Love’s so hot รักรสเผ็ดร้อน
บทที่
18
ตอนที่ลายไทยมาถึงศิริลักษณ์ก็ออกจากบ้านไปพอดี เหลือแค่สวรสที่เตรียมตัวรออยู่ในบ้าน ด้วยความเคยชินเมื่อมาถึงก็เดินตรงเข้าไปในบ้านอย่างคุ้นเคย
“ไปเลยมั้ย กินอะไรมาหรือยัง”
พอเห็นลายไทยเดินเข้ามาถึงสวรสก็ลุกขึ้นพร้อมกับกระเป๋าเป้ใบเล็กหนึ่งใบสำหรับใส่ของจุกจิกสำคัญๆ ส่วนตัว
“คุณคิดว่าเราจะไปไหนกันเหรอ ถึงได้เตรียมของแค่นี้”
เมื่อลายไทยมองเห็นสัมพาระขอเพื่อนร่วมทางก็เอ่ยปากถามขึ้นทันที คนถูกถามก้มมองกระเป๋าในมืออีกครั้งก่อนจะเงยกลับขึ้นมามองหน้าลายไทยที่ยืนกอดอกมองอยู่
“ก็ บ้านเด็กกำพร้า ไม่ใช่แถวนี้หรอกเหรอ”
“เชียงราย”
ลายไทยตอบมาเพียงสั้นๆ แต่มันทำให้อีกฝ่าย อึ้งไปไม่น้อย ระยะทางจากกรุงเทพไปเชียงรายมันไม่ใช่ว่าใกล้ๆ กว่าจะถึงใช้เวลาเท่าไหร่ ผ่านตั้งกี่จังหวัด
“ทำไมไม่บอกก่อนว่าจะไปไกลขนาดนั้น ฉันไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย แล้วฉันต้องขับรถไกลขนาดนั้
