You’ re mine อ่อยขนาดนี้มาเป็นผัวหนูดีๆเถอะ
Ep.11
เหมือนเอาชีวิตน้อยๆที่แสนไร้ค่าขอวฉันมาทิ้งที่นี่เลย
"โอ๊ยยย!!มองไปทางไหนก็มีแค่ป่ากับป่า ทำไมไม่ให้พักที่บ้านพักห่างไปแค่20กิโลก็มีสัญญาณแล้ว"
ยัยเฟิสบ่นไม่หยุดตั้งแต่เราเข้าป่ากันมา
"นั้นดิ ทำไมต้องให้มานอนในป่าด้วยวะ" เอลพ฿ดเสริมขึ้นทันทีเพราะตอนนี้ก็มืดแล้วมีแค่แสงไฟจากกองไฟเท่านั้น
"ฮื้ออออ ทำไงดี"
"เป็นอะไรนาโนจะร้องทำไม" ฟรีสที่เห็นนาโนผิดแปลกไปจึงได้ถามขึ้น
"ฉันปวดฉี่จะตายอยู่แล้วห้องน้ำก็ไม่มี ฮื้ออ"
"ไปๆฉันก็ปวดกลั้นจะตายห่าอยู่แล้ว" เอลเสริมเพราะเธอไม่ชินเหมือนกันที่ต้องมาฉี่ในที่แบบนี้
ฉันกับเอลเดินเลี่ยงออกมาจากกลุ่มให้ห่างพอที่จะทำธุระส่วนตัวได้ มีแค่ไฟฉายกระบอกเดียวที่เป็นแสงนำทาง
สวบๆ~
เสียงของสิ่งที่ไม่พึงประสงค์จะเจอดังเข้ามาใกล้ฉันกับเอลมองหน้ากันอย่างเลิกลั่ก ขาสั่นไปหมด
แกร๊บ~
กรี๊ดดดดด!!~
ฉันกับเอลกรี๊ดอ
