‘เธอก็แค่มาชมดอกชบาสีปีกแมลงทับให้เป็นบุญตาเท่านั้น แค่เผลอเด็ดและกินมันเพียงดอกเดียว เธอผิดมากเลยเหรอ แล้วเจ้าแรมโบ้ต้องมารับกรรมเพราะเธอ มันสมควรแล้วหรือไง’
หญิงสาวปาดน้ำตาทิ้งแล้ววิ่งกลับไปยังรถมอเตอร์ไซค์ที่แอบเอาไปจอดไว้ที่หลังต้นมะม่วงตรงป่ารก แล้วขับออกไปทันที
แล้วเวลาผ่านไปจนถึงเช้าของอีกวัน และจนถึงเย็นย่ำค่ำมืดอีกครา วันนี้ทั้งวันทุกอย่างในคฤหาสน์ก็กลับมาสู่ความเงียบเหงาวังเวงเช่นเดิม หรืออาจเงียบมากว่าเดิมด้วยซ้ำ
เมื่อเดมอนก็ไม่อยู่ ไซมอนออกไปซื้อตั๋วเครื่องบินเตรียมบินไปกทม.พรุ่งนี้ จะเหลือก็เพียงชายชราแก่ๆคนหนึ่งที่ยังคงใช้เสียมพรวนดินอยู่ที่แปลงดอกชบาเหมือนเช่นทุกคืนที่ผ่านมา
เสียงประตูอัลลอยเลื่อนเปิดออก ชายชราหันไปมองก็เห็นว่าเป็นรถของไซมอน ก็โล่งใจ
“ลุง เดมอนกลับมารึยังครับ”
“ยัง”
“ลุงเป็นยังไงบ้าง”
“ลุงไม่เป็นไรหรอก แต่ว่า...”
“แต่ว่าอะไรลุง...”
“คือ...”
“ลุงเ
