“อื้อ!” ความแข็งแกร่งรุกล้ำความนุ่มคับแน่นในคราเดียว ทำให้ร่างบางผวาเฮือกแอ่นกายค้าง มือใหญ่ช้อนลงใต้สะโพกมนจับไว้แน่น โจนจ้วงลงไปอย่างใจต้องการ เขาต้องการอินนัดดา โหยหาและต้องการให้เธอครอบครอบเขา ทุกจังหวะรักเร่าร้อนและทวีความรุนแรงขึ้น
“คุณปัณ หนูเจ็บ” อินนัดดายังไม่ชินที่จะมีเขาอยู่ในร่างกายตัวเอง เสียงหวานนั้นสั่นน้อยๆ จนคนได้ยินยอมที่จะผ่อนปรนแรงกระแทกกระทั้น สะโพกสอบลดจังหวะลงเป็นช้าเนิบนาบ หากแต่ทุกครั้งที่เติมเต็มจนสุดทาง เขากลับบดขยี้จนหญิงสาวดิ้นพล่าน ประกายแสงดาวระเบิดพร่างในความรู้สึกครั้งแล้วครั้งเล่า แต่คนบนร่างก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุด ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่น ปากร้อนลามเลียไปตามแอ่งชีพจรเรื่อยไปจนหยุดอยู่ที่ยอดอกสีสวย ป่ายปัดรวบดูดอย่างเอาแต่ใจ อินนัดดาบิดส่ายเสียวซ่านทรมานและสุขสมในคราเดียวกัน เล็บสั้นจิกบ่ากว้างแน่น เธอกำลังจะขาดใจเพราะบทรักของปัณณธร ร่างกาย
