ตอนที่ 4

1131 คำ

“อ๊า… ซี้ดดดด… ” ฮานะร้องครวญคราง… บิดตัวไปมาด้วยความสยิว ปลายหัวนมสีชมพูที่ยังไม่เคยโดนลิ้นชายใดสัมผัสมาก่อน ชูชันเครียดคัดขึ้นเป็นช่อ เมื่อโดนปลายลิ้นสากราวกระดาษทรายของพ่อหมอขยี้เลียเขี่ยคลึงดึงดูดจนแข็งโด่ จ๊วบ… จ๊วบ… จ๊วบ… จ๊วบ… “อร่อยสุดๆ… ” พ่อหมอคลายริมฝีปากจากหัวนมที่โดนดูดจนปลายยอดเบ่งบวม แดงเรื่อเป็นสีทับทิม “อ๊า… เสียว… ” ฮานะเอียงหน้าอาย… พ่อหมอกระตุกยิ้มชอบใจ เอื้อมมือข้างหนึ่งโอบใบหน้าของหล่อน รั้งกลับมามองตากัน “สยิวมากใช่ไหมนังผีแม่ม่าย… เดี๋ยวข้าจะดูดนมให้เจ้าหายเ****น… คราวนี้จะได้เลิกเข้าสิงผู้คนเสียที… ” เสียงของพ่อหมอกระเส่าไปด้วยความต้องการ ตายังจ้องมองตาหญิงสาวไม่ลดละ หล่อนเห็นประกายของความใคร่ เต้นระยับอยู่ในดวงตาจอมขมังเวทย์หื่นกาม ก้มลงจูบไซ้กินนมจากเต้าต่อมาอีกครู่ใหญ่ๆ จนหนำใจ “ซี้ดดดด… อูย… สะ… เสียวเหลือเกิน” เสียงของหญิงสาวติดๆ ขัดๆ… ริมฝีปากเม้มแน่น พยายามสะกดกลั้นเสียงหายใจกระเส่า แต่สองเต้าก็ยังแอ่นหยัด ขยับยกขึ้นด้วยความเสียวซ่าน “อู้วววว… ทั้งขาวทั้งเนียน อร่อยสุดๆ ยิ่งดูดยิ่งมัน… ” นานๆ จะเจอของดีแบบนี้… พ่อหมอหื่นทั้งดูดทั้งบีบเคล้น จู่โจมส่วนบนแต่ส่งผลถึงส่วนล่าง ทำให้หยาดน้ำของความใคร่ ไหลซึมออกมาอาบชุ่มกลีบสาว ขมิบตัวตามแรงกระสัน “งือออ… สะ… เสียว… ” ฮานะเม้มปาก เสียงร้องครางติดๆ ขัดๆ ภายในรูสวาทของหล่อนบีบรัดตัวเป็นจังหวะ ร่ำร้องหาการสอดใส่ ความเสียวอันประหลาดแล่นร้าวจากสองเต้าและปลายหัวนมลงมาถึงปลายเท้า ถีบถูอยู่บนผ้าปูที่นอนยับย่น “อยากโดนเอ็นข้ากระแทกแล้วใช่ไหมนังผีร่านสวาท… เดี๋ยวข้าจัดให้ แต่ขอเลียก่อน… หอยเจ้าช่างน่าลงลิ้นสุดๆ… เดี๋ยวข้าจะเบิร์นให้เจ้าทรมานจนยอมออกจากร่างของแม่สาวน้อยคนนี้… ” พ่อหมอที่ยืนอยู่กับพื้นก้มลงมาที่หว่างขาตั้งชันกับขอบเตียง “แหกกว้างๆ… เดี๋ยวข้าจะเลียให้ร้องคราง” พ่อหมอเอามือดันต้นขาด้านในของสาวน้อยให้แบะอ้า ปาดลิ้นเสยเข้าใส่กลีบสวาทโหนกนูนเหมือนส้มโอสีชมพูสองกลีบประกบกันแน่นอยู่ท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับ ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… เสียงปลายลิ้นสาก ลากเสยเข้าใส่ร่องกลีบอย่างเมามัน กินหอยหวานของสาวน้อยอยู่ครู่ใหญ่ๆ “อ๊อย… อูย… ซี้ดดด… มะ… ไม่ไหวแล้ว” ฮานะพริ้มตา… สูดปากสยิว ใบหน้าบิดเบ้เหยเกไปด้วยความเสียวซ่าน กลีบสาวขมิบรัดปลายลิ้นจอมขมังเวทย์จนน้ำเสียวหลั่งเล็ดออกมาอาบปลายลิ้น ไล้เลียเขี่ยคลึงเม็ดกระสันอย่างดุดัน “กลีบหอยของเจ้าน่าเลียมาก… อู้ว… คาวหอยหอมแบบนี้ข้าชอบนัก… ” พูดจบจอมขมังเวทย์สายเบิร์นก็ซุกไซ้ใบหน้าลงมาแนบเคล้ากลีบสวาทที่ยังเป็นสีชมพูสดสวย “อืมมม… กลิ่นของเจ้าหอมเร้าใจข้าสุดๆ… ” จมูกโด่งเป็นสันกดชำแรกแหวกกลีบ สูดกำซาบกลิ่นสาบสาวปลุกกระตุ้นอารมณ์ทางเพศจนพ่อหมอแทบคลั่ง กดลิ้นขยี้สลับดูดเม็ดเสียวของหญิงสาวอย่างหน่วงหนักต่อมาอีกพักใหญ่ๆ ม๊วฟ… ม๊วฟ… ม๊วฟ… ม๊วฟ… “อูยยยย… เสียวเหลือเกิน… ไม่ไหวแล้ว… ” หญิงสาวเสียวซ่านจนเผลอเอื้อมมือลงมากดศีรษะพ่อหมอเข้าหาง่ามขาของตัวเอง “ถ้าเสียวจนทนไม่ไหวเจ้าก็ควรจะออกไปจากร่างของหญิงสาวคนนี้… ” พ่อหมอจอมหื่นเงยหน้ามองผ่านง่ามขาขึ้นมาเห็นใบหน้ากำลังบิดเบ้ททรมานของคนโดนเลีย “ว่ายังไง… เจ้าจะยอมออกจากร่างของหญิงสาวคนนี้ไหม… ตอบข้ามา… ” พ่อหมอถามเสียงดัง “งือออ… ” ฮานะส่ายหน้าด้วยความเสียวซ่าน หล่อนไม่รู้จะตอบว่ายังไง “ถ้าเจ้ายังไม่ยอมออก… ข้าจะใช้ลิ้นลงอาคมของข้าเลียจนกว่าเจ้าจะทนไม่ไหว… ” พ่อหมอก้มลงตรงหว่างขาอีกครั้ง เอามือลูบไล้พูสวาทโหนกนูน แบะบีบจนกลีบสีชมพูเบ่งบานอ้ารับปลายลิ้นสากร้อน ไชชอนเข้าใส่รูเสียว ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… “อ๊ายยยย… อูย… สะ… เสียวเหลือเกิน” ฮานะบิดสะโพกไปมา ยิ่งทำให้กลีบหอยแหกอ้าท้าทายพ่อหมอ “อู้ววว… แม่คุณเอ๊ยน่าเลียสุดๆ… ” พ่อหมอหื่นกามรีบก้มลงดูดเลียเม็ดเสียวอย่างตะกละตะกลาม หญิงสาวอดทนต่อมาได้อีกเพียงอึดใจสั้นๆ น้ำคาวสวาทก็แตกซ่าน หลั่งไหลออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้ “โอ๊วววว… อูยยยย… ไม่ไหวแล้ว… ” เสียงของหญิงสาวกระเส่าไปด้วยความซ่านเสียว สะโพกบิดส่ายไปมา โดนชิวหาร้ายกาจของจอมขมังเวทย์หื่นกามทะลวงรู ทำเอาข้างในของหล่อนเริ่มปั่นป่วนคล้ายมีมวลคลื่นสาดซัดอยู่ภายใน “งืออออ… ” หล่อนกัดริมฝีปาก อดทนให้ลิ้นชอนไชจนน้ำหอยหลั่งไหลออกมาอีกระลอก “ฮึ่ก… อ๊ายยยย… ” มือของหล่อนขยุ้มศีรษะพ่อหมอเอาไว้แน่น แอ่นง่ามขา อ้ากลีบหอยให้เขาซอยลิ้น เลียกินกลีบสาว ส่งความเสียวร้าววาบแล่นเข้ามาในโพรงสวรรค์ บีบรัดตัวแรงขึ้นเรื่อยๆ “งือออ… ไม่ไหวแล้ว… ” หญิงสาวมองสบตาพ่อหมอ… วิงวอนด้วยแววตา นึกอยากให้ลำเอ็นดุ้นใหญ่มหึมาสอดใส่เข้ามาดับความทรมานที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ภายใน แต่อีกใจก็อยากสารภาพความจริงว่าหล่อนเป็นคนสร้างเรื่องผีเข้าขึ้นมาเอง “พ่อหมอ… หยุดเถอะ… ” เมื่อสติคืนกลับมา… ฮานะรีบเอามือดันศีรษะจอมขมังเวทย์ออกจากง่ามขา รีบหยุดเรื่องบ้าๆ ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิดไปไกลกว่านี้ “แสดงว่าเจ้าจะยอมออกจากร่างของหญิงสาวผู้นี้แต่โดยดีใช่หรือไม่… ” พ่อหมอถามเสียงเข้ม “คือ… ไม่มีผีอะไรทั้งนั้น… หนูยอมรับว่าแกล้งทำเป็นผีเข้า… เพราะอยากขัดคำสั่งของคุณพ่อ… ” สุดท้ายฮานะจำต้องสารภาพความจริงออกมา แต่ทว่าเหตุการณ์กลับไม่เป็นไปอย่างที่หล่อนคิด… “โธ่… นังผีร่าน อย่าเอาลูกไม้ตื้นๆ มาหลอกข้า… มานี่… มาให้ข้าฉีดน้ำมนต์แต่โดยดี ผีร่านอย่างเจ้าถ้าไม่โดนข้าจับกระเด้าฉีดน้ำมนต์ ก็คงไม่ยอมคืนร่างให้ง่ายๆ… ” “น้ำมนต์… เอ่อ… น้ำมนต์อะไร… ” ฮานะไม่เข้าใจในสิ่งที่พ่อหมอกำลังพูด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more