แม้ว่าขนาดของปลัดขิกเล็กๆ จะทำให้รู้สึกไม่เต็มลำเต็มรูเหมือนโดนของจริงของพ่อหมอที่ยาวใหญ่พอๆ กับท่อนแขนของหล่อน แต่ก็พอแก้ขัดได้ในยามจำเป็น
“อูยยยย… อ๊า… อ๊า… อ๊า… พ่อหมอจ๋า เอาแรงๆ แทงลึกๆ จ้ะ… หนูอยาก… ”
ฮานะร้องครวญครางกระเส่า นึกถึงความรู้สึกตอนที่โดนท่อนเอ็นของพ่อหมอกระแทก
“โอ๊วววว… อูยยย… ”
ฮานะหลับตา…
สูดปากเสียว มือเรียวจับลำอวัยวะเพศเทียมที่เรียกว่าปลัดขิก สอดเสียบเข้าใส่กลีบสวาทของตัวเองเป็นจังหวะสม่ำเสมอ กระแทกส่วนปลายกลมเกลี้ยงวนคว้านสลับกดคลึง ขยี้เม็ดกระสันเบ่งบวมขึ้นมาจากรอยแยกของกลีบด้านบน
“อ๊า... ซี้ดดดด… พ่อหมอจ๋า”
ฮานะร้องเรียกชื่อจอมขมังเวทย์ นึกถึงภาพของเรือนกายกำยำและแท่งเอ็นใหญ่ดำที่เคยได้ลิ้มรสของมันมาแล้ว
“อ๊า... อยากเหลือเกิน… อยากมาก อูย… พ่อหมอจ๋า… กระแทกแรงๆ แทงหนักๆ… ”
ฮานะร้องครางเสียงกระเส่า เรียกร้องเหมือนคนเสียสติ กดแท่งปลัดขิกเข้าใส่ร่องกลีบอ
