ปรางวลัยเอารูปถ่ายของอธิเวชที่กุ้งนางเอาไปวางที่ห้องนอนเธอลงมาวางคืนที่เดิม เพราะตอนนี้เธอรู้สึกว่าหงุดหงิดทุกครั้งที่ตื่นมาแล้วต้องเจอหน้าเขา
อธิเวชที่เดินมาเห็นปรางวลัยกำลังทำอะไรบางอย่างกับรูปของเขาลงอยู่ ก็พูดแดกดันเธอขึ้นมา
“นี่อยากได้ฉันเป็นสามี ถึงขั้นมาเพ้อกับรูปเลยหรือ” เขาพูดขึ้นมาจากด้านหลัง
ปรางวลัยจึงหันไปยิ้มให้เขาแล้วพูดอย่างอ่อนหวาน
“ปรางเห็นว่าพี่เวชสกปรกมาก เอ่อ หมายถึง รูปของพี่เวชสกปรกมากค่ะ ปรางก็เลยเช็ดฝุ่นออกให้” ปรางวลัยแกล้งพูดผิดแล้วยิ้มหวานให้เขา ก่อนจะเดินก้มหน้าลงเล็กน้อยผ่านตัวเขาไป แล้วแอบยิ้มอย่างสะใจ
อธิเวชมองรูปของตัวเองแล้วทำหน้าไม่สบอารมณ์กับวาจาของปรางวลัยที่ดูเหมือนจะแอบด่าเขาด้วยคำพูดที่นุ่มนวลอ่อนหวานนั้น
ปรางวลัยเดินไปที่หน้าบ้านแล้วปักผ้าเช็ดหน้าเพื่อระงับความหงุดหงิดที่โดนอธิเวชนั้นทำเหมือนว่าไม่ชอบเธออย่างออกนอกหน้า
‘ถ้าไม่ใช่เพราะย่
