"มาสักทีนะมึง" ฉันกรอกตาใส่คนที่เข้ามาใหม่เมื่อมองตามคนที่พี่เบียร์เพิ่งจะทักใครบางคนไป ซึ่งมีไม่กี่คนหรอกที่ฉันจะแสดงท่าทีแบบนี้ได้ คนคนนั้นก็หนีไม่พ้นไอบ้าสงครามนั้นแหละ
"กูต้องทำงาน" นายสงครามที่มาหลังเพื่อนตอบหน้านิ่ง ก่อนที่เขาจะมานั่งรวมกลุ่มกับเพื่อนสนิทที่อยู่ครบคน แล้วเหลือบมาเหยียดยิ้มร้ายใส่ฉันในตอนที่ทุกคนไม่มีใครสนใจ
"ไอโรคจิต" ฉันทำรูปปากใส่เขาอย่างไม่มีเสียงออกมา ปรากฏตัวไม่กี่วินาทีก็เรียกความหงุดหงิดของฉันได้ในทันที ไม่ต้องมีความสามารถพิเศษ แค่ขึ้นชื่อว่าสงครามฉันก็แทบอยากจะหนีออกจากตรงนี้ทันที
แน่นอนว่าไอบ้านั้นไม่สะทกสะท้านหรอก ลอยหน้าลอยตาใส่ฉันอย่างไม่รู้สึกรู้สา ก่อนที่ฉันจะผละสายตาเพราะไม่อยากมองให้อารมณ์เสียไปมากกว่านี้
"ซุกเด็กไว้ที่ทำงานน่ะเหรอ?" พี่เบียร์พูดขึ้นกับกลุ่มเพื่อนของเขา ส่วนฉันก็ไม่สนใจหรอก แต่แค่เอียงหูฟังแต่ไม่แสดงออกแค่นั้นแหละ
"กูไม่มีเด็ก"
