“ จะเรียกว่าแบบนั้นได้นะ ” คนชอบยั่วยังเติมเชื้อไฟอารมณ์ให้ลุกกระพือ ก็เขาไม่เคยคิดหรือมีจิตพิศวาสอรสินีจริงๆ นี่นา
“ คนเลว!! ” กุ้งนางสบถออกมาอย่างเหลืออด
“ อะ…อ้าวนี่เธอ!! เรื่องอะไรมาด่ากันหน้าตาเฉย เดี๋ยวก็ร้องเรียนท่านผู้อำนวยการว่าเจ้าหน้าที่พูดจาไม่สุภาพกับผู้มารับบริการซะดีไหม ? ” ธนาแกล้งขู่อีกฝ่ายคราวนี้คนฟังถึงกับหน้าง้ำ
“ นาย! อืม ฝากไว้ก่อนเถอะ ” ปากแดงกำลังจะอ้าเพื่อบริภาษคนตรงหน้า แต่เพราะเสียงสนทนาของทั้งคู่เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ จึงกลายเป็นที่สนใจของคนที่ผ่านไปมา กุ้งนางจำต้องหุบปากตัวเองเอาไว้
“ ฉันขี้เกียจเถียงกับเธอแล้ว คุณหมอประกายฟ้าอยู่ไหม ? ”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายยืนหน้าง้ำเม้นปาก ธนาก็เข้าเรื่องเพราะได้รับสายทางไกลจากคุณนายผู้ว่ามารดาสุดที่รักและเคารพของตน ให้มาเยี่ยมเยียนประกายฟ้า ญาติผู้น้องที่เรียนจบแพทย์และบังเอิญได้มาทำงานในจังหวัดเดียวกัน เมื่อได
