออกมาพร้อมกันคงจะโดนสงสัยน่าดู โดยเฉพาะพี่โมเน่ต์จอมสงสัย!
“อะไรเหรอ?” ฉันถามเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว
“เธออายุเท่าไหร่...” เขาถามออกมาด้วยเสียงที่สั่นคลอเล็กน้อย
“ฉันยังเรียนอยู่ม.ปลาย”
“.......”
“.......” แล้วเขาจะเงียบทำไมเนี่ย ทำให้ฉันต้องเงียบตามเลย
“ฉันยี่สิบสี่”
“.....”
“ห่างกันเยอะชิบ”
“ฉันไม่ชอบผู้ใหญ่หรอกนะ ” ฉันบอกออกมาตามตรง ฉันชอบคนรุ่นเดียวกัน ไม่เคยคิดจะชอบคนที่อายุมากกว่า แถมมากกว่าขนาดนี้ไม่มีทางชอบแน่ๆ
ถึงเขาจะหน้าตาหล่อเหลาเอาการมากก็ตาม ดูดิ! ซิกแพคนี่โคตรน่าลูบไล้ ยิ่งมองเขาก็ยิ่งเหมือนนักร้องเกาหลีเลย ขอสมัครเป็นFCได้มั้ยค่ะ
“แต่ฉันชอบกินเด็ก เอ๊ย! เธอยังเด็กอยู่ไม่ว่ายังไงฉันก็จะรับผิดชอบ!” เขาเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เขินอายเล็กน้อย ก่อนจะก้าวขาเดินไปเข้าห้องน้ำ
“เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป” ฉันรีบเรียกเขาเอาไว้ก่อนเมื่อนึกสิ่งที่จะพูดออกมาได้
“อะไร?”
“เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนรู้กันแค่สองคนนะอย่าบอกใคร” ฉันบอกออกมา ฉันกลัวเหลือเกินว่าเขาจะเอาไปบอกพี่สาวฉัน
“ทำไม ? ฉันจะบอกพี่เธอ เพราะฉันอยากจะรับผิดชอบ” ไรเฟิลเอ่ยค้านฉันทันที โอ๊ยยย! ไม่ต้องมาทำตัวเป็นพระเอกนิยายรับผิดชอบที่เอาซิงนางเอกไปก็ด้ายยย~ ฉันไม่ต้องการ
“หยุดๆๆ! ห้ามบอกพี่ฉันเลยนะ ขอละ!” ฉันบอกออกมาอย่างขอร้อนอ้อนวอนเขา ฮืออ~ จะให้พี่รู้เรื่องนี้ไม่ได้ หนูไม่เคยคิดจะล่วงเกินเพื่อนกี่เลยค่ะ
“ก็ได้ แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็อยากรับผิดชอบเธอ!!!”
- ผู้เขียน
