13.

1019 คำ

‘ เรียนพยาบาล ? ตอนสอบเข้าสงสัยจะจับฉลากได้! ’ ธนาอดนึกค่อนขอดไม่ได้จึงไม่ทันเห็นว่าใครมายืนหน้าง้ำอยู่ด้านหลัง กุ้งนางหยุดยืนหน้าห้องรับแขกพร้อมอุปกรณ์ทำแผลอย่างเซ็งๆ หลังจากกลับมาพร้อมของสดที่บรรจงคัดสรรเพื่อแขกคนสำคัญโดยเฉพาะ เมี้ยนก็รีบไล่ให้ขึ้นมาบนเรือน เพราะแสนสั่งให้กุ้งนางหายาไปทำแผลให้ธนา แม้จะไม่พอใจแต่กุ้งนางก็จำใจต้องหยิบกล่องปฐมพยาบาลแล้วเดินตามมาให้ห้องรับแขกอย่างเสียไม่ได้ ธนาวางกรอบรูปในมือลง เมื่อกุ้งนางเดินมาพร้อมกล่องสี่เหลี่ยมและขันน้ำที่มีก้อนน้ำแข็งในมือ หญิงสาวเดินทำหน้าไม่รับแขกกระแทกตัวนั่งบนโซฟาใกล้กับเขา “ จะทำอะไรของเธอเนี่ย ? ” ธนามองหน้างอเหมือนม้าอย่างแปลกใจด้วยน้ำเสียงแบบมะนาวไม่มีนาม เมื่อเห็นหญิงสาวใช้ผ้าสะอาดห่อก้อนน้ำแข็งแล้วทำท่าจะยกมาแตะที่มุมปากของเขา “ ถามได้ ก็จะประคบปากให้นะสิหรือจะปล่อยให้เจ่อเป็นพญาครุฑแบบนี้ ” หญิงสาวตอบเสียงสะพัด เมื่อเข้าใจเจตนาของหญิงสาว ธนาถึงกับยิ้มออกมาเล็กน้อย แต่กิริยาที่ไม่น่ารักของหญิงสาวนี่สิ ทำให้ธนาอยากเอาชนะเพราะดูไม่เต็มใจทำสักนิด “ งั้นเหรอ ฉันนึกว่าเธอจะมาฆ่าฉันเสียอีก ดูทำหน้าเข้าสิ ” ธนามองอีกฝ่าย ‘ ทำหน้ายังกะเพชฌฆาตยังไงยังงั้น ’ “ ทำไม ? หน้าฉันเป็นยังไงไม่ทราบ ” กุ้งนางทำหน้าตึงย้อนถาม “ ฉันอยากรู้จริงๆ ว่ารู้จักยิ้มเป็นกะเขาไหม และอีกอย่าง.. เวลาที่จะทำอะไรให้ใครควรจะบอกกล่าวเขาก่อน และต้องทำด้วยความเต็มใจด้วย ” ธนาถือโอกาสสั่งสอนคนตัวเล็ก “ ยิ้มของฉันสงวนไว้ให้เฉพาะบางคนย่ะ! แล้วจะบอกอะไรให้ ใช่ว่าฉันจะเต็มใจทำเสียหน่อย ถ้าพ่อไม่สั่งอย่าหวังว่าจะเหลียวตาแล แต่ถ้าไม่อยากให้ทำก็ดีเหมือนกัน ” หญิงสาวโยนก้อนน้ำแข็งลงในขันอย่างไม่ยี่หระ “ จะเต็มใจหรือไม่เต็มใจก็ต้องทำ เพราะเธอคือต้นเหตุของเรื่องนี้ ” เมื่อเห็นแบบนั้นธนาก็ค้านจะพูดดีด้วย “ จะโทษฉันฝ่ายเดียวก็ไม่ได้นะ ใครอยากหาเรื่องใส่ตัวเองก่อน ” คนตัวเล็กเถียงไปอย่างข้างๆ คูๆ “ ฉันทำหน้าที่ของฉันต่างหาก คนที่ชอบก่อเรื่องคงเป็นเธอมากกว่า ฉันว่า..อย่ามัวพูดมาก รีบมาทำแผลดีกว่า หรือจะให้ฟ้องกำนันว่าเธอขัดคำสั่ง ” ธนาหันไปคว้าก้อนน้ำแข็งในห่อผ้ายัดใส่มือหญิงสาว พอจับจุดได้ว่าหญิงสาวแม้จะแก่นแก้วร้ายกาจสักเพียงใด แต่ก็ยังเกรงบิดาของตน คนที่หน้างอได้แต่ฮึดฮัด แค่วีรกรรมที่สร้างไว้ก็ไม่รู้จะโดนโทษอะไรบ้าง หากขืนขัดคำสั่งอีกเรื่องคงไปกันใหญ่ได้แต่คิดเคืองในใจ ‘ พ่อนะพ่อ!..ทำแบบนี้มันเหมือนหักหน้ากันชัดๆ แต่เอาว่ะ! กะอีแค่ทำแผล..คงไม่เสียหน้าเท่าไหร่หรอกน่า ’ “ โตจนป่านนี้ยังทำตัวเป็นเด็ก เอะอะก็ฟ้องโธ่เอ้ย! ” หญิงสาวทำปากยื่นแอบแลบลิ้นอย่างรวดเร็ว แต่คนตาไวก็ยังทันเห็น เกิดความคิดอยากดัดนิสัยเด็กดื้อขึ้นมาทันที แทนที่จะนั่งตัวตรงให้หญิงสาวทำแผลให้อย่างสะดวก ธนาก็เอนตัวพิงกับพนักโซฟาคลายกับกึ่งนั่งกึ่งนอน “ เอ๊ะ! นั่งให้มันดีๆ หน่อยได้ไหม นอนแบบนี้จะทำแผลได้ไง ” กุ้งนางทำเสียงจิ๊จ๊ะอย่างไม่สบอารมณ์ “ ไม่ล่ะ..ฉันปวดหัวนั่งไม่ไหว เธอก็ขยับมาใกล้ๆ ฉันสิ แค่นี้คิดเองไม่เป็นหรือไง ? ” คนตัวโตเหลือบตามองหญิงสาวก่อนจะแกล้งหลับตาลง กุ้งนางจำต้องโน้มตัวเข้าไปหาร่างล่ำจนสุดแขน แต่ธนาแกล้งเบี่ยงหน้าหลบจนกุ้งนางต้องโวยขึ้น “ เรื่องมากจริง! นอนนิ่งๆ ซิ ให้ทำเองซะดีไหมเนี่ย ” หญิงสาวเม้มปากหมั่นไส้กับลีลาของปลัดหนุ่ม “ ถ้าเธอไม่อยากทำให้ ก็ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวฉันบอกกำนันให้หาคนอื่นมาทำแทนก็แล้วกัน ” คนที่ถูกไล่เอาเสียดื้อๆถึงกับไปไม่เป็น ใครจะกล้าไปบอก เพราะตัวเองยังมีคดีติดตัวอยู่ ส่วนคนที่ออกปากไล่ก็กำลังรอลุ้นในใจว่าหญิงสาวจะทำอย่างไรต่อ “ ไม่มีใครว่างมาบริการให้นายหรอก เจ้าจ่อยกับป้าเมี้ยนอยู่ในครัว ส่วนพ่อก็กำลังอาบน้ำ หรือจะรอให้พ่อมาทำให้ล่ะ ” คนตัวเล็กทำท่าจะลุกขึ้นแต่ถูกธนาห้ามไว้เสียก่อน “ เดี๋ยว! จะไปไหน กว่ากำนันจะอาบน้ำเสร็จ ปากฉันก็บวมเป่งกันพอดี เธอนั้นล่ะต้องทำ อย่ามาเนียนหาเรื่องเกี่ยง ” “ จะเอายังไงแน่ เดี๋ยวให้ทำ!.. เดี๋ยวก็ไม่ให้ทำ ฉันชักจะมึนกับนายแล้วนะ ” หญิงสาวสะบัดหน้าทำแก้มป่องไม่พอใจปลัดลีลาเยอะ “ แล้วฉันมีตัวเลือกหรือเปล่าล่ะ เธอนั่นแหละขยับมานั่งใกล้ๆ แล้วก็ทำแผลให้ฉันเดี๋ยวนี้ ” คนตัวโตออกคำสั่งพร้อมกับขยับตัวชิดกับเก้าอี้ไม้สักตัวใหญ่ไปอีกด้านเพื่อให้มีที่ว่าง ส่วนอีกฝ่ายเหลือบตามองที่ว่างข้างตัวธนา ‘ เรื่องอะไรตนเองต้องเป็นฝ่ายไปหา ชิ! ไอ้ปลัดชีกอ เรียกให้ไปใกล้ซะขนาดนั้น ขึ้นไปนั่งบนตักเสียเลยดีกว่าไหม ? ’ หญิงสาวค่อนขอดในใจสะบัดค้อน เบ้ปากให้คนที่เอกเขนกอย่างสบายอารมณ์ “ เร็วซิ! มัวชักช้าอะไรอยู่ หรือว่าแผลแค่นี้ก็ทำไม่เป็น ”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more