บท 17
สร้อยเกียร์
เช้าวันต่อมา...
ฉลามในชุดเสื้อยืดสีขาวทับด้วยเสื้อช็อปสีดำเข้ม วันนี้เขามีเรียนจึงต้องแวะไปส่งกำแก้วที่ฝึกงานเหมือนเมื่อวานเพราะมหาลัยกับที่ฝึกงานของกำแก้วอยู่ข้างกัน
ระหว่างทางขณะนั่งบนรถ กำแก้วลูบสร้อยเกียร์บนคอ เธอพึ่งนึกได้ว่าฉลามแอบใส่ให้ ฉลามชำเลืองเห็นกำแก้วลูบสร้อยของตนก็เกิดอาการร้อนตัว…
ตึกตัก ตึกตัก
เมื่อวานไม่น่าขาดสติเผลอให้สร้อยแสดงความเป็นเจ้าของยัยเด็กนี่ไปเลย ให้ตายเถอะ! ตอนนั้นเขาเพียงคิดว่าถ้าพวกแมลงวันแมลงหวี่มันเห็นสร้อยเกียร์บนคอของเธอคงจะไม่บินเข้ามาตอมแน่ แต่เขาลืมไปว่าตัวเองอาจจะโดนกำแก้วล้อ!!
จะเอาคืนมาตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว…
“อ้ายให้กำแก้วเฮ็ดหยัง?” (พี่ให้กำแก้วทำไม?)
นั่นไง! ว่าแล้วกำแก้วต้องถาม
“อย่าเข้าใจผิดว่าอ้ายให้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ รักจริงหวังแต่งคือซุมวิศวะกิ๊กก๊อกนั่น” (อย่าเข้าใจผิดว่าพี่ให้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ จริงห
