การถ่ายทำงานที่บริษัทของสิรดนย์ร่วมเป็นสปอนเซอร์ให้ได้จบลงไปแล้ว
โปรดปรานแทบจะโห่ร้องอย่างยินดี เรียกได้ว่ากินหมูกระทะไปน้ำตาร่วงไป เธอน่ะโหยหาการทำงานที่ไร้ซึ่งตัวป่วนให้เธอต้องปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว
ใช่ว่าการที่มีสิรดนย์เข้ามาวอแวจะน่าเบื่อน่ารำคาญหรืออย่างไร แต่อะไรที่มากเกินไปเธอก็เหนื่อยเกินจะต้านเหมือนกัน และใช่ว่าตาคนนั้นไม่มีช่องทางการติดต่อเธอเสียเมื่อไหร่ ทั้งไลน์ เฟสบุ๊ค อินสตาแกรม ตอนนี้ก็มีร่วมกันหมดทุกที่ มากกว่านี้ก็คงย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วกระมัง
วันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ที่เธอได้หยุดอยู่ที่ห้องแบบไม่ต้องคิดอะไรเป็นเหมือนสวรรค์เลยก็ว่าได้ เธอจะนอนกลิ้งทั้งวันแล้วสั่งอาหารเดลิเวอรี่มาทานก็ยังมีเวลาเหลือเฟือให้ทำอย่างอื่นต่อ อีกทั้งเหมือนกับว่าช่วงนี้สิรดนย์เองก็ดูไม่ว่างเสียเท่าไหร่ เพราะนาน ๆ ทีจะส่งข้อความมาหาเธอสักทีหนึ่งต่างจากตอนปกติที่ส่งมากวนเธอทั้งวี่ทั้งวัน
แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ทำให้โปรดปรานสบายใจเท่าไหร่เลย
ครั้งสุดท้ายที่ได้ยินเสียงกันเมื่อวันจันทร์สิรดนย์ดูนิ่งขรึม และเต็มไปด้วยความครุ่นคิดมากชนิดที่ว่าเธอเองก็ไม่อาจคาดเดาว่ามีอะไรในใจผู้ชายคนนั้นบ้าง นี่คงเป็นมุมผู้ใหญ่ที่ตัวโปรดปรานเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกกระมัง
หญิงสาวหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาอ่านรายละเอียดงานตัวใหม่ที่ต้องถ่ายทำ อันที่จริงนัทธาก็ส่งให้เธอตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว แต่เป็นตัวโปรดปรานเองนั่นล่ะที่อยากจะนอนอืดบนที่นอนมากกว่าต้องมานั่งใช้สมองเป็นไหน ๆ
แต่แล้วโปรดปรานก็ต้องขมวดคิ้วอีกครั้ง
Job: ถ่ายภาพนิ่ง + วีดีโอ BTS + วิดีโอโปรโมท สำหรับงานโปรโมท application บริษัท ff co.
Model: สิรดนย์ อัศวธาดา
Date: 2 days (xx/xx/20xx-xx/xx/20xx)
Budget: 1,000,000 baht (estimated)
หา!
นายแบบคือสิรดนย์?
โปรดปรานกะพริบตาปริบ ๆ อ่านรายละเอียดงานคร่าว ๆ ที่ถูกส่งมาแล้วก็ได้แต่งุนงง ไหนคราแรกสิรดนย์ทำธุรกิจไม่ใช่หรือ ทำไมจู่ ๆ มาเป็นนายแบบเฉยเลยล่ะ
แล้วทุกอย่างก็ถึงบางอ้อทันที เมื่อโปรดปรานทดลองเสิร์ชชื่อแอปพลิเคชั่นและบริษัทที่ทำขึ้นมาอย่างบริษัท Flourish Forward ที่มีประธานใหม่ไฟแรงอย่าง ‘คุณสิรดนย์ อัศวธาดา’ เป็นเจ้าของน่ะสิ พอรู้เรื่องราวทั้งหมดเธอก็ได้แต่กุมขมับในทันที ชักจะเอาใหญ่แล้วเมื่อทุกอย่างบ่งบอกชัดเจนมากว่าเจ้าตัวน่ะจ้างตัวเองเป็นนายแบบของบริษัทตัวเองก็ยังว่าได้
ไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้าตัวรีบเร่งอะไรกันหนักหนา คิวถ่ายถึงได้เป็นวันอังคารและวันพุธที่จะมาถึงนี่ มิน่าล่ะเธอถึงรู้สึกว่าสิรดนย์เงียบหายไปเลยในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา
ที่แท้ก็แอบไปทำการใหญ่มานี่เอง
หญิงสาวกดดาวน์โหลดไฟล์ pdf ที่เป็นรายละเอียดทั้งหมดของงาน เธอไล่สายตามองดูแพลนการถ่าย สตอรี่บอร์ด รวมไปถึงจำนวนคนที่จะใช้ในกองถ่ายแล้วก็พบว่าสิรดนย์ลงทุนมากจริง ๆ
จะให้คิดเข้าข้างตนเองว่าอีกฝ่ายอยากเจอเธอจนต้องหาเรื่องมาให้เจอให้ได้โดยที่ตนเองไม่เสียผลประโยชน์ก็เหมือนจะเป็นความคิดที่แสนหลงตัวเอง แต่หากคิดในอีกแง่มุม...บางทีบริษัทของเธออาจจะทำงานดีจนสิรดนย์ถูกใจก็เป็นได้
มือเรียวกดเข้าหน้าโปรไฟล์ไลน์ของสิรดนย์ทันที เธอยังไม่ได้ตอบชายหนุ่มตั้งแต่ตอนเช้าที่สิรดนย์รัวสติ๊กเกอร์มาแกล้งตั้งแต่เจ็ดโมง (แต่เสียใจด้วยเพราะโปรดปรานปิดเสียงแจ้งเตือนสิรดนย์ไปนานแล้ว) พอสไลด์ขึ้นไปอ่านด้านบนก็เห็นว่าความจริงแล้วสิรดนย์เองก็ส่งข้อความมาบอกเธอตั้งแต่เช้าเหมือนกัน
10.23 am.โย่ง: อวบ
10.25 am.โย่ง: ถ้างานนี้ฉันเป็นคนจ้าง เธอคงไม่ปฏิเสธที่จะเป็นผู้ช่วยผู้กำกับให้ฉันแล้วใช่ไหม
10.26 am. โย่ง: sent you an attached file.
ไอ้บ้า!
โปรดปรานกดเข้าไปดูในไฟล์ที่ถูกแนบมานั่นอีกครั้ง ในนั้นระบุตำแหน่งที่ตัวสิรดนย์ต้องการทั้งหมดอย่างชัดเจน รวมไปถึงการให้ ‘นางสาว โปรดปราน นฤภูมิ’ เป็นผู้ช่วยผู้กำกับที่คอยดูแลนักแสดงเป็นหลักนั่นอีก สิ่งที่สิรดนย์ทำลงไปมันแสนจะบ้าบิ่นจนเธอยังตกใจไม่น้อย
แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องยอมรับ ว่าเธอยังหุบยิ้มไม่ได้เลยตั้งแต่รู้ว่านายแบบเป็นใคร
ปวดแก้มชะมัด
11.20 a.m. pp: ลงทุนเนอะคนเรา
11.21 a.m. pp: ไว้เจอกันนะคุณนายแบบ
เธอกดล็อกหน้าจอโทรศัพท์อีกครั้ง นอนทิ้งตัวกลิ้งไปมาบนที่นอนก่อนจะม้วนตัวกับผ้าห่มด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดราวกับมีผีเสื้อบินในท้องเป็นล้านตัว แค่คิดถึงใบหน้ากวน ๆ ของเจ้าปีศาจนั่นเธอก็ยิ้มออกมาราวกับคนเสียสติไปแล้ว
เหมือนสิรดนย์จะกลายร่างจากปีศาจเป็นนักรักไปเสียแล้วสิ
และแน่นอน ว่ามันได้ผลกับโปรดปรานเป็นอย่างดี ยิ่งกว่ายาเสน่ห์ของหมอผีคนไหน ๆ
. . . . .
ในที่สุดวันอังคารก็มาถึง โปรดปรานตื่นก่อนเวลาที่ควรจะเป็นด้วยซ้ำเพราะสิรดนย์โทรกระหน่ำมาหาเธอไม่ยอมหยุด คิดแล้วก็อยากจะตีเจ้าบ้านั่นสักครั้งจริง ๆ กับข้อหาที่โทรมาหาเธอเพราะกลัวเธอจะลืมสั่งข้าวให้กับเขา
อย่าไปบอกสิรดนย์เชียวล่ะ ว่าความเป็นจริงแล้วโปรดปรานน่ะสั่งเอาไว้ให้ตั้งแต่วันจันทร์แล้วด้วยซ้ำ
สุดท้ายเธอก็นอนต่อไม่หลับแล้ว เช้าวันนี้จึงเป็นอีกหนึ่งวันที่โปรดปรานไม่ได้รีบเร่งนัก เธอได้เปิดเพลงที่ตนเองชอบพร้อมกับทำกิจวัตรยามเช้า ทั้ง ๆ ที่นอนน้อยกว่าเดิมไปเกือบหนึ่งชั่วโมง แต่วันนี้เธอกลับรู้สึกสดใสและเต็มไปด้วยพลังจริง ๆ นั่นล่ะ
พวงแก้มขาวถูกปัดด้วยบลัชออนสีชมพูอ่อนเบา ๆ จนขึ้นสีระเรื่อ อันที่จริงโปรดปรานไม่ใช่คนแต่งหน้าจัดนัก เธอมักจะแค่ทาแป้ง ปัดมาสคาร่าใส แล้วก็ทาลิปกลอสแค่นั้นมากกว่า แต่วันนี้เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตนเองนั้นนึกครึ้มใจอะไรถึงได้เลือกที่จะหยิบเครื่องสำอางที่ไม่ได้ใช้มานานเพื่อแต่งแต้มสีสันบนใบหน้าอีกครั้ง
เปลือกตาถูกทาเกลี่ยด้วยสีชมพูออกพีช ผสมกับสีน้ำตาลอ่อน ขอบตากรีดด้วยอายไลน์เนอร์สีน้ำตาลเส้นบาง ขนตาก็ปัดด้วยมาสคาร่าสีน้ำตาล ริมฝีปากสวยถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงน่ารักก่อนจะทาทับด้วยลิปกลอสกากเพชรอีกครั้ง