ชมจันทร์รู้สึกมึนกับคำพูดชายหนุ่มตรงหน้า
“ถ้าอย่างนั้นคุณพ่อของฉัน ก็ยังมีหวังที่จะผ่อนหนักเป็นเบาใช่ไหม”
ชายหนุ่มพยักหน้ารับ
“ผมยินดีจะหาทางช่วยคุณพ่อคุณ เพราะท่านก็เป็นพ่อตาผม ไม่มีลูกเขยคนไหนอยากจับพ่อตาตัวเองเข้าคุกหรอก ถึงแม้เขาจะเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ก็ตาม”
“ขอบใจนายมากๆเลย” หญิงสาวยิ้มออกมาได้
“ถ้าอย่างนั้นคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ออกไปทานข้าวกับผมได้แล้ว”
เธอพยักหน้ารับ “นายรอฉันแป๊บนะ ไม่นานหรอก”
หลังจากชมจันทร์เดินจากไปไม่ถึงห้านาที
“นายหินอยู่ไหน”ผู้กำกับเทียนถามหา
“อาเทียนมีอะไรหรือเปล่าครับ” เขานอกเวลาราชการ
“สายสืบรายงานมาว่า จะมีการขนอาวุธสงครามล๊อตใหญ่ ขนาดถล่มประเทศเล็กๆได้เลย”
“จริงๆหรือครับ” ศิลาตกใจกับข่าวที่เพิ่งได้รับ
“งานนี้นายต้องหาข่าวจากพลอยแสงแล้ว”
ศิลาคิดหนักเขาจะเริ่มต้นอย่างไรดีล่ะทีนี้
ทันใดนั้น เสียงมือถือดัง
“สวัสดีครับคุณพลอย คิดถึงอยู่พอดีเล
