บทที่ 7 ทำบุญร่วมชาติ
1414 คำ
บทที่ 7
ทำบุญร่วมชาติ
วันนี้เพียงพิณออกมารดน้ำต้นไม้ในช่วงเย็นจนรถของคุณหมอไอดินขับเข้ามาเธอก็รีบเดินไปเปิดประตูให้เหมือนทุกครั้งทำขนาดนี้คุณหมอยังไม่หันมามองเธอเลยบางครั้งเธอก็แอบน้อยใจที่เขามองข้ามเธอตลอด
"น้องเพียงวันนี้ทำอะไรบ้างเอ่ยพี่หิวแล้วค่ะ" อิงฟ้าเดินเกาะแขนพี่ชายหวังจะบังคับให้เข้ามานั่งในร้านแม้พี่ชายจะขัดขืนเล็กน้อยก็ตาม
"วันนี้แม่ทำหอยทอดทะเลพี่อิงฟ้ากับคุณหมอทานได้ไหมคะ"
"ได้ค่ะพี่ชอบทอดกรอบๆ หน่อยนะคะของพี่ไอดินก็เหมือนกันกรอบๆ ไม่อมน้ำมันมาก^^"
"ได้ค่ะเข้าไปนั่งรอกันก่อนเลยเดี๋ยวหนูไปทำให้ค่ะ"
อิงฟ้านั่งเคาะโต๊ะเบาๆ สายตามองไปยังพี่ชายที่เอาแต่มองตามแผ่นหลังของเพียงพิณจนพ้นสายตาชอบก็บอกชอบไปเลยจะมากั๊กทำไม เมื่อเพียงพิณยกหอยทอดทะเลมาเสิร์ฟอิงฟ้าก็รีบขยับที่ให้เธอนั่งจะได้คุยกัน
"น้องเพียงมานั่งนี่ค่ะเร็วๆ ค่ะ"
"ค่ะๆ" เพียงพิณเดินมานั่งอย่างงงๆ เธอมองหน้าคุณหมอไอดินที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามแล้วยิ้มให้บางๆ พอได้อยู่ใกล้เธอก็เขินเป็นเหมือนกันส่วนคุณหมอไอดินตอนนี้ก้มหน้าทางเงียบๆ
"พรุ่งนี้พี่ต้องเดินทางกลับแล้วคงต้องฝากดูแลพี่ชายพี่หน่อยนะเรื่องอาหารการกินถ้าไม่หิวก็ต้องบังคับเพราะว่าพี่ไอดินชอบลืมกินข้าวแล้วก็อีกเรื่องนึงถึงเรื่องผู้หญิงพี่ไอดินยังโสดเป็นคนขี้เหงาด้วยพี่จะวานให้น้องเพียงคุยกับพี่ชายของพี่บ่อยๆ นะ"
"นี่ตัวแสบไม่ถึงขนาดนั้นเสียหน่อยน้องเพียงไม่ต้องไปฟังนะครับ"
"ไม่ต้องห่วงค่ะพี่อิงฟ้าถ้าเกิดคุณหมอเหงาเดี๋ยวเพียงจะนั่งคุยเป็นเพื่อนเองค่ะ^^"
"น่ารักมากพรุ่งนี้วันหยุดของพี่นี่น่า งั้นเราไปไหว้พระเขียนโคมลอยแล้วก็ไปส่งหนูที่สนามบินดีไหมน้องเพียงไปด้วยกันนะ"
"อ๋อได้ค่ะพรุ่งนี้หนูไม่มีเรียนพอดีเลย^^"
เพียงพิณแอบกรี๊ดในใจเมื่อทั้งสองกลับขึ้นห้องพักไปแล้วฉันจะรีบเก็บของเก็บร้านแล้วขึ้นมาเตรียมตัวบนห้องนอนพรุ่งนี้จะได้ไปเที่ยวกับคุณหมอจากนั้นก็เลยไปส่งพี่อิงฟ้าที่สนามบินเธอก็จะได้นั่งรถกลับกับเขาอีกครั้งได้มีเวลาอยู่ใกล้ชิดกันด้วยแค่เพียงได้คิดจินตนาการว่าเธอกับเขาได้อยู่ใกล้กันหัวใจดวงน้อยก็กระชุ่มกระชวยแล้ว
วันต่อมาเพียงพิณเดินลงมาจากห้องก็พบคุณหมอไอดินกับน้องสาวกำลังนั่งดื่มกาแฟด้วยกันเธอจึงรีบเข้ามาขอโทษเพราะกลัวว่าทั้งสองคนจะรอเธอนานแล้วแต่หมอไอดินรีบยกมือปฏิเสธเขาเองก็พึ่งลงมาพอได้กาแฟก็เดินมานั่งที่โต๊ะไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ
"ถ้าอย่างนั้นเราไปกันเลยดีกว่าค่ะจะได้ไปไหว้พระกันก่อน"
เพียงพิณเดินมาที่รถด้วยความที่เธอเป็นคนในพื้นที่จึงถูกอิงฟ้าดันให้มานั่งหน้าเธอหันไปมองคุณหมอไอดินทำไมเขาถึงไม่ค่อยพูดพยายามเม้มปากตัวเองอยู่หลายครั้ง มาถึงวัดเธอก็พาทุกคนเข้ามากราบไหว้หลวงพ่อถวายสังฆทานและเขียนโคมด้วยกันเธอเกิดวันพุธซึ่งเป็นวันเดียวกับคุณหมอพออิงฟ้ารู้เข้าก็รีบไปดูโคมลอยสีเขียวมาหนึ่งอันโดยอ้างว่าเหลืออันสุดท้ายแล้วให้ทั้งสองเขียนชื่อใส่ด้วยกันไปเลย
"แบบนี้เท่ากับว่าเราทำบุญด้วยกันคุณหมอจะหนีเพียงไม่ได้แล้วนะ"
"ฮ่าๆ น้องเพียงเชื่อเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอครับ"
"เชื่อสิคะโบราณเขากล่าวไว้ว่าหากไม่ใช่เนื้อคู่กันแล้วมาเขียนโคมลอยด้วยกันจะแยกจากกันทันทีหากเป็นเนื้อคู่ก็จะได้อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่ารักกันไปจนตายค่ะ"
"เรื่องความรักผมเป็นคนที่ถ้าได้รักใครแล้วผมรักจริงนะผมยอมถวายทั้งชีวิตให้คนที่ผมรักเลยไม่ต้องเป็นเนื้อคู่กันหรอกขอแค่รักกันแล้วไม่ทิ้งกันไม่สร้างปัญหาให้กันยังไงก็อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าได้รักกันไปจนตายอยู่ดีแต่ถ้าหากไม่ซื่อสัตย์ต่อกันให้รักกันมากแค่ไหนสุดท้ายก็ต้องแยกจากกัน" หมอไอดินเขียนชื่อเสร็จก็ส่งโคมลอยให้เธอ เมื่อเธอเขียนชื่อของเธอแล้วเขาก็เป็นคนนำไปแขวนไว้ด้านบนจากนั้นก็พากันเดินออกมาหาซื้อของฝากกลับไปฝากที่บ้านด้วย
"คุณหมอคะแล้วคุณหมอจะมาอยู่ที่นี่ถาวรเลยหรือเปล่า" คนตัวเล็กหันไปถามคนจ่ายเงินที่เดินตามหลังเธอกับอิงฟ้ามาติดๆ
"ตั้งใจว่าจะมาอยู่แค่ปีเดียวครับแต่ถ้าเกิดอะไรมันเข้าที่เข้าทางก็อาจจะกลับก่อนกำหนดน้องเพียงถามทำไมเหรอ"
"เปล่าค่ะ" ยิ่งรู้แบบนี้เธอต้องรีบวิ่งทำคะแนนก่อนที่สาวเหนือคนอื่นจะคาบคุณหมอไปกินผู้ชายคนนี้เธอล็อกมงไว้แล้วค่ะ
เมื่อหมอไอดินขับรถมาส่งน้องสาวที่สนามบินทั้งสองก็รีบเดินทางกลับที่พักแต่ก่อนจะกลับคุณหมอไอดินให้เธอพาเขาไปเปิดหูเปิดตาเพราะไม่มีน้องสาวตัวป่วนคุณหมอไอดินก็รู้สึกสบายใจขึ้นไม่ต้องคอยระวังว่าจะมีคนแอบถ่ายคลิปกลับไปที่บ้านแต่หารู้ไม่ว่าอิงฟ้าแอบถ่ายทั้งสองคนจนแบตเกือบหมดกลับไปกรุงเทพฯ แม่ของเขาคงได้เตรียมขบวนขันหมากเรียบร้อยมาสู่ขอเพียงฟ้าแน่นอน
"ร้านนี้อาหารอร่อยค่ะเมื่อก่อนหนูมาทานที่นี่ประจำ"
"มีอาหารอีสานด้วยหิวหรือยังครับ"
"ก็นิดนึงค่ะพรุ่งนี้แม่หนูไม่อยู่ต้องไปปฏิบัติธรรม 3 วัน 2 คืน หนูกะว่าจะออกมารีแรกซ์ที่ร้านนั่งชิวคุณหมอสนใจมาด้วยกันไหมคะ^^"
"ตั้งใจหนีเที่ยวหรือเปล่าหืมม"
"ก็นิดนึงค่ะปกติต้องกลับบ้านก่อนหกโมงเย็นทุกวันหนูโตแล้วนะคะเรียนก็ใกล้จบแล้วบางครั้งหนูก็อยากมีสังคมบ้างคุณหมอสนใจไปกับเพียงไหมคะ^^"
"ชวนขนาดนี้ก็คงต้องมาแล้วไหมแต่พรุ่งนี้ผมขึ้นเวรอาจจะตามมาทีหลังเพราะต้องประชุมเรื่องเครื่องมือแพทย์กันด้วย ยังไงเพียงก็ส่งโลเคชันผมด้วยแล้วกัน"
"ได้ค่ะเดี๋ยวเพียงส่งโลเคชันให้"
ถือว่าพรที่ขอสมปรารถนาทันทีกลับมาถึงบ้านเธอก็รีบดูชุดที่คิดว่าเซ็กซี่ขยี้ใจคุณหมอที่สุดอย่างน้อยไม่ได้ใจก็ขอให้ได้ถลำลึกแนบชิดกันเพราะคุณหมอเป็นคนที่เธอล็อกมงเอาไว้แล้วอุตส่าห์ทำตัวเรียบร้อยไม่กระโตกกระตากให้ไก่ตื่น
คืนต่อมาเพียงพิณมาถึงร้านด้วยชุดเดรสสีแดงมาถึงเธอก็สั่งเครื่องดื่มเอาไว้รอคุณหมอไม่นานรถของคุณหมอก็ขับมาจอดอยู่ที่หน้าร้านเขาเห็นเธอนั่งอยู่คนเดียวก็รีบเดินลงมาด้วยชุดอย่างเป็นทางการทำเอาทั้งร้านหันมามองวันนี้มีคุณหมอสุดหล่อเข้ามาเป็นอาหารตาให้เด็กเสิร์ฟและสาวๆ ในร้านได้แทะโลม ส่วนเพียงพิณนั่งกลืนน้ำลายไปหลายอึกแล้ววันนี้คุณหมอเล่นเซตผมใหม่เห็นแล้วทนไม่ไหวอยากจะเป็นเจ้าของมันเสียตอนนี้เลย
"ใส่ชุดแบบนี้ไม่หนาวหรือไงน้องเพียง"
"กำลังเย็นสบายค่ะ สวยไหมคะคุณหมอ" เธอลุกขึ้นยืนแล้วหมุนตัวเบาๆ โชว์ความสวยงามและแผ่นหลังที่ขาวเนียนคุณหมอไอดินนั่งกลืนน้ำลายลงคอจนต้องรีบหยิบแก้วมาเทเครื่องดื่มก่อนจะยกขึ้นสาดมันลงคอ
"สะ สวยครับ"
----------------------------
ยัยน้องอ่อยแล้วนะคุณหมอรับไหวหรือเปล่า
- ผู้เขียน
