‘รอผมด้วยนะพี่...ผมจะไปถึงก่อนเวลาเรือออก’
เสียงตามสายของธามแจ้งมาก่อนที่ธันน์จะออกเดินทาง
‘ไหนแกว่ายุ่งไงวะ แล้วแกจะไปหาห่าอะไร!!’
น้ำเสียงขุ่นขวางตอบกลับไป
‘โด่พี่ชาย...ยังไม่ไปถึงไหนก็ออกท่าว่า ‘หวง’ เสียแล้ว แบบนี้จะไม่ให้ผมอยากเห็นได้ยังไงครับ... สรุปหล่อนน่ะ ‘ทาส’ หรือ ‘ที่รัก’ กันแน่’
ธามสัพยอก เขารู้นิสัยของพี่ชายดี หากไม่ใช่คนสำคัญ ธันน์ไม่มีวันให้ไปเหยียบที่หวงของตนเอง
‘รู้มากไปแล้วแก...ฉันก็แค่...’ ธันน์ไม่ได้พูดหมด เขาขยักคำพูดไว้ ให้น้องชายคิดเอาเอง
“ช่างเถอะๆ ยังไงพี่ก็รอผมด้วยล่ะ ผมอุตส่าห์เคลียร์งาน’
ธามกล่าว เสียงของเขาขลุกขลัก เมื่อพยายามกลั้นเสียงหัวเราะเต็มที่
“คงต้องขอบคุณ ‘โจรกระจอก’ นั่นใช่มั้ยพี่ เพราะหล่อน ทำให้พี่เจอคนถูกใจ’
ธันน์ไม่ได้ตอบคำถ
