ปีแสงแพ้ผู้หญิงขี้อ้อน อ้อนมัน! แล้วมันจะเป็นทาสน้องเรย์
เรติกาคิดทบทวนในสิ่งที่หมอเวชได้บอกกับเธอ คำพูดของเขามันเชื่อถือได้แค่ไหนกัน
แต่ก็นะ เธอไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว หากโดนหมอจอมปลิ้นปล้อนหลอก หรือหากปีแสงไม่ชอบเธอก็แค่โดนเขากระชากหัวออกเท่านั้น เมื่อคิดได้อย่างนั้นหญิงสาวจึงเกยหน้ามองชายหนุ่มพร้อมคลี่ยิ้มหวานออกมา ในขณะที่ปีแสงประคองใบหน้าของเธอไว้หลวมๆ ก่อนจะยกมือมาอังหน้าผากวัดอุณหภูมิ ชายหนุ่มมองหน้าของเธออย่างครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หากรู้สึกประหลาดใจในท่าทางที่เปลี่ยนไปของเธอ
“เป็นอะไร”
“เป็นที่อยู่อาศัยของปีศาจน้อย”
เรติกาพูดแล้วยิ้มหวาน ก่อนจะหุบยิ้มทันควันเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าปีแสงคงไม่ค่อยชอบใจนักที่เธอเรียกลูกของเขาแบบนั้น
“ฉะ..ฉันหมายถึงลูกของนาย ฉันเป็นที่อยู่อาศัยของลูกนาย”
เรติกาพูดเสียงออดอ้อนพยายามเอาใจเขาสุดฤทธิ์ แม้ในใจจะแย้งอยู่ตลอดว่าเด็กในท้องก็ลูกของเธอเหมือนก
