กูไม่ให้

823 คำ
You’re mine อ่อยขนาดนี้มาเป็นผัวหนูดีๆเถอะ Ep.5 "แน่อยู่แล้วว่าฉัน...ไม่เลือกเธอ" เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ เจ็บปวดใจรวดร้าวราวกับจะแตกเป็นเสี่ยงๆแต่ซอรี่นะจ้ะดิฉันด้านพอค่ะ แค่นี้ไม่รู้สึกจ้ะบอกเลย "ใจร้าย ฮื้อออ~" ฉันแกล้งร้องไห้ปาดน้ำตาทิพย์ทิ้งไปหลายหยดจนพี่มิกค์คงทนไม่ไหวเลยพูดออกมาไม่รู้สงสารหรือเวทนากันแน่ "มึงก็ใจร้ายเกินไปไอ้เวย์กูก็ไม่เห็นว่าน้องมันจะไม่ดีตรงไหน" "มึงก็เอาไปดิ กูไม่ชอบ" คนพูดทำสีหน้าเบื่อหน่ายเต็มทีการที่มีคนมาวอแวทำให้เขารำคาญ "ไอ้เชี่ยมึงไม่ต้องพูดขนาดนั้นหรอก" "ก็ได้ ถ้าพี่เวย์ไม่ชอบ" ฉันพูดเสียงอ่อนทำหน้าโศกเศร้าราวญาติตายถ้าตอนนี้มีเสียงดนตรีไทยคลอไปด้วยละเวิร์คเลย "รู้แล้วก็ไป" "ไปก็ได้ค่ะ โนเสียใจนะคะพี่เวย์" ฉันลุกขึ้นยืนช้าๆหวังให้เขาคว้ามือฉันเอาไว้เหมือนในซีรี่แต่โทษทีนี่มันชีวิตจริงย่ะ ไม่รั้งไม่พอยังพูดให้เจ็บช้ำไปอีกน้ำตาแทบแตกแต่ติดตรงที่น้ำตามันไม่ออกถึงจะนึกถึงตอนหมาตายตอนป.2ถึงแม้จะเป็นหมาข้างบ้านก็เถอะแต่ฉันก็รักมันนะเศร้าขนาดนี้น้ำตาก็ไม่ยอมไหลใช่สิฉันมันคนใจบาปหนิ "เรื่องของเธอ" พรึ่บ! ตึง! "โอ๊ะ เวียนหัว" ฉันแกล้งแอ๊บเซไปล้มลงบนตักพี่มิกค์อย่างไวจะให้ล้มบนพื้นเหรอขอบอกว่ายากจ้ะเพราะฉันคำนวนระดับความเร็วกับการหักเหของแสงและแรงโน้มถ่วงของโลกไม่รู้ว่าเกี่ยวไหมพูดมั่วไปงั้นเหละ "ไหวไหม โหกลิ่นหึ่งเลย" "ไม่ไหว ไปส่งโนหน่อยนะคะ" ฉันใช้สายตาออดอ้อนให้พี่มิกค์เห็นใจ แล้วเอี้ยวตัวไปมองพี่เวย์ด้วยสายตาเย้ยหยันว่าเขาเลือกผิดแล้วพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ "คนแถวนี้ใจร้ายกับโนมากเลย" ว่าแล้วฉันก็ซบเข้ากับแผงอกแกร่งของพี่มิกค์ทันที อื้อหื้ม แน้นแน่นฟินจริงไรจริง "โอเคครับ" ไม่รู้ว่าเพื่อนของตนทำไมถึงไม่ชอบเธอถ้าเกิดว่าคนที่เธอจีบเป็นเขาละก็ป่านนี้เรียบร้อยไปแล้วแถมยังน่ารักน่าหยิกขนาดนี้อีกมิกค์คิดในใจมองนาโนที่ซบอกเขาอย่างเอ็นดู พรึ่บ! "เดี๋ยวไปส่ง" เวย์ฉุดแขนร่างบางอย่างไม่สบอารมณ์เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมแค่ไม่ชอบ "ห๊ะ ส่งใครคะ" ฉันแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทันทีที่พี่เวย์ดึงแขนฉันให้ลุกขึ้นจากพี่มิกค์ "ส่งหมาแมวแถวนี้" "ใจบุญจังนะคะ สาธุคะ" "หึ หมามันคงคัน" "ก็ซื้อยาทาให้มันสิคะยากตรงไหน" ฉันยืนเถียงไม่ยอมแพ้ขอเล่นตัวบ้างเถอะนานๆทีให้มันรู้สะบ้างว่าฉันก็มีค่า "ทาไปก็ไม่หายคันต้องโดนไม้หน้าสามฟาดสักทีสองที" "โหดร้ายจัง" ฉันพูดพลางทำท่าทางหวาดกลัวรีบสะบัดข้อมือแล้วนั่งลงบนตักพี่มิกค์ใช้แขนโอบกอดพี่มิกค์ไว้แน่น ไม่ใช่อะไรนะขอกำไรเล็กๆน้อยบ้างเถอะกล้ามแน่นขนาดนี้ "พอๆมึงอ่ะจะเอาไงไอ้เวย์ทำแม่งเล่นตัวไปได้" "กูไปส่งเอง" เวย์พูดพลางแกะมือของนาโนออกจากมิกค์แต่หญิงสาวกลับกอดแน่นไม่ยอมปล่อย "ไม่ไปได้ไหม เขาใจร้ายกับโนมากเลย" ฉันพูดเศร้าๆทำหน้าตาน่าสงสารจับใจจนเพื่อนโต๊ะข้างๆถึงกับทำปากมาว่า 'ตอแหล' ไม่มีเสียงแต่ปากมันพูดอย่างนั้นมาให้ฉัน รู้ดีจริงๆอิพวกนี้ถ้าอยู่โต๊ะเดียวกันมีหวังพวกมันคงนั่งหัวเราะแน่ๆแผนแตกตั้วแต่เดินมาแล้ว "เห็นไหม มึงอยากทำให้น้องเขาเสียใจสมน้ำหน้าไอ้เวร" "เรื่องกู" "งั้นมึงจัดการเอาเอง ถ้าไม่เอากูเอา" "เอาเหี้ยไร" "แล้วมึงกลัวกูจะเอาอะไรล่ะ" มิกค์พูดอย่างเจ้าเล่ห์อยากจะรู้จริงๆว่าไอ้เพื่อนแสนวางฟอร์มคนนี้จะทำยังไง "กูไม่กลัว" "ก็ดี งั้นกูเอา" มิกค์ว่าพลางใช้มือโอบร่างบางที่นั่งอยู่บนตักตนเองแต่ยังไม่ทันที่จะได้ทำอะไรไปมากกว่านั้นก็ถูกเวย์ปัดมือออกอย่างแรงแล้วกระชากร่างบางที่นั่งอยู่ออกไป "กูไม่ให้!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม