บทนำ
Love’s so hot
รักรสเผ็ดร้อน
บทนำ
"เรามาทำข้อตกลงง่ายๆ เพื่อให้เข้าใจตรงกันดีกว่า"
หญิงสาวว่าก่อนที่ร่างระหงจะหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ทำงานของเจ้าของห้อง เขากวาดตามองคนตรงหน้าอย่างพอใจ พร้อมทั้งรอฟังข้อตกลงที่ว่าของหล่อนอย่าใจจดใจจ่อ
"ข้อแรกเราไม่ได้เป็นของกัน แค่มีเป้าหมายและรสนิยมในทางเดียวกัน เพราะฉะนั้นถ้าฉันหรือคุณพอใจจะมีอะไรกับคนอื่น อีกฝ่ายไม่มีสิทธิ์เรียกร้องหรือหึงหวงทุกกรณี"
ปากแดงของสาวสวยพูดกฎตามที่เธอต้องการเขาฟังเธอพูดและเห็นด้วยกับข้อเสนออย่างมาก ปกติแล้วเขาไม่ได้อยากจะผูกมัดกับผู้หญิงคนไหนอยู่แล้ว
"ข้อสองเราต้องนัดกันก่อนเมื่อต้องการเจอกัน จะไม่มีการเรียกตัวตามความต้องการของใครคนใดคนหนึ่ง ต้องนัดให้เป็นเรื่องเป็นราว และนัดการโทรทางไลน์ เราจะไม่มีเบอร์ของกันและจะไม่ส่งข้อความเพื่อป้องกันปัญหาโดนแคปแชทแบคเมอีกฝ่าย"
ฝ่ายหญิงยังคงพูดต่อ คนฟังพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย
"ข้อสุดท้าย เราไม่ต้องรู้จักอะไรกันมากนัก จะได้ไม่ต้องลำบากใจวันที่ต้องต่างคนต่างอยู่ ของฉันมีเท่านี้ ของคุณล่ะมีอะไรเพิ่มเติมหรือป่าว"
หล่อนกันมาถามอีกฝ่ายที่กำลังเพลิดเพลินอยู่กับการไล่โลมเรือนร่างสุดเย้ายวนจนเหมือนจะไม่ได้ใส่ใจกับการเจรจากฎของเธอเท่าไหร่นัก
"คุณฟังที่ฉันพูดหรือป่าว"
คิ้วเรียวขมวดหากันด้วยความไม่พอใจ
"ขอโทษที พอดีว่า หุ่นของคุณ มันมากวนสมาธิของผม มากไปหน่อย"
"ฉันต้องพูดใหม่อีกรอบหรือเปล่า"
หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
"ผมได้ยินที่คุณพูดทั้งหมดและเห็นด้วยอย่างมากถ้ามีอะไรเพิ่มเติมไว้เราค่อยปรับค่อยเพิ่มกันทีหลังก็แล้วกัน ตอนนี้....เรามาหาอะไรสนุกๆ ทำกันดีกว่า"
มือยาวชิงโอบเอวบางแล้วกระชากเข้าหาตัวอย่างแรงทั้งยังไล้ลูบบนขาขาวเนียนของสาวในอ้อมกอด หน้าคมซบลงสูดดมที่ต้นขอขาวใต้ผมยาวดันลอนสีน้ำตาลสว่าง ก่อนจะค่อยๆ ใช้ลิ้นโลมเลียสลับกับดูดชิมเนื้อสาว "คุณคะนี่มันห้องทำงาน ฉันว่า..."
สาวสวยยกมือขึ้นมาดันใบหน้าคมคายออกสายตากวาดมองไปรอบๆ ห้องอย่างหวาดระแวง "ผมทำไม่นานหรอก ไม่อยากจะทดลองงานผมหน่อยหรือไง" ราชสีห์ว่าพร้อมกลับพยายามจะซบหน้าลงไปทำสิ่งที่ค้างไว้ต่อ แต่ก็ถูกมือบางขัดจังหวะอีกครั้ง
"ฉันเข้ามาไม่ได้ล็อคประตู กลัวใครจะเข้ามาเจอ คุณนั่นแหละที่จะเดือดร้อนเป็นถึงรองประธานบริษัทแต่มาทำเรื่องแบบนี้..."
นิ้วเรียวเขี่ยอยู่ที่ใต้สะดือของอีกฝ่ายแม้ปากจะพูดเชิงต่อว่า แต่สีหน้า และแววตากลับเชิญชวนคนตรงหน้าให้ลงทัณฑ์เธอเสียที
"คิดจะเป็นพาร์ทเนอร์ (คู่นอนไร้ข้อผูกมัด) ของผม คุณต้องใจกล้า ผมอยากทำอะไร ทำที่ไหน คุณต้องพร้อมที่จะทำด้วยกัน"
สายตาเจ้าเล่ห์ของฝ่ายชายจ้องไปที่แววตายั่วยวนของคนในอก ปากเรียวเป็นกระจับยิ้มเย้ยท้าทายคนตรงหน้า ส่งสัญญาณว่าเธอกล้าแน่นอนอยู่แล้ว
"นี่เป็นกฎของผม"
พูดจบเขาก็ผลักร่างของหญิงสาวให้ก้มลงนอนบนโต๊ะทำนานก่อนจะก้มตัวลงไปซุกไซร้ใบหน้าของตัวเองลงบนเนื้อตัวของสาวสวยมือหนึ่งก็บีบขยำอยู่ที่อกอย่างแรงกระตุ้นเร้าอารมณ์คนชอบความเจ็บไม่น้อย
"คะ...คุณ อ๊ะ "
มือหนาย้ายจากอกมาที่คอเขาออกแรงบีบที่ลำคอของพาร์ทเนอร์จนหญิงสาวตาเหลือก
"โอ้ย!!"
เมื่อปล่อยมือจากคอแล้วเขาก็ย้ายไปกระชากผมยาวสลวยของเธอแทน จากนั้นก็ลากจูงมาที่ห้องน้ำส่วนตัวในห้องทำงาน จัดการโยนร่างหญิงสาวลงไปที่พื้นก่อนจะจัดการปลดกางเกงตัวเองแล้วขยับเข้าไปยืนคล่อมตัวของอีกฝ่ายที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนพื้น
"ทำให้ผมรู้ทีสิว่าปากของคุณมันสามารถทำให้ผมเสียวได้แค่ไหน"
พูดจบก็ไม่รอช้าเขาคว้าบางอย่างที่มีลักษณะเป็นแท่งในมือยัดเข้าปากคนบนพื้นอย่างรวดเร็วจนเจ้าหล่นไม่ทันตั้งตัว ด้วยความยาวและใหญ่ทำให้คนรับเข้าถึงกับตาเหลือกด้วยไม่ทันตั้งตัว แต่เมื่อคว้าไว้ได้ก็สามารถควบคุมระดับให้พอดีกับปากไม่มากและน้อยไป ลิ้นและปากของหญิงสาวเริ่มทำงานหลังจากที่เธอคุมเกมบ้าง มือบางค่อยๆ สาวรูดท่อนเนื้อในบางอย่างชำนาญ แน่นอนว่าผู้หญิงที่จะทำหน้าที่ตรงนี้ได้ดีต้องเป็นคนมีประสบการณ์ เธอเร่งความรุนแรงที่ดูดของในปากสลับไปกับใช้ลิ้นดุนออกแรงเพิ่มความเสียวให้พาร์ทเนอร์เขาหลับตากัดปากชื่นชอบและพอใจการกระทำของคนบนพื้นเหลือเกิน แต่เมื่อเกมมันดำเนินไปสักพักสิ่งที่เขาเป็นก็กลับมาครอบงำจิตใจทำให้เขาหันไปจับที่ศีรษะของหญิงสาวก่อนจะรัวกระแทกเจ้าโลกเข้าออกตามความพอใจของตัวเอง คนถูกกระทำได้แต่อ้าปากรับน้ำลายในปากไหลยืดย้อยล้นออกมาจากปากไหลลามมาถึงคอและอกเลอะไปหมด ไม่นานเมื่อทุกอย่างใกล้ถึงจุดสูงสุดมือหนาขยับไปรวบกระชากผมเธออีกครั้งแล้วออกแรงมากกว่าเดิมจนสีของเหลวที่ไหลมาจากปากของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นสีขาวขุ่นกลิ่นคาวคลุ้งไปทั่วห้องน้ำที่ทั้งคู่ใช้ทำกิจกรรมปฐมนิเทศการเป็นพาร์ทเนอร์ของกันและกัน
"คุณนี่มหัศจรรย์จริงๆ ผมจะเรียกคุณว่าอะไรดี"
เขาชักอาวุธออกก่อนจะขยับไปทำความสะอาดมันให้เรียบร้อย
"เรียกฉันว่า...เสาวรสก็แล้วกันฉันชอบกิน"
หญิงสาวลุขึ้นถอดเสื้อผ้าเตรียมอาบน้ำ เพราะเนื้อตัวของเธอนั้นเต็มไปด้วยน้ำคาวสีขาวขุ่นที่เพิ่งล้นทะลักออกมาจากการทำกิจกรรมบางอย่าง
"ยาวไปเรียกสั้นๆ ว่ารสก็แล้วกัน"
"ตามใจค่ะ แล้วคุณล่ะจะให้ฉันเรียกคุณว่าอะไร"
หญิงสาวย้อนถามบ้าง
"บอส ผมชอบให้ทาสรักของผมเรียกผมว่าบอส"
เขาร้องตอบ "
ตกลงตามนั้นะคะ ต่อให้ฉันรู้จักชื่อของคุณ แต่ฉันจะทำเป็นไม่รู้จักคุณ เราจะรู้จักกันในฐานะของนางทาสบำเรอรัก กับเจ้านายผู้ลงทัณฑ์"
ข้อตกลงสุดท้ายในวันนี้ของทั้งคู่เป็นอันเห็นตรงกัน และทุกอย่างก็ดูจะดีไปเสียหมดอีกด้วย