“หากฉันจะพยายามลดความแข็งกร้าวลง เธอว่าดีไหมล่ะ” “มันก็ดีหรอกค่ะ แต่นานแค่ไหนล่ะคะ พอคุณเบื่อนิ นิก็คงเหมือนสาวๆ ที่คุณเคยเขี่ยทิ้ง” เบนเดอร์ไม่ได้คิดจริงจังกับเธอหรอก เขาแค่กำลังหลงใหล เลยพยายามรั้งเธอไว้เพื่อสิ่งที่เขาต้องการ และในอนาคตเธอก็คงถูกทิ้ง กลายเป็นอดีตที่เขาเดินผ่าน นิยาดาไม่อยากตกที่นั่งน่าเวทนาแบบนั้น เธอทำใจตั้งแต่วันนี้ ดีกว่าปล่อยให้ความผูกพันพันธนาการตัวเองไว้ และเสียใจอย่างหนักภายหลัง “ทำไมชอบดูถูกตัวเองจัง” “นิไม่ได้ดูถูกตัวเองค่ะ นิรู้ดีว่าตัวเองเป็นใคร” “แล้วไง...” เบนเดอร์ถามกลับ แววตาวาววับ “ถ้าจะหาเรื่องนิ เราเลิกคุยกันเถอะค่ะ นิไม่รู้ว่าต้องอธิบายแบบไหนคุณถึงจะเข้าใจ” นิยาดาตัดบท พูดไปก็เปลืองน้ำลายเปล่า เบนเดอร์ไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกของเธอหรอก “ฉันพยายามทำความเข้าใจอยู่ไง เธอให้เวลาฉันหน่อยสิ” เบนเดอร์ยอมอ่อนข้อให้ “อย่าเสียเวลาเพราะนิเลย นิแค่ผ่านมา แ