ตอนที่ 5 เมื่อเพลิงราคะแผดเผา (1) NC20++
1008 คำ
สายตาร้อนแรงของเขากวาดมองไปทั่วเรือนร่างเย้ายวนนั้นแวบหนึ่งก่อนจะตามขึ้นไปคร่อมทับ จัดการกับเธออย่างกระหาย
เขาจูบเธออย่างเร่าร้อนตามแรงอารมณ์ที่ปะทุขึ้นมาในทันทีทันใด จากนั้นก็เลื่อนกายลงดูดที่หัวนมของเธออย่างมูมมามดังจ๊วบๆ มือหนึ่งก็บีบเคล้นรุนแรง
มารีรินทั้งเจ็บทั้งเสียว ตอนนี้เธอร้อนเหลือเกิน ร้อนจนไม่แยแสกับความเจ็บที่สองเต้าที่ชายหนุ่มนวดเฟ้นอย่างหนักหน่วง ทว่าเธอกับซาบซ่านจนต้องครวญครางออกมาอย่างห้ามใจเอาไว้ไม่อยู่
“อ๊า....”
เธอร้องครางไม่หยุดเมื่อสองปทุมถันถูกปลุกเร้าอย่างเร่าร้อนแสนช่ำชองจากนักรักที่เก่งกาจและป่าเถื่อนในคนเดียวกัน เขาพยายามที่จะไม่ใช้กำลัง ไม่ใช่ความรุนแรงกับเธอมากแล้ว หากในความเป็นจริงๆ เธอคงถูกเขาหวดด้วยแส้ และถูกสอดใส่ตั้งแต่นาทีแรกที่กระชากเธอเข้ามาบดจูบแล้ว
แต่นี่เขากำลังปรานีเธอสุดๆ ที่จะกระตุ้นไฟปรารถนาในกายเธอให้ลุกโชนจนร้องครวญครางออกมา
“เสียวมากแล้วใช่ไหม ฉันไม่เย็นพอที่จะรอเธอพร้อมจริงๆหรอกนะ”
หญิงสาวได้ยินที่เขาถาม แต่เธอไม่อยากจะตอบ เธออยากให้เขาสัมผัสเธอให้มากกว่านี้ แต่ไม่รู้จะบอกยังไง
“อ๊า...โอ๊ย!”
“อ๊า...กรี๊ดดดดดด!!”
หญิงสาวหวีดร้องลั่นเมื่อเจ้าของร่างแกร่งกำยำดันแก่นของความแข็งร้อนขนาดเท่าลำแขนพุ่งพรวดเข้ามาเต็มแรงสุดด้าม
เสียงหวีดร้องแหวกผ่านม่านรัตติกาลออกไป แล้วเงียบเสียงลง เพราะจุกจนแทบจะหายใจไม่ออก และแน่นจนไม่อาจถอดแก่นกายอันมหึมานั่นออกจากความคับติ้วของเธอได้ง่ายๆ
เขาขยับร่างเล็กก็โยกไหวตาม แนบชิดติดกันดั่งมีกาวตาช้างติดประสานกันอยู่ จนชายหนุ่มต้องคำรามออกมาอย่างสุดจะกลั้น
ความบริสุทธิ์ของเธอถูกทำลายลงแล้ว แต่ความคับแน่นของเธอยังไม่คลอนคลายได้ง่ายๆ เขาต้องออกแรงกดจับสะโพกของเธอแล้วถอนกายออกจนเกือบสุด แล้วดันหัวมังกรยักษ์เข้าไปใหม่ ได้ยินเสียงเธอครวญครางหวีดหวิวด้วยความเจ็บปวดเป็นนาที
“โอย....โอ๊ย....” สองมือเล็กทั้งจิกทั้งตีเขาด้วยความเจ็บปวดทรมาน
ทว่าสองนาทีต่อมา ความเจ็บก็กลายเป็นความชาและแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเกินกว่าที่เธอจะฝันถึง เพราะมันซาบซ่านสะท้านไปทั้งร่างจนขนอ่อนลุกเกลียวไปจนถึงเส้นผมเลยทีเดียว
“โอว อ๊า....โอ๊ย...อ๊า....อ๊า...โอ้ย....” ความเจ็บก็ยังมีอยู่เมื่อเขาโถมเข้าใส่แรงๆ
ของเขาคงยาวมาก มากจนรู้สึกว่าปลายทวนของเขาสอดเข้ามากระทบถึงผนังมดลูกเลยทีเดียว มันเจ็บ มันจุก แต่ก็ยังเสียดเสียวจนลืมโลก
ไซมอนที่ตอนนี้ดั่งมีปีศาจกามเข้าสิง ต้องการจัดการถอนพิษให้เธอให้เร็วที่สุด ผิวกายของเธอแดงไปหมดเพราะความรุ่มร้อน
ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!...........
“โอ๊ยๆๆๆๆๆๆ.....อ๊าซ.....อ๊า....”
แล้วนาทีต่อมาไซมอนต้องพบกับความแปลกใจ เมื่อจู่ๆร่างที่อ่อนระทวยก็มีเรี่ยวแรงขึ้นมา ผิวกายที่แดงๆกลับเป็นสีแดงเลือดฝาดอ่อนๆ ดูขาวผ่องอมชมพูใกล้จุดที่อ่อนไหว เธอร่อนตอบรับการโจนจ้วงที่แสนร้อนแรงของเขา ราวกับแสนสุขสมเสียเต็มประดา
“อ๊า...มาร์เสียวเหลือเกินค่ะ โอวๆ....โอว.....อ๊า....”
ไซมอนแทบคลั่งเมื่อสาวน้อยใต้ร่างของเขาร้อนได้ถึงเพียงนี้
....ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน มีแรงมากพอที่จะสนองตอบการอัดกระแทกอย่างร้อนแรงของเขาได้ ไม่เคยมี...
‘ทั้งที่พิษของมันทำให้พวกผู้หญิงอ่อนแรงแต่เร่าร้อน ได้แต่นอนอ้าขารอรับการเยียวยาจากเขา’
...แต่เธอต่างออกไป เธอสอดแขนขึ้นมาโอบรอบคอเขาแล้วเด้งโหนกนูนๆของเธอเข้าหาดุ้นขนาดใหญ่ยาวของเขาได้ทุกจังหวะการสอดใส่ ไม่น่าเชื่อเลย...
มารีรินยิ่งไม่รู้คำตอบอะไรเลย เพราะเธอไม่มีคำถาม เธอมีเพียงความต้องการที่มากล้น มีความปรารถนาที่ร้อนแรง มีความกระหายที่อยากถูกเขาครอบครองอย่างป่าเถื่อนร้อนแรงแบบนี้ นานๆ ไม่มีที่สิ้นสุด
“โอ้ว อ๊า...มาร์เสียวที่สุดเลย อ๊า...”
เสียงหวานสั่นระริก กายสาวก็สั่นสะท้าน แต่ไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะความซาบซ่านที่สะท้านไปจนถึงจิตวิญญาณที่ไม่เคยจะคาดฝันถึงต่างหากที่ทำให้เธอสะท้อนสะท้านไปทั้งตัวและหัวใจ
“อ่าส์!” ไซมอนคำรามเสียงต่ำออกมาด้วยความกระสันเสียวอย่างสุดๆเช่นกัน เขาใกล้จะถึงจุดไคลแม็กซ์แล้ว และวินาทีนี้ไป คือบทสวาทคือตัวตนของเขาจริงๆ
ฉึก!!
ปึ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!..............
“อ๊าๆๆๆๆ.........”
หญิงสาวจิกเล็บคมลงบนเนื้อไหล่ของเขาจนได้เลือด ยิ่งใกล้จุดสุดยอด ยิ่งเสียวสะท้านมากเท่าไหร่ เธอยิ่งกดจิกเขา และงับฟันคมเข้าที่หัวไหล่ของชายหนุ่มเมื่อเขา กระแทกกระทั้นลงมาแรงๆ อย่างต่อเนื่องถี่รัว ก่อนจะแหงนเงยใบหน้าสวยหวานที่ชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อเม็ดเล็กๆไปเบื้องหลัง แล้วทิ้งตัวลงเมื่อชายหนุ่มอัดเธอไปจนถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ในนาทีต่อมา
ร่างเล็กกระตุกแรง ตึ้กๆ โดยไร้เสียงหวีดร้อง ได้แต่อ้าปากค้างด้วยความกระสันร้อนแรงที่ระเบิดเป็นลูกระนาดยาวนาน สุดหฤหรรษ์ แทบร้องขอชีวิต ยอมแล้วทุกอย่าง
“อ้ากกกกส์!!...........”
ไซมอนคำรามเสียงดังออกมา เมื่อความสุขสมร้อนแรงถูกปลดปล่อย เธอขมิบตอดรัดเขาถี่ยิบและโอบรัดแก่นกายเขาแน่น รีดเค้นเอาน้ำคาวสวาทของเขาออกมาจนแทบจะหมดทุกหยาดหยด และร่างบางก็กระตุกอ่อนลง อ่อนลงจนสงบในที่สุดเมื่อเขาปลดปล่อยจนสุดแม็กเช่นกัน
- ผู้เขียน
