“ไงคะ เชื่อทิพย์หรือยัง สองคนนั้นเขาชอบกันอยากอยู่ด้วยกัน โดยไม่มีคนอื่น ป่าน...นี้” ทิพย์จงใจยั่วนายหัวด้วยการพูดค้างๆ คาๆ
“อยู่กับทิพย์ก่อนได้นะคะ ทิพย์ก็มีอะไร ไม่ต่างกับแสนรัก”
นายหัวมองทิพย์ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ทิพย์ก็ผู้หญิงเหมือนๆ กับแสนรัก...ใช่สิ มันใช่เลย
“ไงแก กลับมาได้แล้วสินะ” เกี๊ยวมารับแสนรักที่สนามบิน หญิงสาวแต่งตัวมิดชิด ปิดบังตัวตนสวมแว่นกันแดดอันใหญ่ เสื้อฮูดปิดถึงคอ “ไม่ต้องแต่งตัวขนาดนี้ก็ได้ เรื่องของแกคนทั้งวงการเขารู้ความจริงกันหมด แกสบายใจได้”
“กลับบ้านกันเถอะ” แสนรักไม่พูดอะไร กระชับเป้ที่แอบเหมใส่ตะกร้ามา โยนตะกร้าทิ้งในตลาด แล้วหลบซ่อนนั่งรถไปสนามบิน
“ตกลงสองเดือนที่ผ่านมาหายไปไหนมายะ จะยอมบอกฉันหรือยัง” เกี๊ยวอยากรู้จนสั่นไปหมด
“ไปอยู่บนเกาะ ห่างไกลผู้คน”
“สบายใจขึ้นใช่ไหม” ดูหน้าแสนรักไม่ค่อยสู้ดีเกี๊ยวไม่ค่อยสบายใจเท่าไร
“อืม...หายดี พร้อมรั
